Instalacja oraz menu ekranowe

Instalacja odtwarzacza jest prosta. Na początku wybieramy preferowane połączenie (cyfrowe, lub analogowe). Jeśli mamy możliwość wykorzystania złącza cyfrowego, to HDMI jest najbardziej polecane ze względu na dużo wyższą jakość dźwięku i obrazu (ważne w przypadku telewizorów Full HD).

Port HDMI umieszczony jest z tyłu urządzenia i ma charakterystyczny kształt, natomiast złącza analogowe wyglądają identycznie, ale rozróżnić je można na pierwszy rzut oka po kolorze (żółte - wideo, a białe i czerwone to lewy i prawy kanał audio). Gniazdo zasilające jest czarne i raczej nie da się go pomylić z żadnym innym (pasuje do niego tylko wtyczka zasilacza). Zaślepka wyjścia optycznego jest szara, a wnętrze "portu" świeci na czerwono, więc jest on rozpoznawalny w dzień i w nocy.

Po podłączeniu okablowania urządzenie uruchamia się automatycznie. Telewizor ustawić należy na odbiór sygnału z odpowiedniego źródła: na przykład AV lub HDMI. Po wyświetleniu się menu głównego na ekranie telewizora wszystko jest już gotowe do pracy.

Interfejs użytkownika cechuje minimalizm. Jest on jednak ekstremalnie przejrzysty i logicznie ułożony, więc nie powinniśmy mieć żadnych kłopotów z nawigacją po menu.

Ikonki są proste, czytelne i kontrastowe oraz utrzymane w nowoczesnej stylistyce. Mają też przyjemne dla oka lustrzane odbicie, a u dołu ekranu wyświetla się również nazwa aktualnie zaznaczonego elementu. Jedyny minus należy się za tło, na którym widoczne są przejścia tonalne. Nie zmniejsza to jednak w żaden sposób czytelności obrazu.

Obsługiwane formaty plików

Menu główne składa się z pięciu elementów. Pierwszym z nich jest Wideo. Po wejściu w tą opcję zostajemy proszeni o wybór nośnika pamięci, z którego chcemy odczytać filmy (np. dysk wewnętrzny, pendrive).

Następnie wyświetli się ładnie wyglądająca, prosta i czytelna lista plików z rozszerzeniami wideo. Po prawej stronie automatycznie uruchomi się podgląd aktualnie zaznaczonego pliku, wraz z informacją o jego objętości i typie. Dodatkowo w górnej części ekranu telewizora otrzymujemy informację w jakim katalogu aktualnie jesteśmy (pełna ścieżka). Nawigacja jest banalnie prosta i odbywa się płynnie. Podgląd plików wczytuje się zazwyczaj w sekundę, chyba że dany plik ma kilka gigabajtów wielkości - wtedy zajmuje to kilka sekund.

Klikając na przycisk ENTER umieszczony na pilocie zdalnego sterowania uruchamiamy odtwarzanie wybranego filmu. W jego trakcie obraz przewijać możemy w przód i w tył nawet 32-krotnie, a po naciśnięciu przycisku OPTION otrzymujemy także możliwość 8-krotnego powiększania obrazu (zoom), zmiany ścieżki dźwiękowej oraz rozdziału (jeśli plik takowe posiada), a także włączenia i zmiany napisów.

Obsługa polskich znaków diakrytycznych i różnych formatów plików to żaden problem. Wszystkie napisy określane jako "obsługiwane" są faktycznie obsługiwane. To duży plus tego urządzenia.

Napisy wczytują się, ale nie wyświetlają się same. Trzeba kliknąć na przycisk OPTION, a następnie na ikonkę napisów, po czym wszystko już działa jak trzeba. W ten sam sposób zmieniamy napisy jeśli aktualne nam nie odpowiadają.

U dołu ekranu po wykonaniu niektórych czynności (np. przewijanie) pokazuje się pasek postępu, który dodatkowo zawiera tekstowe informacje na temat czasu i nazwy odtwarzanego pliku.