Jakość dźwięku, podsumowanie

Platforma testowa

• HiFiMAN HM-650 – bardzo wysokiej jakości odtwarzacz przenośny
• NuPrime uDSD - wzmacniacz słuchawkowy / DAC USB
• Apple iPhone 7 - podłączenie poprzez przejściówkę Lightning - 3.5 mm

Muzyka pochodziła z nośników SACD, CD oraz plików skompresowanych bezstratnie (FLAC 24/96 i 24/192). Do jej odtwarzania na komputerze PC korzystałem z programu foobar2000 1.3.14. W trakcie odsłuchu nie używałem jakiejkolwiek korekcji dźwięku.

Każda osoba ma inny gust oraz mniej lub bardziej wyczulony słuch, dlatego warto pamiętać o tym, że ocena jakości dźwięku jest subiektywną opinią autora testu.

Lista odtwarzanych utworów:

• ZHU feat. Skrillex, THEY – Working For It - Romero Remix
• ZHU - Generationwhy
• Led Zeppelin – Stairway To Heaven; live Celebration Day
• AC/DC – Back In Black
• AC/DC – TNT
• Alice Cooper - Poison
• Chuck Berry – You Never Can Tell
• Chuck Berry - Johnny B. Goode
• Black Sabbath – Paranoid
• Black Sabbath – Iron Man
• Dan Croll – From Nowhere
• Dan Croll – From Nowhere (Baardsen remix)
• Iron Maiden - 2 Minutes To Midnight
• Iron Maiden – The Wicker Man
• Rammstein – Du Hast
• Rammstein – Amerika
• Hothouse Flowers – I Can See Clearly Now
• Gorillaz – Feel Good Inc
• Oasis – Gas Panic! (live Familliar To Millions)
• Oasis – Go Let It Out (live Familliar To Millions)
• The Doors – Break On Through (To The Other Side)
• Guns N’ Roses – Welcome To The Jungle
• The Who – My Generation
• Fleetwood Mac - Everywhere
• Don Felder – Heavy Metal (Takin` a Ride)
• Empire Of The Sun – We Are The People
• Jamiroquai – Runaway
• Eric Clapton - I Shoot The Sheriff
• Miles Kane – Come Closer
• The White Stripes – Seven Nation Army
• Michael Jackson – Billie Jean
• The Beatles – Get Back (LOVE version)
• Howlin Wolf – Spoonful
• Moog - Amnesia
• Kendrick Lamar - A.D.H.D.
• Dave Brubeck – Take Five
• YG - I'm a Real 1
• Clyde Carson – Slow Down feat. The Team
• Daft Punk – Tron Legacy Soundtrack
• Jeremy Soule – The Elder Scrolls V: Skyrim OST

Dobre, stosunkowo wyrównane brzmienie

Audictus Achiever nie mają się czego wstydzić również pod względem ogólnej jakości dźwięku, która stoi na wysokim poziomie, jak na słuchawki nauszne za około 200 zł.

Achiever z pewnością nie przypadnie do gustu zagorzałym basshead'om, poszukującym bardzo mocnych, miękkich tonów niskich. W zamian za to otrzymujemy spójne, stosunkowo wyrównane brzmienie, czego często brakuje w niedrogich, lifestyle'owych modelach. Może to początkowo zaskoczyć osoby przyzwyczajone do mocnych tonów niskich, którymi zazwyczaj szczycą się konkurencyjne modele.

Nie oznacza to jednak, że basów nie ma w ogóle. Są, lecz trudno nazwać je mocnymi oraz przestrzennymi. Określiłbym je jako nieźle kontrolowane, zwarte, o przyzwoitej dynamice. Tony niskie dobrze współpracują z delikatnie wysuniętą średnicą.

Audictus Achiever grają w większości przypadków jasno i szczegółowo. Rozdzielczość dźwięku w zakresie tonów średnich jest naprawdę niezła. Przekłada się to na szczegółowe wokale, wyraźnie wyodrębnione od pozostałych dźwięków. Nie można również narzekać na separację poszczególnych instrumentów, co zdecydowanie najlepiej słychać w muzyce gitarowej.

Wąska scena dźwięku

Z reguły klarowne soprany w skrajnych przypadkach stają się syczące i ogólnie mało przyjemne w odbiorze. Gdy zazna się tego zjawiska, warto delikatnie wyregulować je w equalizerze. Scena dźwięku jak przystało na słuchawki o konstrukcji zamkniętej jest dość wąska i płytka. Generowane brzmienie jest bezpośrednie i intymne.

Audictus Achiever dobrze spiszą się w w takich gatunkach jak Rock, Jazz, Blues, R&B oraz w szerokim zakresie muzyki popularnej. Według mnie słuchawki te najlepiej radziły sobie z takimi zespołami jak Jamiroquai, Alice Cooper, The Beatles, Black Sabbath czy też Guns N' Roses, czyli w utworach z bez przesadnie mocnego, skrajnie przesterowanego dźwięku gitar.

Model ten radzi sobie dobrze także z cięższym brzmieniem, takim jak na przykład Judas Priest - Painkiller, Rammstein - Du Hast lub Iron Maiden - 2 Minutes To Midnight. Dźwięk pozostawał zrozumiały oraz całkiem czysty nawet po przekroczeniu 80% progu głośności. Słuchając metalu lub gatunków pokrewnych należy jednak liczyć się z delikatnym spadkiem dynamiki tonów niskich, kosztem dominującej średnicy.

Pełne możliwości tych słuchawek poznaje się dopiero w rapie oraz muzyce elektronicznej. W zależności od konkretnie słuchanego utworu można przekonać się o świetnej współpracy średnicy z basami oraz dobrej dynamice tych ostatnich. Szatandarowym utworem, który ładnie uwydatnił cechy tych słuchawek był według mnie ZHU - Working For It - Nomero Remix, gdzie można było rozkoszować się intymnymi, bezpośrednimi tonami niskimi oraz klarowną średnicą.

Słuchawki nie radziły sobie natomiast z basami w utworach takich jak YG - I'm a Real 1 czy też Clyde Carson - Slow Down. Najniższe rejestry obu tych piosenek były po prostu ucinane, co jednak nie jest wielkim zaskoczeniem biorąc pod uwagę wcześniejsze spostrzeżenia.

Podsumowanie

Audictus Achiever to dobre słuchawki, szczególnie w stosunku do konkurencyjnych modeli nausznych za około 200 zł. Najbardziej spodobała mi się ich stosunkowo wyrównana charakterystyka brzmienia oraz możliwość bardzo prostej wymiany przewodu sygnałowego. Miłym dodatkiem jest również porządne etui - mało oczywista rzecz, a okaże się niezbędna z biegiem czasu do utrzymania słuchawek w jak najlepszej kondycji.

Jedynym mankamentem tych słuchawek jest dość wąska scena dźwięku, choć tak naprawdę zależy to od preferencji użytkownika. Poza tym nie mam do nich większych zastrzeżeń. Jeśli więc szukasz słuchawek nausznych do 200 zł i nie boisz się zainwestować w sprzęt nieznanej marki, Audictus Achiever może okazać się jedną z ciekawszych propozycji w tej kwocie.

Ocena końcowa:

• Dobre, stosunkowo wyrównane brzmienie
• Szczegółowa, żywa średnica
• Zwarte basy
• Wygodna konstrukcja
• Dobra izolacja od dźwięków zewnętrznych
• Wymienny przewód sygnałowy
• Dobrej jakości etui
• Minimalistyczna, uniwersalna stylistyka

• Wąska scena dźwięku