Przedląd najważniejszych nowości wprowadzonych w pakiecie Solid Edge ST6
W najnowszej wersji oprogramowania Solid Edge ST6 programiści uwzględnili ponad 1300 propozycji użytkowników. Dzięki temu inżynierowie mogą znacznie szybciej projektować części, podzespoły i całe wyroby, jednocześnie minimalizując koszty i czas realizacji całego przedsięwzięcia. W pakiecie Solid Edge ST6 ułatwiono również projektowanie wielu różnych grup produktów – począwszy od stylizowanych ergonomicznych części po komponenty blaszane. Pakiet optymalizuje też dopasowanie i położenie części przy użyciu zautomatyzowanych narzędzi, ułatwia wizualne zrozumienie złożonych danych projektowych i zmian inżynieryjnych oraz zarządzanie nimi, Program pozwala także na szybką, zbiorczą migrację, istniejących modeli, zaprojektowanych w innych systemach CAD/CAM do formatu Solid Edge ST6.
Wprowadzając na rynek pięć lat temu pakiet Solid Edge w wersji ST (Synchronous Technology – technologia synchroniczna), firma Siemens zmieniła swoje podejście do modelowania i projektowania inżynierskiego. Zrezygnowano wówczas z metod projektowania bazujących na historii operacji i listy cech na rzecz metody opartej na bezpośredniej edycji i przesuwania oraz przeciągania obiektów myszką na ekranie. Technologia synchroniczna, bo o niej mowa, stale ewoluuje i stała się już znacznie bardziej dopracowana. Zniknęły też początkowo istniejące bariery pomiędzy podejściem do projektowania opartym na porządku i historii, a nowymi możliwościami związanymi z dynamicznym modelowaniem. Poprawiła się też wzajemna integracja obu sposobów projektowania.
Modelowanie synchroniczne
Pakiet Solid Edge ST6 zawiera kilka ulepszeń poprawiających modelowanie synchroniczne. Uchwyt sterujący jest duży i można łatwiej określić jego położenie oraz orientację. Teraz można używać tego samego uchwytu realizującego ruch w trzech kierunkach, który dodatkowo zapewnia kontrolę obrotu, zarówno do tworzenia, jak i modyfikacji, a także przesuwania oraz zmiany orientacji obiektów. Co ważne, wielkość koła sterującego można dopasować do rozdzielczości monitora i preferencji użytkownika. Menedżer rozwiązań jest bardziej intuicyjny i przewidywalny. Użytkownik ma też większą kontrolę nad sposobem wykorzystania koloru w Menedżerze rozwiązań i raportowaniem błędów.
Operacje synchroniczne, takie jak wycięcia, wycięcia obrotowe, otwory, zaokrąglenia i fazy oraz informacje dotyczące wytwarzania produktu (PMI – Product Manufacturing Information) można zdefiniować na zapisywalnej części docelowej podczas pracy nad złożeniem. Ułatwia to interakcję pomiędzy modelowaniem części a projektowaniem złożeń, przyspieszając tym samym proces rozwoju produktu. Rozwiązanie to pozwala też zwiększyć efektywność projektowania poprzez bezpośrednie wykorzystanie wystąpień złożeń jako synchronicznych narzędzi logicznych umożliwiających szybsze tworzenie odstępów między częściami. Ulepszenia wzorców synchronicznych znacznie zwiększają użyteczność, jakość zachowań i możliwość umieszczania wyśrodkowanych wzorów.
Oprogramowania Solid Edge ST6 można też użyć do rozpoznawania szeregu równoległych otworów i ponownego definiowania ich jako jednego wzoru, co zwiększa możliwości ponownego wykorzystania importowanych danych. Występujące w modelach zaokrąglenia można częściowo usuwać, co ułatwia oczyszczanie importowanych modeli. Istnieje też możliwość propagacji cech synchronicznych utworzonych w środowisku modelowania złożenia do komponentów źródłowych. Możliwość ta jest przydatna podczas tworzenia cech obejmujących kilka części, które będą np. ze sobą spasowywane przy montażu.
Usprawniono też realizację wyciągania powierzchni płaskiej, która pojawiła się w wersji Solid Edge ST5. Funkcja ta pozwala zbudować żądaną geometrię z istniejącej powierzchni w taki sposób, żeby była ona dokładnie dopasowana do pozostałych elementów. W wersji Solid Edge ST6 wprowadzono większą kontrolę nad tym, w jaki sposób wybierane są wewnętrzne powierzchnie do wyciągnięcia w zależności od sposobu ich dalszego wykorzystania.
Modelowanie powierzchni stylizowanych
Nowe polecenie przedefiniowania powierzchni zastępuje wiele „zwykłych” lic jednym licem inteligentnym. Projektanci mogą teraz udoskonalić kształt lica zastępczego, dodając krzywe punktów charakterystycznych na podstawie lic pierwotnych, i określić granice ciągłości krzywizny w celu tworzenia bardzo gładkich powierzchni pomiędzy istniejącymi licami. Intuicyjną, lokalną edycję krzywizny można wykonać przy użyciu całkowicie nowych uchwytów kontroli ciągłości 3D przy granicach krzywych i powierzchni. Ciągłość krzywizny lub styczności określa się za pomocą uchwytu kontroli styczności, natomiast wielkość każdego warunku krzywizny modyfikuje się interaktywnie za pomocą uchwytu wielkości styczności. Ograniczone powierzchnie umożliwiają teraz stosowanie krzywych wiodących zapewniających lepszą kontrolę nad kształtem, a jednocześnie obsługują warunki graniczne ciągłości krzywizny pozwalające na sprawne dopasowanie do przylegających lic.
W nowej wersji Solid Edge ST6 znalazło się także kilka usprawnień w samych uchwytach kontroli 3D wykorzystywanych do sterowania powierzchnią w trakcie jej edycji. Pojawiło się narzędzie do umieszczania grzebienia krzywizny (grzebienie krzywizny stanowią rozszerzoną reprezentację graficzną nachylenia i krzywizny większości elementów szkicu w dokumentach części, złożenia i rysunku), które jest widoczne przy tworzeniu geometrii. Dzięki niemu możliwa jest identyfikacja punktów zagięcia, niemniej działa ono tylko w aktualnej płaszczyźnie, co ogranicza jego przydatność podczas podglądu sąsiednich geometrii. Nowe narzędzia do modelowania refleksyjnego pozwalają zaś na wyświetlenie odbicia samej grafiki geometrii na całej roboczej płaszczyźnie środkowej tak, aby można było ocenić, jak będzie wyglądała powierzchnia wzdłuż całej płaszczyzny. Dostępne są także narzędzia do dopasowywania izolinii umożliwiające zsynchronizowanie linii UV z pierwotnej, zalążkowej powierzchni.
Wprowadzono także nowe dodatki, które będą przydatne przy tworzeniu bardziej złożonych geometrii. Nowe narzędzie powierzchni obrotowej tworzy kontrolowane zwężenie bryły przez przeciągnięcie przekrojów liniowych wzdłuż krzywej lub krawędzi. Wynikowe lico może być styczne lub prostopadłe do istniejącego. Uniwersalne polecenie dotyczące powierzchni, BlueSurf, zawiera nowe rozszerzenia wizualizacji, takie jak zdefiniowana przez użytkownika gęstość krzywej UV, jak również opcjonalne grzebienie krzywizny z możliwością dostosowania wielkości. Dzięki temu użytkownik otrzymuje informacje zwrotne w czasie rzeczywistym podczas doprecyzowania kształtów powierzchni.
Pomiary powierzchni zostały uproszczone poprzez wprowadzenie narzędzia krzywizny przekroju. Ten wirtualny wskaźnik konturu wyświetla grzebienie krzywizny na wspólnej płaszczyźnie, przecinając wiele lic jednocześnie i uwidaczniając wszelkie nierówności. Analiza importowanego modelu została wzbogacona o narzędzie kontroli krzywizny. Błędy w stylizowanych częściach można zidentyfikować, wyświetlając kontury powierzchni w stosunku do pozycji UV na wielu licach.
Za pomocą symetrycznego odbicia modelu można sprawdzić formę modelu bez konieczności wykonywania odbicia lustrzanego bryły, co jest szczególnie przydatne w modelowaniu złożeń. Modyfikowanie powierzchni jest szybsze, a wiele lic można przycinać i przedłużać w jednym kroku. Ponadto innowacja ta sprawia, że lista operacji staje się krótsza. Intuicyjne zachowanie uchwytu sterującego w połączeniu z wizualnym zróżnicowaniem punktów kontrolnych i uchwytów upraszcza edycję krzywych 2D. Ulepszenia krzywych punktów charakterystycznych obsługują warunki ciągłości i zakończenia krzywizny, a uchwyty kontroli 3D i podglądy w czasie rzeczywistym ułatwiają manipulowanie krzywymi 2D. Zaokrąglenia obsługują teraz warunki ciągłości krzywizny wzdłuż granic.