Jak Green Cell Micropower 2000 współpracuje z komputerem?
Razem z zasilaczem dostarczane jest oprogramowanie UPSilon 2000 (można pobrać także ze strony producenta), będące na rynku od kilku już lat i które można spotkać także przy UPS-ach innych firm. Sprawdźmy, czy będzie poprawnie współpracować z najnowszym systemem operacyjnym firmy Microsoft oraz jaką funkcjonalność oferuje.
Instalacja w systemie Windows 10 przebiegła standardowo i bezproblemowo. Aplikacja po uruchomieniu umiejscawia się w pasku narzędziowym i na początku informuje o braku połączenia z UPS-em, jednak rozwiązaniem tego jest wybranie w opcjach programu odpowiedniego typu połączenia z zasilaczem jakim jest „Mega(USB)”. Zatwierdzenie zmiany powoduje pojawienie się informacji o nawiązaniu połączenia.
Skoro udało się nam uzyskać w pełni funkcjonalne połączenie aplikacji ze sprzętem, to przedstawmy możliwości takiego zestawu.
Uruchomienie programu powoduje wyświetlenie głównego okna prezentującego się jak na screenie poniżej.
Od strony wizualnej nie prezentuje się on zbyt modnie, na szczęście poza tym faktem i brakiem pełnego spolszczenia, od strony HCI (ang. human-computer interaction) nie można mu zarzucić niczego więcej.
Już na ekranie startowym, bez wchodzenia w zakamarki opcji i logów, uzyskujemy większość interesujących informacji jak napięcia wejściowe i wyjściowe, stan naładowania baterii i obciążenie zasilacza. Przy okazji warto zauważyć, że zestaw komputerowy do którego podłączony jest zasilacz (Intel i5-4670K, 16GB RAM, SSD, HDD, Radeon R9 270, monitor DELL P2414H) stanowi dla niego obciążenie zaledwie 3 procent.
Ponadto, okno startowe programu, udostępnia podgląd ostatnich zdarzeń, stan baterii oraz chwilowe obciążenia zasilacza.
Tyle informacji można znaleźć na pierwszej zakładce zwanej „Miernik”. Poza nią są jeszcze trzy inne nazwane: Cyfrowy, Blok i Wykres.
Zakładka „Cyfrowy” jest w gruncie rzeczy kopią wcześniej opisanych funkcji, z tym, że zamiast mierników „analogowych” dane o napięciach wyświetlane są w postaci cyfrowej. Zdecydowanie ciekawiej prezentują się kolejne dwie zakładki.
„Blok” – to nazwa trzeciej zakładki, gdzie ponownie prezentowane są informacje o napięciach i obciążeniu zasilacza, ale również przedstawienie schematu jego pracy. W dobry sposób tłumaczy on działanie zasilacza typu „line interactive” ukazując, że – przy pracy z zasilania sieciowego - prąd praktycznie pomija układy wewnętrze przechodząc od razu do gniazd wyjściowych.
Inaczej ma się sytuacja w przypadku braku zasilania. Tutaj prąd pobierany jest z baterii i w układzie inwertera jego wartość napięcia jest podnoszona do 230V oraz następuje zamiana z prądu stałego na zmienny o częstotliwości 50Hz. Takie zasilanie przekazywane jest już na dalej, do gniazd wyjściowych.
Zakładka „Wykres” to – jak sama nazwa wskazuje - wykres, który pokazuje napięcia wejściowe i wyjściowe. Tutaj także widać, że delikatne wahania napięcia wejściowego znajdują odzwierciedlenie na wyjściu, co jest cechą charakterystyczną technologii „line interactive”.
No dobrze, ale informowanie na różne sposoby o pracy zasilacza to nie wszystko co potrafi ta aplikacja. Kolejną funkcją, którą udostępnia jest możliwość planowania zadań do wykonania, które mogą obejmować:
- Włączenie UPS-a,
- Zamknięcie systemu operacyjnego i UPS-a,
- Autotest UPS-a do rozładowania baterii,
- Autotest UPS-a do rozładowania do zadanego poziomu (od 1 do 99%),
- Autotest UPS-a przez 10 sekund,
- Autotest UPS-a przez zadaną ilość minut (od 1 do 99).
Częstotliwość każdego z zadań może zostać ustawiona w przedziale:
- Jednorazowe wykonanie zadania,
- Codziennie,
- Tygodniowo,
- Miesięcznie.
Powyższe opcje dają możliwość np. sterowania włączaniem i wyłączaniem komputera.
Zostało to przedstawione na poniższym screenie gdzie dodano dwie czynności mające się wykonać po jednym razie. Pierwsza z nich ma o godzinie 08.50PM wyłączyć komputer w prawidłowy sposób, tj. poprzez zamknięcie systemu operacyjnego oraz wyłączyć UPS-a. Natomiast druga czynność, ustawiona na 08:55PM, ma włączyć zasilacz.
No dobrze, dodana została czynność uruchamiająca zasilacz, ale gdzie jest czynność uruchamiająca komputer? Nie ma takiej. Można by teoretycznie rozważać tutaj użycie pakietu WOL, ale jak powiązać jego wysłanie z uruchomieniem UPS-a?
Jest prostszy sposób na uruchomienie podłączonego zestawu komputerowego.
W większości dzisiejszych komputerów, w systemie BIOS lub UEFI dostępna jest opcja definiująca zachowanie komputera po utracie i powrocie zasilania. W płycie głównej ASRock Z87 Extreme 4 nazywa się ona „Restore on AC/Power Loss” i wygląda jak na poniższym screenie. Gdy jest włączona, to komputer uruchomi się zaraz po dostarczeniu do zasilacza napięcia. Tym samym, gdy tylko zasilacz się uruchomi o zaprogramowanej godzinie i zostaną włączone jego gniazda komputer, który jest do nich podłączony także się uruchomi.
W ten oto sposób można ustawić harmonogram uruchamiania i wyłączania zasilacza do którego może być podłączony sprzęt sieciowy w niewielkiej firmie / biurze.
Powyższe czynności wyłączania i uruchamiania komputera przebiegły pomyślnie z systemem Windows 10 i komputerem wyposażonym we wcześniej wymienioną płytę ASRock Z87 Extreme 4.
Omawiając dalej możliwości oprogramowania, przechodzimy do funkcji „Control”, która - podobnie jak poprzednia - umożliwia przeprowadzenie różnych testów z tym, że korzystając z nich w tym miejscu, zostaną one wykonane natychmiast, bez konieczności ustawiania harmonogramu ich wykonania.
Pośród opcji umieszczony został przycisk umożliwiający wyciszenie sygnałów dźwiękowych w zasilaczu, a także sprawdzający zamykanie systemu operacyjnego. Warto skorzystać z tej funkcji i sprawdzić, czy oprogramowanie poprawnie radzi sobie z zamknięciem systemu operacyjnego, na wypadek dłuższego braku zasilania. Na niewiele się bowiem zda zasilacz awaryjny, który nie potrafi bezpiecznie wyłączyć podłączonego komputera.
Warto zauważyć, że uruchomienie testów powoduje zapis pracy urządzenia, co można potem prześledzić w odpowiedniej zakładce z logami. Zostanie to przedstawione w dalszej części tekstu.
Bardziej szczegółowe opcje odnajdziemy w ustawieniach programu, gdzie – poza wymienionym wcześniej sposobem komunikacji komputera z zasilaczem – istnieje możliwość wybrania sposobu zarządzania UPS-em. Czy ma się ono odbywać z poziomu aplikacji UPSilon2000, czy też poprzez interfejs ACPI systemu operacyjnego.
Wybierając tryb zarządzania z poziomu aplikacji otrzymujemy dosyć bogatą ilość opcji do ustawienia, począwszy od wyboru momentu w którym ma nastąpić wysłanie sygnału zamknięcia systemu operacyjnego
Natomiast przełączenie na opcję „ACPI Shutdown” skutkuje tym, że wszelkie ustawienia dotyczące współpracy z zasilaczem realizowane są przez system operacyjny tak, jak odbywa się to na przykład w komputerach przenośnych.
Kolejna zakładka nazwana została „Uyari Mesaji” co po turecku oznacza „komunikaty ostrzegawcze”. Dzięki niej istnieje możliwość dokonania przetłumaczenia komunikatów (niestety nie zakładkiJ). Będą one wykorzystywane w okienkach pop-up oraz w wiadomościach e-mail i sms – jeżeli odpowiednie połączenia zostaną skonfigurowane.
Także tutaj istnieje możliwość włączenia / wyłączenia wyskakujących komunikatów ze zdarzeniami oraz ustawienia odstępu pomiędzy nimi. Domyślny czas 30 sekund powoduje, że w takim interwale będą pojawiały się informacje na ekranie w przypadku np. braku zasilania.
Komunikaty ekranowe to nie jedyny sposób komunikacji z użytkownikami. W przypadku instalacji zasilacza w miejscu gdzie nie podlega on stałemu monitoringowi warto pokusić się o konfigurację powiadomień poprzez e-mail lub sms.
W przypadku konfiguracji e-mail program umożliwia ustawienie uwierzytelniania, zmianę domyślnego portu SMTP, ustawienie kilku adresatów, zakresu wysyłanych powiadomień oraz wysyłanie codziennych wiadomości podsumowujących. Dzięki tak szerokim opcjom konfiguracji, aplikacja powinna współpracować poprawnie z większością dostawców poczty elektronicznej oraz zadowolić większość użytkowników.
Wiadomości e-mail zawierają w temacie nazwę komputera z którego zostały wysłane, jego adres IP (lub więcej, jeżeli jest więcej niż jeden) oraz komunikat zdarzenia, który jak przedstawiono wcześniej, może zostać spolonizowany.
Na koniec omawiania ustawień warto dodać, że cała powyższa konfiguracja może zostać zabezpieczona hasłem. Nie blokuje ono dostępu do programu – wszystkie opcje można będzie przeglądać – ale bez jego podania, nie będzie można dokonać ich zmiany.
