Boisz się igieł? Jest dla Ciebie nadzieja, bo opracowano nowy sposób podawania leków

Ochrona substancji aktywnych

Największą przeszkodą w dostarczaniu leków doustnie jest nasz układ trawienny, który jest w stanie strawić czynniki aktywne, zanim te dostaną się do krwioobiegu. Dlatego właśnie część leków dostarczamy prosto do krwioobiegu lub do tkanki mięśniowej przy pomocy igieł, które łagodnie mówiąc, nie każdemu pasują. Wiele osób cierpi na aichmofobię, czyli lęk przed igłami, przez co podczas dostawania zastrzyku może wpaść w panikę lub nawet zemdleć.

Profesor Boisen opracowuje idealny sposób ochrony tych substancji przed sokami trawiennymi, by nienaruszone dotarły do jelita, skąd zostaną wchłonięte do krwioobiegu. Badaczka skupia się na sposobie dostarczenia tą metodą insuliny, która jest dużą i delikatną cząsteczką, łatwo niszczoną przez soki trawienne. Dodatkowo cząsteczka ta ma trudność w samodzielnym przedostaniu się przez ścianę jelita.

Mikropojemniki

Zespół profesor Boisen odniósł już wcześniej sukces w tworzeniu maleńkich (mniejszych od ziaren piasku) polimerowych pojemników z nieszkodliwego plastiku medycznego (innego niż mikroplastik, jaki można już znaleźć nawet w naszej krwi). Pojemniki wyposażone są w polimerowe wieczko i zgromadzone w rozpuszczalnej kapsułce. Kiedy dostana się w niej do organizmu zmiana pH lub interakcja z cząsteczkami w otoczeniu powoduje rozpuszczenie się wieczka, uwalniając w ten sposób substancje aktywne.

Testy wykazały jednak, że metoda ta nie jest wystarczająca w przypadku insuliny, ponieważ małe pojemniki nie przylegają wystarczająco dobrze do ściany jelita. Tym sposobem opracowano metodę łączenia ich w arkusz podobny do folii bąbelkowej, która po zwinięciu trafi do kapsułki. Folia będzie miała trudność z powrotem wrócić do swojej płaskiej formy, więc po rozpuszczeniu kapsułki, arkusz powinien ściślej przylgnąć do ściany jelita, co pomoże w uwolnieniu insuliny. Naukowcy obecnie opracowują projekt folii, która jak najdłużej będzie w stanie pozostać w jelicie i uwalniać leki jak najefektywniej.

Profesor Boisen mówi, że nie upiera się na formę arkusza folii, jeśli uda się im wpaść na lepsze rozwiązanie: „Może to być nawet bardziej zaawansowana figura 3D z wystającymi mackami". Nacisk w badaniach kładziony jest na insulinę, niezbędną dla cukrzyków, jednak po sukcesie metoda może być też stosowana dla innych leków albo szczepionek. 

Źródło: technology.org