Xiaomi Mi Mix 2 – test

Ocena benchmark.pl

• 5/5

Plusy

- bardzo atrakcyjna i dobrze wykonana obudowa,; - ceramiczny tył odporny na zarysowania,; - duży, jasny i szczegółowy wyświetlacz (18:9),; - wąskie ramki wokół wyświetlacza,; - bardzo szybkie i płynne działanie,; - wysoka wydajność,; - dobry aparat tylny z nagrywaniem filmów 4K UHD,; - dość dobry czas pracy na baterii,; - bardzo dobra jakość dźwięku przez przejściówkę 3,5 mm,; - wygodny i funkcjonalny interfejs MIUI,; - dual SIM,; - szybki czytnik linii papilarnych,; - szybka ładowarka w komplecie.

Minusy

- brak miejsca dla karty pamięci microSD,; - brak klasycznego wyjścia słuchawkowego 3,5 mm (jest przejściówka),; - przeciętna jakość głośników,; - obudowa nie jest wodoszczelna.

Komparator

Porównanie telefonów

zobacz wyniki

Xiaomi Mi Mix 2 – test

Właśnie przyjechał do mnie Xiaomi Mi Mix 2, którego zamówiłem w jednym z chińskich sklepów. Czekałem na jego przybycie niecierpliwie, a powodów jest kilka:

• Podoba mi się. Szklano-ceramiczna obudowa, którą zaprojektował sławny Philppe Starck wygląda świetnie i dzięki odpowiednim zaokrągleniom jest poręczna jak na tak duży wyświetlacz.
• Jest to prawdziwy smartfon flagowy w niższej cenie [ok. 1970 zł plus VAT i cło – a jakże! :)]
• Wąskie ramki i wydłużone proporcje wyświetlacza sprawiają, że przód prezentuje się nowocześnie.
• Ceramiczny tył = odporność na zarysowania.
• Mi Mix 2 będzie dostępny w Polsce od grudnia 2017. To dobrze, bo zainteresowanie tym modelem w naszym kraju jest całkiem spore.
• Wspiera LTE B20 (800 MHz) i ma dual SIM.

To na dobry początek. Teraz przejdźmy do konkretów, bo zalet jest więcej, a i kilka wad też się znajdzie.

Obudowa – świetnie wykonana

Xiaomi Mi Mix 2 to bardzo atrakcyjny smartfon. Jego budowa jest jedną z najbardziej eleganckich spośród wszystkich telefonów dostępnych obecnie na rynku. Nie ma tutaj mowy o jakiejś tandecie. Jakość materiałów jest bardzo wysoka, podobnie jak precyzja ich spasowania. Moje subiektywne odczucia odnośnie jakości są znacznie lepsze niż w przypadku Xiaomi Mi 6 oraz wielu innych nowych smartfonów.

Wyświetlacz – jasny i szczegółowy

Z przodu najbardziej rzucającym się w oczy elementem jest duży 6-calowy wyświetlacz IPS LCD o wydłużonych proporcjach 18:9 (czyli 2:1) i rozdzielczości 2160x1080 px. Otoczono go wąskimi ramkami. Co prawda nie są one tak wąskie jak w pierwszym Mi Mix, ale za to cały smartfon jest mniejszy i poręczniejszy.

Wyświetlacz jest jasny, szczegółowy, oferuje nasycone kolory, dobry kontrast i niezłe kąty widzenia (choć trochę gorsze od współczesnych AMOLED’ów).

Nieco szersze ramki boczne sprawiają też, że ryzyko przypadkowego dotknięcia boków wyświetlacza w czasie trzymania jest bardzo małe.

Wyświetlacz ma zaokrąglone narożniki i przykryty jest szkłem 2,5D Gorilla Glass 4. Nad ekranem widoczna jest wąska szczelina głośnika. Jakość dźwięku w czasie rozmów jest dobra.

Odwróć, by zrobić selfie

Górna ramka jest tak wąska, że aparat przedni (5 Mpx) i sensory trzeba było przenieść pod wyświetlacz. W praktyce robienie „selfików” z kamerką umieszczoną na dole jest problematyczne, bo zwyczajnie zasłaniamy ją palcem. Dlatego producent zaleca, by odwrócić telefon – wtedy aparat mamy w lewym, górnym rogu i możemy wykonywać całkiem wygodnie. Niestety po wyjściu na pulpit znów trzeba odwrócić telefon.

Ceramiczny tył

Tył obudowy wykonano z ceramiki, która jest bardziej odporna na zarysowania niż szkło. Nie oznacza to jednak, że jest bardziej odporna na upadki. Cóż… coś za coś.

Na szczęście w zestawie z telefonem dostajemy bardzo dobre „plecki” ochronne. Są to jedne z najlepszych (o ile nie najlepsze) plecki jakie dodawane są w standardzie do aktualnych smartfonów. Bardzo ściśle przylegają, więc praktycznie nie ma szans by smartfon sam z nich wypadł. Chronią tył i boki obudowy. Są solidne i przyjemne w dotyku.

Pogarszają wygląd smartfona, ale dobrze chronią i zwiększają pewność trzymania (bo ceramika i szkło są bardzo śliskie). Zarówno przód, jak i tył „palcują” się bardzo wyraźnie. Co prawda ślady palców łatwo schodzą, ale trzeba się przyzwyczaić do tego, że telefon będzie na co dzień mocno umazany.

Chętni mogą kupić specjalną wersję Xiaomi Mi Mix 2 z obudową w całości wykonaną z ceramiki (tzw. unibody), ale jest ona znacznie droższa.

Ceramika z tyłu jest zagięta na krawędziach i gładko przechodzi w aluminiowe ramki boczne. Taki zabieg sprawia, że obudowę trzyma się bardzo wygodnie. Jest o milimetr szersza od testowanego Huawei Mate 10 Pro, a mimo to trzyma się ją wygodniej.

Dobry aparat i szybki czytnik linii papilarnych

Mi Mix 2 ma jeden aparat tylny o rozdzielczości 12 Mpx, z nagrywaniem 4K UHD i stabilizacją optyczną. Wystaje poza płaszczyznę obudowy na około milimetr, ale komponuje się całkiem ciekawie z umieszczonym poniżej czytnikiem linii papilarnych (który działa bardzo szybko).

Jakość zdjęć i filmów możecie ocenić na ostatniej stronie recenzji. Niecierpliwych pragnę uspokoić – sytuacja wygląda dobrze. :)

Na dole mamy głośnik, mikrofon i port USB typu C. Dźwięk jest odtwarzany zarówno z dolnego, jak i przedniego głośnika. Jakość jest co najwyżej przeciętna - znacznie poniżej poziomu Huawei Mate 10 Pro, Samsunga Galaxy Note 8 lub nowych iPhone’ów. Dźwięk jest dość płaski i brakuje mu niższych częstotliwości.

Jakość dźwięku - słuchawki

Xiaomi Mi Mix 2 nie ma klasycznego wyjścia słuchawkowego mini jack 3,5 mm, ale producent dołącza przejściówkę.

Jakość dźwięku testowałem zarówno z małymi słuchawkami (Zero Audio ZH-DX200-CT Carbo Tenore, Xiaomi Hybrid Dual Drivers IEM, Xiaomi Piston V2/V3), średnimi (Xiaomi Mi Headphones 2 gen., Status Audio CB-1), jak i dużymi (Denon AH-D2000, HiFiMAN HE-400S).

Wrażenia są bardzo pozytywne. Mi Mix 2 moim zdaniem zadowoli 99% użytkowników pod tym względem. Dźwięk jest żywy, dość dynamiczny i szczegółowy, a głośność wysoka na małych i średnich słuchawkach. Na większych poziom głośności jest średni (ale dynamika wciąż bardzo dobra jak na smartfon).

Przejściówka nie generuje żadnych nieprzyjemnych szumów. Dźwięk jest czysty i zaskakująco przyjemny (podkreślę jeszcze raz – jak na smartfon, bo do zaawansowanych odtwarzaczy pokroju HiFiMAN HM-650 lub HM-901 się oczywiście nie umywa).

Jest Dual SIM, ale brakuje microSD

Na lewym boku obudowy mamy szufladkę na dwie karty nano SIM. Dobrze, że smartfon wspiera LTE B20 (800 MHz), ale szkoda, że producent nie dodał oddzielnego slotu dla karty pamięci microSD.

Pocieszeniem jest to, że smartfon nawet w podstawowej wersji ma 64 GB szybkiej wbudowanej pamięci UFS 2.1 (realnie około 51 GB), a za wersję 128 GB nie trzeba wiele dopłacać. W sklepie GearBest z którego mam swojego smartfona różnica w cenie wynosiła 110 zł (w chwili gdy zamawiałem telefon). Za wersję 256 GB trzeba dopłacić ok. 300 zł. Nie są to jakieś niebotyczne sumy.

Na prawym boku znajdują się przyciski do regulacji głośności i blokady ekranu (włączania/wyłączania telefonu). Na górze znajdziemy tylko drugi mikrofon.

Procesor i bateria

Niezależnie od wersji smartfon Xiaomi Mi Mix 2 wyposażony jest w bardzo dobry, wydajny procesor Qualcomm Snapdragon 835 (10 nm, 8 rdzeni Kryo: 4x 2,46 GHz +4x 1,9 GHz), z układem graficznym Adreno 540. Standardowa edycja ma 6 GB pamięci RAM LPDDR4X, a topowa aż 8 GB.

Z wersją specjalną nie miałem do czynienia, ale podstawowa (testowana) działa bardzo szybko. Nie będzie przesadą jeśli napiszę, że Mi Mix 2 to jeden z najszybszych smartfonów na rynku. Praktycznie wszystkie czynności wykonywane są błyskawicznie, animacje są płynne, a aplikacje i gry śmigają aż miło. Optymalizacja stoi na wysokim poziomie.

Akumulator ma pojemność 3300-3400 mAh. Do zestawu dołączono ładowarkę 2A z technologią szybkiego ładowania Quick Charge 3.0. Typowy czas pracy i czas ładowania opisuję na drugiej stronie testu.

MIUI 9

Smartfon przyjechał do mnie z chińskim MIUI na pokładzie. Musiałem go więc odblokować i wrzucić na niego globalną wersję MIUI 9, która wyszła niedawno, ale wciąż jest oparta na Androidzie 7.1.1. W tym momencie pojawiły się komplikacje.

Już pomijając kwestię oczekiwania na „zgodę” na odblokowanie (zeszło ładnych kilka dni) sama procedura nie zawsze przebiega zgodnie z planem. Opisy krok-po-kroku są dostępne w sieci, więc nie będę ich powielał w recenzji, ale mogę od siebie dodać tyle, że początkujący użytkownicy mogą sobie nie poradzić jeśli w tej procedurze wystąpią błędy.

U mnie właśnie tak było. Zgłoszenie urządzenia do odblokowania skutkowało pojawieniem się błędu „10008”, z opisem w języku chińskim. W końcu doszedłem do tego, że trzeba wykonać daną czynność przez połączenie VPN ustawionym na Chiny, z tym, że na trzech pierwszych, darmowych aplikacjach VPN się nie udało, dopiero na czwartej, zainstalowanej z pliku APK, a nie ze sklepu zgłoszenie zostało wysłane.

Potem kolejne trzy dni czekania na odblokowanie bootloadera za pomocą aplikacji na PC i w końcu wrzucanie ROM’u w wersji globalnej, za pomocą kolejnego programu, przez fastboot (bo z poziomu telefonu nie dało rady z powodu kolejnych błędów).

To nie był proces, który określiłbym jako łatwy dla każdego, a już na pewno nie był przyjemny choćby ze względu na jakiś tydzień oczekiwania. Używanie telefonu w chińskiej wersji jest utrapieniem ze względu na brak sklepu Play i innych usług od Google.

W dodatku wrzucając na telefon nowy ROM warto zamknąć bootloader, by móc bezproblemowo korzystać choćby z płatności zbliżeniowych NFC za pośrednictwem Android Pay.

Jeśli ktoś kupuje Mi Mix 2, to zdecydowanie zalecam kupno od razu w wersji globalnej (nawet jeśli miałaby być nieco droższa) lub poczekanie do momentu, gdy smartfon wejdzie oficjalnie na polski rynek.

Łączność

Xiaomi Mi Mix 2 ma bardzo dobrą łączność Wi-Fi „ac”, która podobnie jak w modelu Mi 6 oferuje znakomitą siłę sygnału 5 GHz i 2,4 GHz (niewiele smartfonów mu w tym dorównuje). Jest też Bluetooth 5.0, NFC, szybkie LTE, Wi-Fi Direct, Wi-Fi Display (funkcja o nazwie Projekcja, czyli bezprzewodowe przesyłanie obrazu) i wsparcie dla wysokiej jakości rozmów telefonicznych VoLTE.

Specyfikacja i porównanie do konkurentów: