Projektowanie w programie TopSolid 7

Część zaprojektowana przez konstruktora zwykle różni się od cyfrowego jej modelu wykonanego na potrzeby obróbki, chociażby tym, że wszystkie wymiary są nominalne. Importując element z użyciem interfejsu np. z innego środowiska do projektowania CAD musimy się też liczyć z tym, że nasz model nie będzie spełniał wymagań w zakresie obróbki CAM.

Zdarza się, że użytkownicy programów CAD mają problemy z tolerancjami poszczególnych wymiarów niezbędnymi do obróbki mechanicznej. Taka sytuacja właściwie wymusza rysowanie modelu CAM od podstaw. Często wymagane jest też określenie naddatku pod szlifowanie, rezerwowanie naddatku, modyfikowanie lub dostosowywanie powierzchni do typu obróbki. Co więcej, właściwości i cechy otworów nie są przenoszone i większość użytkowników traci czas na uzupełnieniu tych informacji. Dlatego przy projektowaniu elementów przeznaczonych do obróbki warto korzystać ze zintegrowanego środowiska CAD/CAM, w którym tego typu problemy nie występują. Jednym z takich programów jest system TopSolid 7.

Narzędzia do definiowania tolerancji

Wspomniany przed chwilą system TopSolid jest zintegrowanym środowiskiem CAD/CAM, w którym  dla utworzonych modeli opisany powyżej problem nie występuje. Żadne informacje nie są tutaj tracone ponieważ brak jest w systemie pliku przejściowego pomiędzy CAD i CAM. Oprócz tego w aplikacji zaimplementowano szereg narzędzi pomagających w projektowaniu części przeznaczonych do obróbki mechanicznej.

Jednym z nich jest funkcja „FreeShape”, która pozwala dla dowolnej bryły zdefiniować pole tolerancji i modyfikować geometrię w zależności od potrzeb użytkownika. Łatwe wówczas staje się na przykład odsuwanie wybranych powierzchni w celu określenia naddatku, ponieważ obecność w pełni funkcjonalnego modelera pozwala użytkownikom dokonać wszystkich niezbędnych zmian.

Dla konkretnego tolerowanego wymiaru możemy określić czy wymiar ma przyjąć dół/środek/czy górę tolerancji (patrz: Rys 1). Technologia „FreeShape” pozwala utworzyć drzewo operacji dla zaimportowanych modeli dla których tego drzewa nie ma. W prosty sposób możemy wyciągnąć lub zmodyfikować fazowania, zaokrąglenia i otwory.

Uwalnianie powierzchni

Modyfikacja położenia dowolnych powierzchni sprowadza się do automatycznego nadania więzów geometrycznych prostopadłości, osiowości itp., a następnie „uwolnienia” wybranych powierzchni lub płaszczyzn (patrz: Rys. 2) które wymiarujemy, zmiana uwolnionej geometrii sprowadza się teraz do zmiany nadanego wcześniej wymiaru.

Można zauważyć, że model zachowuje się wtedy jakby był narysowany w środowisku TopSolid a nie zaimportowany. Wszelkie zmiany w modelu mają swoje odzwierciedlenie w CAM – mamy pełną asocjatywność. Widać że powyższa technologia pozwala uniknąć ponownego rysowania modelu, oczekiwania na przesłanie na przykład przez kontrahenta poprawionego modelu czy wykonanie poprawek przez konstruktora.

Ręczne narzędzia tworzenia cech

Jeśli chodzi o funkcje TopSolid’CAM został on wzbogacony o funkcjonalności, które pozwalają użytkownikowi po automatycznej analizie określić pewne cechy otworu opierając się na jego topologii. Możliwość ta uzupełniona jest ręcznym narzędziem, które pozwala tworzyć nowe cechy i/lub modyfikować już istniejące. Możemy dla przykładu do otworu przypisać odpowiednią tolerancje z szeregu ISO lub własną (patrz: Rys. 3). Będą one rozpoznawane później w obróbce. Zatem gdy otwór był gwintowany system sam dobierze odpowiedni proces technologiczny składający się np. z nawiercania, wiercenia i gwintowania a z kolei dla otworu tolerowanego proces będzie zawierał wiercenie i rozwiercanie (ewentualnie wytaczanie).

Wszystkie zmiany jakie wykonujemy czy to w modelu czy w pliku CAM możemy zapamiętywać jako kolejne rewizje do których, możemy w dowolnym momencie powrócić. Tą funkcjonalność daje nam wbudowany system PDM, który zarządza wszystkimi dokumentami i projektami w środowisku TopSolid, dba o integralność danych i ich asocjatywność. PDM jest zintegrowany w systemie TopSolid i nie jest sprzedawany osobno. Może występować w dwóch wersjach jednostanowiskowej i sieciowej.