Krótka, ale barwna historia pilota do TV

Niewielu z naszych czytelników raczej pamięta czasy, gdy aby wyregulować głośność lub zmienić kanał w telewizorze trzeba było do niego podejść. Z kolei gdy w Polsce, obok tradycyjnych Rubinów, zaczęły pojawiać się odbiorniki z pilotami – między innymi węgierskie Videotony – goście często myśleli, że na stole leży kalkulator, a nie pilot właśnie. Dziś jego obecność jest dla nas czymś naturalnym – niemniej historia tego akcesorium, choć krótka, jest dość interesująca. 

Wszystko zaczęło się w 1950 roku, a zatem na dwa lata przed emisją pierwszego programu telewizyjnego w Polsce (25.10.1952). Pierwszy zaprojektowany pilot połączony był z odbiornikiem za pomocą przewodu, a jego funkcjonalność kończyła się na zmianie kanałów. Nieco później eksperymentowano z technologią świetlną, aż w końcu – w połowie lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku – nadszedł czas na ultradźwięki. 

Technologia ultradźwiękowa polegała na tym, że mechanizm przycisku zwalniał naciągniętą sprężynę, która to następnie wprawiała w ruch miniaturowy młoteczek. Ten, uderzając w pręt, emitował określony dźwięk. Takie rozwiązanie wiodło prym aż do początku lat osiemdziesiątych, a jego największą zaletą bez wątpienia był brak konieczności stosowania baterii.

Od ponad trzydziestu lat producenci pilotów wykorzystują natomiast technologię podczerwieni, a więc wiązek światła o niskiej częstotliwości. Dobrze znane nam akcesoria wymagają już baterii, ale za to ich funkcjonalność jest znacznie większa, a i zasięg nie pozostawia zbyt wiele do życzenia. 

Kilka lat temu nadszedł czas na kolejny kamień milowy. Jako że smartfony są już naszymi stałymi towarzyszami, producenci wpadli na pomysł, aby te urządzenia mobilne mogły jednocześnie pełnić funkcję pilota. Jedną z najważniejszych zalet takiego rozwiązania jest to, że na stole robi się znacznie więcej miejsca, a sam „pilot” jest znacznie bardziej poręczny.

Różni producenci podchodzą do tego tematu na różny sposób. Zdecydowanie najbardziej rozbudowane rozwiązanie zaprezentowała jednak firma HTC w swoim smartfonie One (M8). Telefon bowiem nie tylko umożliwia sterowanie telewizorem (i innymi urządzeniami multimedialnymi), ale też szybko i w czytelny sposób wyświetla opisy programów, przypomina o nich, a także dobiera propozycje na podstawie naszych upodobań.

Źródło: HTC, TVHistory, YouSellIdea, inf. własna