Na rynku debiutują mobilne procesory Intel Broadwell o obniżonym napięciu zasilającym - znajdą one zastosowanie w laptopach i komputerach przenośnych.
Kilka miesięcy temu mieliśmy do czynienia z premierą procesorów Intel Core M, a więc pierwszych przedstawicieli rodziny Broadwell (5. generacja Core). Modele te charakteryzują się bardzo niskim poborem mocy – standardowo wynosi on tylko 4,5 W, ale przy specyficznych warunkach, niektóre wersje mogą „zejść” nawet do 3,5 W. Układy te sprawdzają się zatem wszędzie tam, gdzie od wysokiej wydajności, bardziej liczy się niższy poziom generowanego ciepła, smuklejsza budowa całego urządzenia oraz dłuższy czas jego pracy na wbudowanej baterii – np. w wydajnych tabletach, konwertowalnych ultrabookach i ultra cienkich laptopach.
Dzisiaj debiutują kolejni przedstawiciele generacji Broadwell – tym razem są to jednak niskonapięciowe modele Celeron, Pentium oraz Core i3/i5/i7 dla komputerów przenośnych (nazwa kodowa Broadwell-U). Procesory te reprezentują wyższą półkę wydajnościową, ale też charakteryzują się nieco większym zapotrzebowaniem na energię elektryczną (choć nadal jest to dolny poziom jeżeli chodzi o pobór mocy).
Oczywiście nadal mamy do czynienia z mikroarchitekturą Haswell i 14-nanometrowym procesem technologicznym (więcej szczegółów technicznych znajdziecie w zapowiedzi generacji Broadwell). Warto również wspomnieć, że Intel w dalszym ciągu uznaje Prawo Moore’a, zakładające, że liczba tranzystorów w mikroprocesorach podwaja się co 24 miesiące. Zależność tą można również potwierdzić w praktyce, zestawiając ze sobą odpowiadające sobie modele z dwóch generacji – w tym przypadku liczba tranzystorów wzrosła o 35%, a rozmiar całego układu zmniejszył się o 37%. Trzeba zatem przyznać, że postęp robi wrażenie.
Klientów nie interesują suche fakty, a różnice w praktycznym użytkowaniu – tutaj również jest czym się pochwalić, bo nowe procesory oferują znacznie wyższą wydajność, a także zauważalnie niższy pobór mocy, który przekłada się na dłuższy czas pracy urządzenia na wbudowanej baterii.
Nowe procesory wyposażono też w udoskonalony układ graficzny, który jest zgodny z DirectX 11.2, (w przyszłości również DirectX 12), OpenGL 4.3 i OpenCL 2.0, a także pozwala na dekodowanie materiałów VP8, VP9 i HEVC. Nie zapomniano też o wsparciu dla technologii Intel Quick Sync Video, Intel Clear Video HD Technology oraz Intel Wireless Display. Do wyboru oddano tutaj cztery konfiguracje:
- HD – procesory Celeron 3xxxU i Pentium 3xxxU (o ograniczonej funkcjonalności)
- HD 5500 – procesory Core i3/i5/i7 5x00U o współczynniku TDP 15 W
- HD 6000 – procesory Core i3/i5/i7 5x50U o współczynniku TDP 15 W
- Iris 6100 – procesory Core i3/i5/i5 5xx7U o współczynniku TDP 28 W
Najsłabsza grafika jest więc stosowana w najwolniejszych modelach Celeron i Pentium. W wydajniejszych modelach Core zastosowano układ HD 5500 (kontroler pamięci DDR3-1600) lub HD 6000 (kontroler pamięci DDR3-1866).
Topowa „integra” Iris 6100 powinna sobie poradzić nawet z niektórymi nowszymi grami, lecz w tym przypadku wyższa wydajność została okupiona wyższym TDP całego procesora (28 W zamiast 15 W). Zwiększył się też sam układ, bowiem większość jego powierzchni zajmuje właśnie grafika (pamięć podręczna L3 jest tutaj dostępna dla CPU i GPU).
Na uwagę zasługuje też nowy procesor sygnałowy (DSP - Digital Signal Processor), który nie tylko pozwala na dekodowanie plików MP3/AAC, ale też na post processing DTS/Waves. Dodatkowo obsługuje on funkcję wake-on-voice, a więc w przypadku urządzeń z systemem Microsoft Windows możliwe będzie korzystanie z technologii Cortana, a w tych z systemem Google Chrome OS z obsługi wyszukiwarki Google za pomocą głosu.
Oferta producenta wzbogaciła się łącznie o 17 modeli – ich szczegółową specyfikację znajdziecie poniżej.
Mamy więc dwa modele Celeron, jeden Pentium, trzy Core i3 (w tym jeden z grafiką Iris 6100), sześć Core i5 (w tym dwa z grafiką Iris 6100) oraz pięć Core i7 (w tym jeden z grafiką Iris 6100).
