Legrand Daker DK PLUS (model 310172), czyli 3 kVA żywej energii

Niedawno mieliśmy okazję przyjrzeć się bliżej zasilaczowi awaryjnemu firmy Legrand Keor Multiplug 800VA, kierowanemu do prostych zastosowań domowych (więcej o zasilaczach Legrand możecie przeczytać tutaj). Multiplug był dedykowany dla konsumentów poszukujących urządzenia maksymalnie prostego, niewymagającego od użytkownika żadnej specjalistycznej wiedzy.

To był jeden biegun zasilaczy awaryjnych. Dzisiaj przyjrzymy się drugiemu biegunowi, czyli zasilaczowi zasilaczowi, który ze względu na konstrukcję i możliwości dedykowany jest do zastosowań profesjonalnych.

Tak więc bohaterem dzisiejszego tekstu będzie Legrand Daker DK Plus w wersji 3000VA, który jest najpopularniejszym przedstawicielem większej serii:

• model 3101 70, 1000VA (900W), sprawność do 90%,
• model 3101 71, 2000VA (1800W), sprawność do 91%,
• model 3101 72, 3000VA (2700W), sprawność do 92%,
• model 3101 73, 5000VA (5000W), sprawność do 94%,
• model 3101 75, 5000VA (5000W), sprawność do 94%
• model 3101 74, 6000VA (6000W), sprawność do 94%,
• model 3101 76, 6000VA (6000W), sprawność do 94%,
• model 3101 77, 10.000VA (10.000W), sprawność do 94%,
• model 3101 78, 10.000VA (9.000W), sprawność do 90%

Widać, że rodzina prezentuje się dość sporą rozpiętością mocy, a nasz dzisiejszy bohater jest jednym z jej mniejszych braci. Jednocześnie można zauważyć, że wraz ze wzrostem modelu rośnie sprawność urządzenia, która maleje jedynie w ostatnim urządzeniu tj., w modelu 3101 78. Być może dlatego, że jest to - w przeciwieństwie do pozostałych modeli - urządzenie zasilane z gniazda trójfazowego. 

Budowa i wykonanie Legrand Daker DK Plus

Urządzenie dociera do nabywcy w sporych rozmiarów kartonowym opakowaniu w którym użytkownik, poza samym urządzeniem, otrzymuje także stopki do montażu w pionie oraz uchwyty do montażu w poziomie, kable zasilające, kabel USB oraz komplet dokumentacji.

Jak przystało na urządzenie 3000VA, mamy do czynienia ze sporego rozmiaru prostokątną obudową o wymiarach 440 mm szerokości x 88 mm wysokości (2U) x 600 mm długości i masie 30kg. Wspominana w nawiasie wysokość 2U sugeruje, że jest to urządzenie umożliwiające instalację w szafach teleinformatycznych. I w rzeczywistości tak jest. Daker przystosowany jest do montażu na szynach rackowych w szafie 19".

Ale że jest to urządzenie kierowane do montażu w szafach serwerowych nie oznacza wcale, że mniejsze firmy, które nie posiadają takich szaf, nie będą w stanie skorzystać z dzisiejszego bohatera. Legrand Daker DK+ ma płaski spód i wierzch, zaś cała wentylacja zasysa powietrze od frontu i wyrzuca z tyłu urządzenia. Dzięki takiej konstrukcji możliwy jest montaż na dowolnej półce lub meblu, który wytrzyma jego ciężar, bez obawy o prawidłową wentylację.

Na szczęście to nie jedyna możliwość montażu przewidziana przez producenta. Daker DK+ może zostać postawiony do pionu (fajne określenie;), czemu sprzyjają dostarczane razem z nim cztery dokręcane stopki oraz obracany o 90° panel sterujący. Warto zaznaczyć, że jego przekręcenie wymaga wyciągnięcia zdecydowanym ruchem, bowiem zamontowany jest na zatrzaskach.

A pozostając przy panelu sterującym.

Może on prezentować znaczną ilość informacji, które można podejrzeć podczas uruchamiania urządzenia.

Zamontowane ponad nim diody informują o poniższych sytuacjach (patrząc od lewej):

• pierwsza dioda świeci się gdy napięcie wejściowe znajduje się w przedziale 160 – 288V~,
• druga i trzecia dioda świeci się gdy wyjścia programowe 1 i 2 są aktywne,
• czwarta dioda wskazuje na działanie funkcji "bypass", czyli toru rezerwowego zasilacza,
• dioda alarmowa.

Jak wspomniane zostało wcześniej, za chłodzenie urządzenia odpowiadają otwory wentylacyjne w przedniej części obudowy i wentylatory w tylnej. Przednia część obudowy to także demontowany panel od komory akumulatorów. Jego demontaż jest banalnie prosty i w zasadzie sprowadza się do usunięcia dwóch zaślepek pod którymi znajdują się wkręty typu Philips (krzyżakowe). Następnie zdjęcie klapki i moduły akumulatorów są już dostępne.

Zamontowane akumulatory to sześć ogniw ołowiowo – kwasowych 12V, 9Ah (CSB HR 1234 W F2) spiętych razem przeźroczystą plastikową folią i opaską zaciskową (tzw. trytką). Całość nie stanowi wrażenia zbyt stabilnego rozwiązania, ale dzięki temu użytkownik ma możliwość bezproblemowej wymiany poszczególnych ogniw, bądź całości zespołu akumulatora.

Dzisiaj już nawet niewielkie firmy nie mogą sobie pozwalać na brak dostępności do swoich zasobów IT przez okres kilkunastu / kilkudziesięciu minut, więc nie dziwi fakt, że coraz częściej akumulatory w zasilaczach awaryjnych pracują w technologii hot – swap, to znaczy, że można je wymieniać bez przerywania pracy zasilacza, a tym samym podłączonego do niego sprzętu. Nie inaczej jest u bohatera dzisiejszego testu.

Ale tego typu rzecz to nie tylko zaleta dla firmy, bo w końcu nawet gdyby technologii hot – swap nie było, to ktoś dokonałby wymiany akumulatorów po godzinach pracy jednostki. Tym kimś jest na ogół administrator, więc to on będzie bezpośrednim beneficjentem tego typu rozwiązania. Nie można się więc dziwić, że będzie on optował za kupnem zasilacza wyposażonego w tego typu funkcję. A im więcej zasilaczy ma pod sobą, tym większy będzie jego nacisk na kierownictwo, aby wybrać taki właśnie model urządzenia.

Pozostając jednak przy opisie akumulatorów.

Są one połączone z zasilaczem poprzez dwa, bardzo dobrze oznaczone kolorystycznie kable z końcówkami uniemożliwiającymi montaż w odwrotnej polaryzacji. Wtyki łączące kable zabezpieczone są zatrzaskowym zapięciem.

Widać, że konstrukcyjnie moduł akumulatorów został dość zgrabnie pomyślany.

Jeżeli jednak domyślne pojemności zasilaczy są niewystarczające, to można je powiększyć poprzez opcjonalne panele bateryjne. Warto zaznaczyć, że nie jest to tanie rozwiązanie, bo panel bateryjny o numerze 310662, czyli pasujący do dzisiaj testowanego urządzenia, kosztuje w granicach 3500zł brutto, co stanowi ponad połowę ceny zasilacza (~5000zł brutto).

Jeżeli jednak nie chcecie korzystać z technologii hot-swap, bądź też w innych celach serwisowych chcielibyście „wypiąć” zasilacz z obwodu zasilania, można w tym celu nabyć zewnętrzny, manualny bypass o oznaczeniu 310953, kosztujący na dzień sporządzania tekstu w granicach 1400zł brutto.

Podsumowując przód urządzenia – jest to obracany panel sterowania oraz dostęp do komory akumulatorów.

Nieco więcej „dzieje się” z tyłu Dakera.

Legrand Daker DK Plus w wersji 3000VA - złącza

1. Port USB,
2. Port RS-232,
3. Zasilanie awaryjne wyłączone (EPO). Wejścia dla styków bezpotencjałowych,
4. Miejsce na opcjonalną kartę komunikacyjną,
5. Złącze baterii zewnętrznej,
6. Gniazdo zasilania zasilacza,
7. Wyjścia prądu przemiennego,
8. Wyjścia programowalne,
9. Wyłącznik napięcia zasilania,
10. Wentylatory chłodzące,
11. Wyłącznik napięcia wyjściowego dla dwóch wyjść,
12. Wyłącznik napięcia wyjściowego dla dwóch wyjść programowalnych.

Zanim jednak przejdziemy do jego opisu należy zaznaczyć, że nie jest to jedyna możliwa konfiguracja tylnej części. Poniżej przedstawione są trzy modele zasilaczy z rodziny Daker o innej konfiguracji tylnego panelu.

Zapewne większość pozycji na tylnym panelu nie wymaga szerszego omawiania poza złączem EPO. Jest to jedna z tych rzeczy o których większość adminów słyszała, ale tak naprawdę nie bardzo wie do czego służy, bądź nie miała okazji sprawdzenia go w praktyce.

EPO jest angielskim akronimem słów Emergency Power Off, czyli awaryjnego wyłączania. Jego zasada działania jest bardzo prosta i polega na tym, że dopóki dwa styki są ze sobą złączone, urządzenie pracuje normalnie (dlatego w normalnym użytkowaniu są one złączone zworką przychodzącą z urządzeniem, bądź kawałkiem przewodu).

Styki mogą być rozłączane manualnie przyciskiem w innym pomieszczeniu, bądź poprzez system alarmowy.

Gdy nastąpi rozłączenie obwodu EPO (czyli przerwa pomiędzy stykami), urządzenie traktuje to jako wystąpienie awarii i w zależności od implementacji, może całkowicie wyłączyć zasilacz, bądź spowodować odcięcie zasilania do gniazd wyjściowych. W dzisiaj prezentowanym Legrandzie został wykorzystany drugi sposób, tak więc gdy nastąpi zadziałanie mechanizmu, urządzenie gwałtownie odetnie zasilanie do gniazd zasilających.

Z charakteru takiego działania wynika, że mechanizm ten ma chronić nie tyle przed utratą danych (bowiem sam może ją spowodować), co zwiększać bezpieczeństwo ekip ratowniczych rozpoczynających działanie w czasie, gdy na ratowanie danych często jest już za późno. Czyli ma np. zapewnić bezpieczeństwo strażakom, który przed gaszeniem pomieszczenia serwerowni wymuszają przyciskiem awaryjnym wyłączenie autonomicznych systemów zasilania.

Tak więc, z powyższych zdań wynika jedna lekcja. Jeżeli drażni Was widok kabelka w zielonej kostce z tyłu UPSa, to nie próbujcie robić z nim porządku w środowisku produkcyjnym, bo może się to zemścić przejściem serwerów w tryb offline ;)

A na koniec tej strony troszkę danych technicznych.

Dane techniczne zasilacza Legrand Daker DK Plus