Mówiąc o matrycach AMOLED nie można zapomnieć o opracowanej przez firmę Samsung jej odmianie, a mianowicie matrycy Super AMOLED. Wyświetlacz Super AMOLED nie jest tak naprawdę nową matrycą, a jedynie funkcjonalną modyfikacją aktywnej matrycy AMOLED. W matrycach Super AMOLED, które przeznaczone są głównie do smartfonów i tabletów, dodano jedynie zintegrowaną z wyświetlaczem warstwę odpowiedzialną za interfejs dotykowy.
Ta integracja pozwoliła Samsungowi zbudować cieńsze, lżejsze i dłużej działające na bateriach modele smartfonów oraz tabletów. W tradycyjnych telefonach komórkowych z ekranem dotykowym, ten ostatni powstaje poprzez nałożenie dodatkowej warstwy czułej na dotyk. Ponieważ nie jest ona zintegrowana z ekranem na poziomie produkcji samego wyświetlacza (jest ona oddzielnym urządzeniem), pobiera dodatkowy prąd, zwiększa masę oraz grubość wyświetlacza i jednocześnie osłabia całkowitą jasność świecenia ekranu.
Wyświetlacz Super AMOLED
Odwzorowanie barw
Ekrany OLED mają wiele zalet w porównaniu z wyświetlaczami LCD. Jak już wspomniałem, nie wymagają tylnego podświetlenia, dzięki czemu mogą być znacznie cieńsze – ich grubość może wynosić zaledwie kilkadziesiąt μm. Cechują się 180-stopniowym kątem patrzenia, brakiem efektu smużenia, gdyż ich czas reakcji jest mniejszy niż 10 mikrosekund, są też znacznie lżejsze i mogą być zasilane małymi napięciami sterującymi – rzędu dziesiątych części wolta.
Ekrany OLED są też znacznie bardziej wytrzymałe pod względem mechanicznym oraz odporniejsze na niskie i wysokie temperatury w stosunku do ekranów LCD. Do niedawna były też uważane za znacznie bardziej energooszczędne, ale po wprowadzeniu na rynek ekranów LED LCD nie zawsze już tak jest, niemniej cechują się i tak bardzo niskim zużyciem energii.
Najczęściej podkreślaną zaletą ekranów OLED jest bardzo dobre odwzorowanie barw. Bez problemu nawet najmniej zaawansowane technologicznie modele osiągają przestrzeń barwną Adobe RGB, która wymagana jest do profesjonalnych zastosowań graficznych. To bardzo dobre odwzorowanie barw wynika z konstrukcji pojedynczego punkt obrazowego, czyli piksela. Oprócz trzech tradycyjnych subpikseli świecących w podstawowych barwach RGB (czerwonym, zielonym i niebieskim), dodatkowo w pikselu umieszcza się subpiksel święcący na biało. Element obrazowy świecący na biało w znaczący sposób poprawia właśnie odwzorowanie kolorów. Co więcej, jego wyprodukowanie w technologii OLED nie stanowi żadnego problemu, gdyż wystarczy dobrać odpowiedni polimer LEP emitujący światło białe o żądanej temperaturze barwowej.
Budowa piksela w matrycy OLED
Wpływ na kolorystykę ma też fakt, że do budowy czerwonego, niebieskiego i zielonego subpiksela w wyświetlaczach OLED nie używa się barwnych filtrów, tak jak ma to miejsce w matrycach LCD. Punkty w OLED-ach świecą "od razu" światłem o odpowiedniej, dobranej przez inżynierów kolorystyce.
Wyświetlanie prawdziwej czerni dla matryc OLED też nie stanowi większego problemu. W tym wypadku wystarczy po prostu wyłączyć napięcie przykładane do danego piksela lub subpiksela, aby punkt ten przestał świecić i stał się czarny. Co więcej, przez to, że matryca OLED sama jest źródłem światła, wyłączenie jej w całości lub części z jej punktów sprawia, że czarne elementy na filmie są rzeczywiście czarne. Dzięki temu uzyskiwane kontrasty statyczne matryc OLED są również naprawdę duże – nawet rzędu kilku milionów do jednego. Takie wartości kontrastu statycznego nie są do osiągnięcia dla żadnego innego typu wyświetlacza.
W matrycach OLED bardzo precyzyjnie można również odwzorować przejścia tonalne między poszczególnymi barwami. Wynika to z tego, że w OLED-ach łatwo steruje się natężeniem światła emitowanym przez poszczególne subpiksele. W tym celu wystarczy tylko zmniejszyć lub zwiększyć natężenie prądu przepływającego przez diodę OLED tworzącą subpiksel, aby świecił on jaśniej lub ciemniej. Ta łatwość sterowania natężeniem światła sprawia, że obserwowane na ekranie OLED barwy są wyjątkowo żywe i naturalne. Jak już wspomniałem, w matrycach OLED nie tylko nie ma potrzeby montowania barwnych filtrów, ale też stosowanych w LCD-kach polaryzatorów. Brak polaryzatorów przekłada się na bardzo szeroki kąt widzenia w każdej płaszczyźnie, wynoszący praktycznie 180 stopni.
