Niewykorzystana moc w praktyce - recenzja zasilacza OCZ Z1000M

OCZ Z Series jest serią zasilaczy certyfikowanych 80+ Gold i NVIDIA SLI. Jak na razie serię te reprezentują dwa mocne modele : 1000 W i nieco słabszy 850 W. A teraz przekonajmy się czy model 1000 W zasłużył sobie na ten prestiżowy certyfikat wśród zasilaczy, oraz czy sprosta naszym oczekiwaniom.

Zasilacz

Zasilacz został zapakowany w czarne pudełko z odrobiną złota, który nawiązuje do kolorystyki loga 80+ Gold. Jak każdy producent, OCZ już na pudełku chwali się możliwościami zasilacza.

Po rozpakowaniu całości można powiedzieć, że byłem bardzo zadowolony z zawartości. Tak oto wygląda całość po rozpakowaniu.

Zasilacz zapakowany był w pokrowiec, aby zapewnić, że dotrze do klienta w takim stanie jakim opuścił fabrykę.

Instrukcja obsługi (trzeba znać angielski).

Zestaw czterech opasek antywibracyjnych do porządkowania kabli w obudowie.

Kabel zasilający, oraz opakowanie zawierające srebrne śrubki do mocowania zasilacza w obudowie.

"Piórnik szkolny" z kablami modularnymi wewnątrz

 Kable modularne. Od lewej do prawej: cztery złącza PCI Express 6/8; trzy zasilające urządzenia SATA; jeden do urządzeń typu MOLEX.

A teraz przejdźmy do najważniejszej części, czyli zasilacza. Kolorystyka zasilacza jest oryginalna. Pomieszanie szarego z błyszczącym złotem daje niezły efekt jak się patrzy przez przezroczyste okno obudowy szczególnie jeśli przeważa kolor szczotkowatego aluminium.
Zasilacz jest modularny i oferuje osiem złączy na odpinane kable. Cztery do zasilania urządzeń peryferyjnych i tyle samo do zasilania kart graficznych. Za chłodzenie odpowiada cichy, 135mm wentylator .

Poniżej prezentowane są kable wlutowane we wnętrzu zasilacza. Są to (od lewej do prawej): dwa PCI Express 6/8-pin, jeden z trzema złączkami zasilającymi urządzenia SATA, dwa do podpięcia pod zasilanie procesora 12 V ( 4+4 pin i EPS12V), oraz jeden 24-pin ATX.

Krótka specyfikacja techniczna:
 

·  Aktywne PFC

·  Sprawność energetyczna ~90%

·  MTBF: 100,000 godzin pracy

·  OVP - zabezpieczenie przed zbyt wysokim napięciem

·  OCP - zabezpieczenie przed zbyt wysokim prądem na linii

·  SCP - zabezpieczenie przeciwzwarciowe

·  Cichy wentylator 135mm

·  Modularne okablowanie

            
Platforma testowa i metodologia pomiarów napięć

Do pomiaru napięć użyłem multimetra cyfrowego UNI-T UT60D o dokładności ±0,5% do dwóch cyfr po przecinku zatem jeśli na wyświetlaczu pokazana będzie wartość 12,00V to może oznaczać, że napięcie mierzonego prądu może mieć wartość między 11,94 V a 12,06 V. Ze względu na to, że producenci często rozdzielają linie zasilające 12V, zmierzyłem wszystkie kluczowe napięcia w różnych miejscach.

Jesteśmy już gotowi do pomiarów. Wypadałoby wiedzieć co i gdzie mierzyć. W specyfikacji ATX przypisane są odpowiednie kolory przewodów różnym wartościom napięć. Poglądowa tabelka, zawierająca zestawienie napięcia, koloru przewodu oraz złącza w którego skład przewód wchodzi, została zamieszczona poniżej.  

A teraz tabelka z granicami napięć według normy ATX

Metodologia testów

Komputer pracował w dwóch trybach obciążenia:

1. Bezczynność - uruchomione tylko aplikacje startujące wraz z  systemem operacyjnym. Pomiar odczytywany był po 10 min bezczynności.

2. Obciążenie - uruchomione aplikacje z punktu pierwszego plus: ORTHOS test "Blend - stress CPU and RAM" z priorytetem ustawionym na 5 i  MSI Kombustor. Pomiar odczytywany był po 10 minutowym obciążeniu.

 A teraz dość gadania. Przechodzimy do konkretów!

Testy

Wyniki testów ująłem w jednej tabeli: 

 
Teraz czas na analizę wyników

Od razu widać, że na linii 12 V w spoczynku podbicie do 12,38V. Mieści się to w normie ATX, lecz taka rozbieżność jest zauważalna, tym bardziej że jest to linia, która zasila większość podzespołów.  Przy obciążeniu wartość ta maleje o średnio 0,04 V co jest dość niską amplitudą.

Dla linii 3,3V w idle widzimy podbicie napięcia do max 3,36 V, co jest zadowalającym wynikiem. W stresie zasilacz wytwarzał prąd o napięciu 3,35 V, który również nie jest złym wynikiem. Jak widać na tej linii zasilacz poradził sobie dobrze. Amplituda napięć wynosi zaledwie 0,01 V.

Przy napięciu 5 V w idle multimetr wskazał 5,15 V i 5,11 V co jest dobrym wynikiem. Natomiast po obciążeniu zestawu pomiary wykazały napięcia 5,13 V i 5,10 V co również pozostaje zadowalającym wynikiem. Amplituda waha się na poziomie 0,01 V - 0,02V.

Linia +5 Vsb jest jedną z najmniej znaczących w zasilaczu. Służy ona do zasilania urządzeń, które pracują w stanie czuwania (po wyłączeniu komputera). Jest ona też używana do odpalania zasilacza.

Mimo mojej słabej konfiguracji sprzętowej zasilacz poradził sobie dość dobrze. Napięcia są bardzo stabilne. Moje wyniki nie odzwierciedlają wyników uzyskanych na bardziej prądożernych platform, ale pokazuje jak zasilacz w pewnym sensie "odpoczywa" nawet w obciążeniu.

Głośność

135mm wentylator zainstalowany w zasilaczu przy minimalnym obciążeniu jest prawie niesłyszalny. W porównaniu do swoich dwóch Revoltec'ów 80mm jest on cichy jak powietrze. Trzeba się dobrze wsłuchać i wyłączyć poztostałe wentylatory, żeby usłyszeć lekki szum. Przy obciążeniu nie zauważyłem, że jest bardziej słyszalny. Dla mnie cisza jest ostatnim czynnikiem, którym kierowałbym się przy kupnie zasilacza. Jednak nasz OCZ 1000 W można polecić osobom, ceniącym ciszę.

Sprawność

Jednym z najważniejszych aspektów zasilaczy jest ich sprawność. Jak już mówiłem powyżej, zasilacz zasłużył sobie na certyfikat 80Plus Gold co oznacza, że sprawność przy obciążeniu 20% i 100% ma wynosić minimum 87%, a przy 50% minimum 90%.
Organizacja 80Plus udostępniła raport z testów tego zasilacza pod tym linkiem. Zapraszam do przejrzenia.

Podsumowanie

Jeśli chodzi o jakość wykonania, stabilnośc napięć na słabszej platformie i  głośność zasilacz OCZ Z1000 wypada bardzo dobrze. Obudowa jest solidnie wykonana, nic się nie rusza. Wyposażenie też jest wystarczające. Kable dobrze wykonane, oplecione i wystarczająco długie. Wielką wadą jest tylko jeden kabel modularny zasilający  urządzenia przez MOLEX. Zasilacz zupełnie nie przeszkadza w pracy, jest niesłyszalny. Jednak ważniejsze są w zasilaczu stabilne napięcia poszczególnych linii. Tu OCZ radzi sobie też dobrze. Co tu więcej dodać: wszystko mieści się w normie.
Zasilacz kosztuje na rynku ok. 1000zł co jest dość wygórowaną ceną. W okolicach tej ceny już można znaleźć na przykład model Enermax'a z serii Revolution85+, który jest z najwyższej półki i ceniony przez overclockerów. OCZ Z1000 to dobry zasilacz, lecz cena jest nie w porządku.

Ocena:
Jakość wykonania:	bardzo dobra
Cisza:	bardzo dobra
Kultura pracy:	bardzo dobra
Napięcia:	bardzo dobre
Okablowanie:	średnie
Zabezpieczenia:	dobre
Wyposażenie i dodatki:	średnie
Ogólna ocena:
Cena orientacyjna : 1000 zł Strona producenta: klik

   Zapraszam do oceniania i krytykowania poniżej. Darxis.