LG 55UH7707 – test

LG 55UH7707 jest telewizorem 4K z płaskim wyświetlaczem LCD rozdzielczości 3840 x 2160 pikseli. W przeciwieństwie do serii UH750, UH668 i niższych, w telewizorze zastosowano konwencjonalny wyświetlacz IPS RGB o pełnej rozdzielczości. Producentem wyświetlacza jest LG Display ‒ siostrzana spółka firmy LG Electronics.

Najważniejsze cechy

Wynik testu:

Zalety:

• bardzo dobre odwzorowanie barw w ustawieniach fabrycznych,
• bardzo mała degradacja obrazu pod kątem = szerokie kąty widzenia, typowe da matryc IPS,
• niemal idealnie jednolita czerń (ale zobacz poniżej),
• zaskakująco dobra ostrość ruchu z wielostopniową regulacją płynności (matryca 120Hz),
• tryb HDR daje użytkownikowi na nieco więcej regulacji niż niektórzy rywale,
• odtwarzanie wielu rodzajów formatów plików wideo,
• niezła obsługa multimediów z USB i serwera NAS (ale zob. poniżej),
• akceptowalne opóźnienie sygnału (input lag = 37,3 ms) w trybie „Gra”,
• oryginalny system operacyjny ze sterowaniem za pomocą kursora,
• ergonomiczny pilot z klawiaturą numeryczną,
• dobry dźwięk,
• atrakcyjna stylizacja,
• niezłe materiały, wykonanie i wykończenie.

Wady:

• brak szerokiej palety barw (pomimo określenia Color Prime),
• jasna czerń i niski kontrast (typowe dla matryc typu IPS),
• bardzo duży wzrost jasności czerni pod kątem (typowy dla matryc typu IPS),
• niska jasność maksymalna w trybie SDR (tylko 238 cd/m2),
• niska jasność maksymalna w trybie HDR (tylko 330 cd/m2), pomimo określenia „HDR Super”,
• niski kontrast w trybie Dolby Vision – telewizor rozjaśnia jasne elementy obrazu, lecz jednocześnie rozjaśnia już i tak bardzo jasną czerń, czyniąc ją bardzo nieatrakcyjną,
• aż 6 trybów obrazu HDR wprowadza w zakłopotanie niedoświadczonych użytkowników, którzy nie będą wiedzieć, który wybrać,
• tryb HDR Standardowy ma nieco zbyt ciepłą biel (ok. 6000K zamiast 6500K),
• fabryczny sposób rozjaśniania ekranu w trybie HDR za pomocą szerokich, pionowych pasów wygląda kuriozalnie i zniekształca oryginalny materiał (na szczęście da się wyłączyć),
• niezbyt jednolite szarości: z lewej strony czerwonawe, z prawej zielonkawe,
• cienkie pionowe pasy widoczne na jasnym tle w sekwencjach zarejestrowanych za pomocą poziomego ruchu kamery (tzw. banding przy panningu),
• obraz ma nieco mniej mikrodetali niż u rywali,
• przeskalowywanie sygnału SD (576i) do Ultra HD ustępuje najlepszym rywalom,
• układ TruMotion czasem wymaga dłuższego ułamka sekundy aby „zaskoczyć” i zacząć działać (sporadyczne przycinanie ruchu),
• odczyt plików z NAS-a jest nieco wolniejszy niż u rywali,
• brak obsługi plików wideo o rozdzielczości powyżej Ultra HD (np. 4K i pośrednich),
• brak złącza Euro.

Werdykt

Pomimo oznaczenia „Super” UHD, LG 55UH7707 jest telewizorem, którego rzeczywiste walory techniczne plasują w klasie średniej. Nadaje się do oglądania w dzień tradycyjnych programów z naziemnej telewizji cyfrowej, kablowej ewentualnie płyt DVD lub Blu-ray Full HD i to nie tylko na wprost, lecz także pod kątem. Przy nocnym oglądaniu niskokontrastowy LG 55UH7707 traci jednakże cały swój urok (czytaj: zniechęca do siebie bardzo jasną czernią) i do oglądania w takich warunkach go nie polecam. Ze względu na niską jasność w trybie HDR i brak szerokiej palety barw telewizor ten będzie w stanie pokazać jedynie skromną część zalet obrazów 4K HDR (Netflix, Amazon Video). W sumie LG 55UH7707 można warunkowo polecić zagorzałym zwolennikom systemu webOS i matryc IPS, zwłaszcza tym, którzy są w pełni świadomi wszystkich wad i zalet tego typu wyświetlaczy i zdecydowanie wolą je od matryc LCD typu VA.