• Migawka – element aparatu regulujący czas dostępu światła do matrycy. Migawki dzielimy na mechaniczne (w postaci poruszających się w trakcie naświetlania lamelek) lub elektroniczne, gdzie dopływ światła jest blokowany na poziomie pikseli matrycy. Występują także migawki hybrydowe, będące kombinacją obydwu wymienionych wcześniej typów – w takiej sytuacji migawka elektroniczna wspomaga układ mechaniczny dla krótkich czasów naświetlania. Wytrzymałość migawki mechanicznej liczona jest w liczbie wykonanych zdjęć (jest to jeden z czynników decydujących o klasie aparatu).
• Opóźnienie migawki – określenie dla czasu upływającego od naciśnięcia spustu migawki do wykonania zdjęcia. W tym czasie aparat ustawia ostrość i inne parametry zdjęcia. Lustrzanki mają bardzo niewielkie opóźnienie, w przypadku kompaktów wzrasta ono znacząco - zwłaszcza w ciemności. Najtańsze budżetowe cyfrówek mogą mieć opóźnienie dość pokaźne (nawet 2 sekundy), niezależnie od panujących warunków.
• Pamięć wbudowana – pamięć w aparacie, z której możemy skorzystać jak z wbudowanej na stałe karty pamięci. Jej pojemność jest niewielka (najczęściej kilka- kilkadziesiąt MB) i pozwala na wykonanie jedynie kilku- lub kilkunastu zdjęć w maksymalnej rozdzielczości. Pamięć wbudowana nie zawsze umożliwia zapis wideo. Niektóre modele cyfrówek (np. Sony) wykorzystują tę pamięć także do przechowywania miniatur wykonanych zdjęć nawet po ich skasowaniu z aparatu. Nie należy mylić jej z buforem pamięci, który przechowuje zdjęcia przed ich przetworzeniem przez procesor aparatu.
• Procesor aparatu – układ odpowiedzialny za przetwarzanie zarejestrowanych przez matrycę zdjęć. Występuje pod różnymi nazwami - Venus (Panasonic), Bionz (Sony), Expeed (Nikon), Digic (Canon), PRIME (Pentax), TruePic (Olympus) czy EXILIM (Casio). Kolejne generacje procesorów o coraz większej funkcjonalności i szybkości pracy oznaczane są kolejnymi cyframi arabskimi lub rzymskimi.
• Przesłona (przysłona) – mechanizm w obiektywie zmniejszający ilość światła dostającego się do matrycy. Wartość przysłony określa się jednostką f (na przykład f5.6) lub podając najmniejsze ustawienia dla minimalnej i maksymalnej ogniskowej obiektywu, na przykład 1:2 – 1:4. Przysłona jest bardzo istotnym elementem aparatu. Wpływa na głębię ostrości oraz możliwość wykonania zdjęcia w trudnych oświetleniowo warunkach.
• RAW – surowy tryb zapisu obrazu zarejestrowanego przez matrycę, który nie został przetworzony przez procesor aparatu. Pozwala na wprowadzanie takich zmian jak korekta ekspozycji, zmiana balansu bieli, wyostrzanie, podbijanie kolorów i kontrastu już po wykonaniu zdjęcia (konieczne specjalne oprogramowanie). Tryb RAW znajdziemy w lustrzankach (także tych bez lustra) i niektórych modelach kompaktów.
• Redukcja kurzu – właściwie usuwanie kurzu, mechanizm pozwalający na automatyczne wyczyszczenie matrycy z zanieczyszczeń, które dostają się do aparatu podczas zmiany obiektywu i w trakcie normalnego użytkowania. Pierwszy raz zastosowana przez Olympus.
• SDHC – ang. Secure Digital High Capacity, typ karty SD (Secure Digital) pozwalający na przekroczenie bariery pojemności 4 GB. Jeśli chcemy skorzystać z tego typu kart, konieczne jest, aby aparat je obsługiwał. Potrzebne informacje znajdziemy zwykle na opakowaniu lub w instrukcji.
• SDXC – ang. Secure Digital eXtended Capacity, nowy standard kart SD wykorzystujący system plików exFAT, który pozwala teoretycznie na osiągnięcie pojemności 2TB i prędkości transferu na poziomie 300MB/s. Obecnie dostępne są karty o pojemności 48 i 64GB. Korzystanie z kart wymaga kompatybilnych urządzeń - nie wolno formatować kart SDXC w aparatach nieobsługujących tego standardu. Czytniki kart SDXC są wstecznie kompatybilne z kartami SD i SDHC.
• Sensor położenia – układ pozwalający określić orientację aparatu. Dane o niej zapisywane są w EXIF, co pozwala poprawnie wyświetlić zdjęcie.
• Silnik AF – mechanizm poruszający soczewkami w obiektywie, pozwalający na ogniskowanie, czyli ustawienie ostrości. Nie należy mylić go z silnikiem zoom do zmiany ogniskowej, powszechnym w kompaktach. Silniki mogą być wbudowane bezpośrednio w obiektyw, na przykład silniki ultradźwiękowe (ciche), określane mianem UltraSonicMotor – USM (Canon), Hyper Sonic Motor – HSM (Sigma), SilentWaveMotor – SWM (Nikon). Jeśli obiektyw pozbawiony jest takiego układu, działania AF jest znacznie głośniejsze – w przypadku niektórych aparatów konieczne jest przenoszenie napędu z wbudowanego w aparat silnika, określanego popularnie śrubokrętem.
• Stabilizacja obrazu – układ składający się z wykrywacza wychylenia (ale nie przesunięcia) oraz silników poruszających matrycą lub grupą soczewek w obiektywie w płaszczyźnie prostopadłej do osi optycznej obiektywu. Optyczna stabilizacja obrazu występuje pod różnymi nazwami – IS (Image Stabilization - Canon), VR (Vibration Reduction - Nikon), Mega O.I.S. lub Power O.I.S. (Panasonic), Optical Steady Shot (OSS - Sony), SteadyShot INSIDE (Sony), Anti-shake (Konica), SR (Shake reduction - Pentax). Dla oznaczenia kolejnej generacji układu stabilizacji dodawane są litery rzymskie, np. VR II.
• Stacja dokująca – urządzenie, do którego podłączamy aparat w celu wydrukowania zdjęć, naładowania baterii czy podłączenia do komputera i przegrania plików fotografii.
• Sweeping Panorama – ciekawa funkcja ułatwiająca wykonywanie panoram. Wykorzystuje moc obliczeniową procesora obrazu. Wykonanie zdjęcia panoramicznego wymaga jedynie przesunięcia aparatem (popularne panoramowanie) w poprzek kadru, który chcemy zarejestrować.
• Układ AF – jest to układ elektroniczno-optyczny w aparacie, służący do automatycznego ustawiania ostrości. Istotna jest tutaj liczba i rozmieszczenie pól układu AF, czyli punktów w kadrze, na które możemy się ogniskować bez przekadrowywania (poruszania aparatem) ujęcia. W lustrzankach mamy zwykle od 3 (najtańsze modele) do kilkudziesięciu takich pól. Niektóre cyfrówki (w przypadku korzystania z trybu LiveView) zamiast udostępniać kilka widocznych pól AF, pozwalają na swobodne przesunięcie pojedynczej ramki AF i tym samym dowolne ustalenie punktu pomiaru ostrości.
• Zakres dynamiczny – parametr określający zdolność do odzwierciedlenia jednocześnie zarówno bardzo jasnych, jak i ciemnych elementów obrazu. Określenie to stosowane jest zarówno do określenia cech matrycy, jak i do opisu zawartości zdjęcia. W cyfrówkach często można spotkać opcje programowo-sprzętowego zwiększania zakresu dynamicznego (funkcja HDR).
• Zoom – określenie dla obiektywu o zmiennej ogniskowej. Zakres ogniskowych, czyli stosunek maksymalnej do minimalnej wartości, określa krotność zoom. Krotność zoom nie ma nic wspólnego z konkretną wartością ogniskowej. Ten sam zoom, czyli np. x 3, ma zarówno obiektyw 30-90mm, jak i 100-300mm.
