Nokia 5530- dotykowy symbian dla każdego

Recenzowany telefon to Nokia 5530, dość nowy model fińskiego producenta, skierowany głównie do młodszych odbiorców, nie dysponujących zbyt zasobnym portfelem, oczekujących jednak multimedialnego telefonu o dużym dotykowym ekranie, dobrze nadającego się do słuchania muzyki czy przeglądania internetu.

Głównym jego konkurentem zdaje się być Samsung Avila oraz LG Cookie, nieco gorzej wyposażone, lecz sporo tańsze. Jak na ich tle wypadnie Nokia 5530?

Opakowanie, dodatki

Telefon otrzymujemy w niewielkim, płaskim pudełku utrzymanym w typowej dla XpressMusic kolorystyce. Jest ono dość solidne i ładnie wykonane, w środku poza zapakowanym telefonem i stertą papierów znajdziemy również:

• Zestaw słuchawkowy Nokia WH-205
• Kabel USB
• Ładowarka
• Mini DVD z oprogramowaniem
• Karta pamięci microSDHC 4G

Uwagę zwraca kabel USB o długości kilkunastu centymetrów, gdy zobaczyłem go pierwszy raz, byłem mocno zdziwiony, do tej pory telefon łączyłem kablem podłączonym z tyłu PC i wyprowadzonym na biurko. Z czasem jednak doceniłem zalety takiego rozwiązania, na przykład chcąc zgrać jakieś pliki od kolegi wystarczy zabrać malutki kabelek i gotowe. Świetnie  sprawdzi się on również w przypadku notebooków. Powody do narzekań mogą mieć jedynie użytkownicy starszych PC, bez złącz USB na froncie obudowy.

W zestawie otrzymujemy również całkiem niezłe słuchawki dokanałowe, niestety nie posiadają przycisków muzycznych, jest tylko klawisz obierania połączeń.

Budowa

Telefon to typowa, jednobryłowa cegła. Z przodu dominuje dość duży ekran o rozdzielczości 2.9 cala. Pod nim znajdują się 3 przyciski: zielona i czerwona słuchawka, oraz klawisz menu. Nad ekranem po  prawej stronie znajduje się również przycisk uruchamiający skróty do funkcji multimedialnych, nad nim znajdziemy czujnik zbliżeniowy. Zablokuje on ekran w czasie rozmowy, dzięki czemu nie naciśniemy przypadkowo żadnych klawiszy. Wszystkie przyciski są dotykowe, co jest bardzo wygodne, gdyż możemy wciskać je rysikiem. Na samej górze oraz dole można zauważyć drobne dziurki, emitujące głośniki, tak naprawdę są one jednak tylko do ozdoby, dźwięk wydobywa się z niewielkich szparek na górze i dole obudowy.

Po prawej stronie znajdziemy przyciski głośności, suwak blokujący klawiaturę oraz dwustopniowy przycisk aparatu

Po lewej stronie umieszczono sporą klapkę, skrywająca kartę pamięci oraz SIM. Do wyciągnięcia tej drugiej trzeba jednak wyjąć baterię, zapomnijmy więc o szybkiej wymianie karty.

Na wierzchu znajduje się tylko przycisk włączania oraz wspomniane wcześniej dziurki, kryjące głośnik.

Na dole umieszczono złącze ładowania, mini-jack oraz  microUSB. Miejsce znalazł tu również drugi głośnik.

Z tyłu znajdziemy obiektyw aparatu oraz lampę błyskową.

Rysik który znajdziemy w telefonie, pomijając to że jest trochę tandetny, całkiem dobrze pełni swoją rolę. Szkoda że jego wyciągnięcie nie powoduje odblokowania klawiatury, jak w niektórych telefonach z nieco wyższej półki.

Obudowa jest dość solidna, część przodu wykonana jest z metalu, dzięki czemu powinna być dość solidna. Dobre wrażenie psuje jendak tylna klapka, szczególnie lakier, który po dosłownie kilku dniach jest bardzo zarysowany.

Wyświetlacz

Ważną cechą telefonów dotykowym ekranem są ich ekrany, producenci wyprzedzają się w ich rozmiarach czy rozdzielczościach, wiele telefonów przewyższa już rozdzielczością telewizory SD. Nokia nie pozostaje w tyle, wyposażając wszystkie swoje aparaty z Symbianem S60 v5 w ekrany o rozdzielczości 640x360, różnią się one jedynie wielkością. W przypadku N97 jest to 3.5", 5800 ma 3.2", a opisywana 5530 tylko 2.9 cala. Powoduje to że wszystkie czcionki są mniejsze niż w starszych braciach, jest to szczególnie widoczne przy korzystaniu z klawiatury ekranowej, osoby z większymi palcami będą zmuszone korzystać z rysika. Bardzo dobra jest natomiast jakość ekranu; zdjęcia czy filmy robią wrażenie, kolory są żywe, a kąty widzenia wręcz idealne. Wadą jest za to dość nieregularne podświetlenie, oraz w moim przypadku jeden piksel, który przy wyświetlaniu czarnego obrazu, świeci na biało, pozostałe kolory wyświetla jednak normalnie. 

System

Telefon wyposażono w Symbian S60 piątej edycji, jest to dość świeży system Noki, przez co ilość dostępnego oprogramowania jest dość skromna. Mamy za to możliwość odpalenia aplikacji przygotowanych na Symbian S60 v3,  oraz aplikacji JAVA. W ostatnim czasie systemem tym zainteresowali się również inni producencie, m. in. Sony Ericsson, możemy więc liczyć na szybki wzrost ilości aplikacji, gdyż ich tworzenie będzie coraz bardziej atrakcyjne dla producentów. Interfejs systemu jest dość skomplikowany, jeśli ktoś tak jak ja, nigdy nie miał do czynienia z Symbianem, będzie musiał poświęcić kilka dni na jego opanowanie. Obsługa opiera się na przyciskach wyświetlanych na dole ekranu; w zależności od sytuacji pojawiają się dwa na dole, lub dwa na dole i trzy nad nimi. W trybie poziomym wyświetlane są jeden nad drugim. Poruszanie się po menu oraz ogólny interfejs przedstawia poniższy film.

 Ekran główny

Ekran główny możemy skonfigurować na kilka sposobów: można na nim umieścić pasek z ulubionymi kontaktami lub zrobić skróty do ulubionych funkcji, aplikacji, lub stron internetowych. Minimaliści mogą ustawić swoją ulubioną tapetę, bez żadnych zbędnych bajerów. Dodatkowo podczas słuchania muzyki, na pulpicie pojawią się przyciski przewijania i zatrzymywania muzyki, oraz okładka albumu. Podobnie jest również w przypadku radia czy kalendarza, jeśli chcemy, zobaczymy podgląd wiadomości SMS i E-Mail. Oprócz tego mamy zegar, nazwę sieci, nazwę profilu, oraz ikonki symbolizujące nieodebrane połączenie, czy wyciszenie klawiatury; na dole przyciski włączające klawiaturę oraz kontakty. Co ciekawe, oprócz aparatu, ekran główny jest jedynym elementem interfejsu, który nie jest wyświetlany w trybie poziomym.

Menu

Do wyboru mamy dwa rodzaje menu: siatkę oraz listę. Ta pierwsza jest zdecydowanie wygodniejsza, zwłaszcza biorąc pod uwagę iż wszystkie ikony wyświetlane są na raz, nie trzeba ich więc przewijać, jak w niektórych telefonach Nokii. Jeśli nie podoba nam się standardowy układ ikon, możemy dowolnie go pozmieniać,  dodać swoje skróty do dowolnej funkcji, lub aplikacji.

Wiadomości, wprowadzanie  tekstu

Telefon oczywiście umożliwia wysyłanie wiadomości SMS, MMS oraz E-Mail. Ze względu na brak fizycznej klawiatury, tekst wprowadzamy za pomocą ekranu. Do wyboru mamy trzy opcje: klawiaturę QWERTY, zwykłą klawiaturę numeryczną lub rozpoznawanie pisma odręcznego. Aby użyć pierwszej opcji musimy trzymać telefon poziomo, litery natomiast wprowadzamy jak na normalnej klawiaturze komputerowej. Trzymając telefon pionowo, możemy pisać jak na zwykłej klawiaturze numerycznej, wspomagając się słownikiem T9. Ostatnią opcją, działającą zarówno w trybie pionowym jak poziomym, jest rozpoznawanie pisma odręcznego, działą to tak że piszemy rysikiem po ekranie, jak długopisem po kartce; aby usunąć poprzednią literę rysujemy kreskę w lewo, aby zrobić spację rysujemy kreskę w prawo. Możemy skonfigurować litery według naszego stylu pisma, a także ustawić proste symbole odpowiadające jakimś słowom. Najwygodniejsza jest jednak pełna klawiatura QWERTY, moim zdaniem wygodniejsza od zwykłej, fizycznej klawiatury numerycznej. 

 Przeglądarka internetowa

Zasoby internetu przeglądać możemy za pomocą wbudowanej przeglądarki, sprawdza się ona w miarę dobrze, jest przejrzysta, prosta w obsłudze, dobrze radzi sobie z większością stron. Obsługę Flasha, więc możemy oglądać nawet niektóre filmy w oknie przeglądarki, kilka razy udało mi się nawet uruchomić film z YouTube, jednak płynność nie była zadowalająca. Olbrzymią wadą jest natomiast powolne działanie, oraz wyłączanie się przeglądarki przy co bardziej wymagających stronach. Nawet jeśli przeglądamy proste stronki, po jakimś czasie jesteśmy wyrzucani do pulpitu. Moim zdaniem jest to niedopuszczalne, jedynym wyjściem pozostaje instalacja przeglądarki Opera mobile. Młodsze osoby z pewnością zainteresują aplikacje ułatwiające korzystanie z popularnych ostatnio portali, takich jak Facebook, MySpace czy Amazon.

Multimedia

Telefon bezproblemowo poradzi sobie z odtwarzaniem wideo, wydaje się wręcz do tego stworzony, ze względu na ekran o rozdzielczości 640 na 360 pikseli (nHD). Jest to więc ćwiartka rozdzielczości HD (1280x720), dzięki temu łatwo przekonwertujemy filmy HD z komputera na telefon, zachowując przy tym świetną jakość obrazu. Jeśli dodamy do tego dużą płynność nawet przy  bardzo dużym bitrate, oraz głośniki stereo, mamy świetne urządzenie do odtwarzania filmów, jedynie ekran mógłby być odrobinę większy. Bardzo wygodnie obejrzymy również zdjęcia, możemy zrobić z nich pokaz slajdów i pokazać znajomym. Szybki dostęp do multimediów zapewnia przycisk znajdujący się nad ekranem, po jego naciśnięciu, wysuwa się lista która przeniesie nas od razu do internetu, muzyki czy filmów.

Muzyka

Telefon należy do rodziny XpressMusic, kierowanej głównie do młodszych odbiorców, dla których muzyka w telefonie jest priorytetem przy wyborze. Nie powinni być zawiedzeni, Nokia 5530 XM oferuje naprawdę rozbudowany odtwarzacz muzyczny, z możliwością sortowania muzyki według wykonawców, albumów, czy gatunków.  Dźwięk dopasujemy do własnych potrzeb dzięki equalizerowi, oraz takich funkcji jak rozszerzenie stereo czy podbicie basu. Muzyki możemy słuchać na wbudowanych głośnikach stereo, jak na telefonowe warunki ich jakość jest dość dobra, zwłaszcza efekty stereo brzmią bardzo dobrze, dziwi jednak ich słaba głośność, w porównaniu z moim poprzednim SE w580 grają bardzo cichutko. Nie mam natomiast zastrzeżeń do jakości zestawu słuchawkowego, są to słuchawki dokanałowe, co zapewnia mocne basy oraz izolację od dźwięków otoczenia. Grają bardzo czysto i przyjemnie, audiofilem jednak nie jestem, więc moją opinię proszę traktować z rezerwą. Można też słuchać na słuchawkach bezprzewodowych, łączących się z telefonem poprzez Bluetooth. Nieco zastrzeżeń mam również do obsługi odtwarzacza, aby zmienić utwór musimy odblokować klawiaturę i  kliknąć w odpowiedni przycisk, aby pogłośnić również trzeba odblokować klawiaturę. Znacznie intuicyjniej rozwiązano to w telefonach Sony Ericssona, nie musimy tam odblokowywać klawiatury, a aby zmienić utwór wystarczy przytrzymać klawisz głośności. Dedykowanych przycisków brakuje też na słuchawkach.

Z funkcji muzycznych pozostaje jeszcze radio (po podłączeniu słuchawek), podcasty, dyktafon, oraz sklep muzyczny.

Aparat

Zdjęcia

W telefonie umieszczono aparat cyfrowy o rozdzielczości 3.2 MP, jak na obecne standardy jest to dość niewiele, ale wystarczająco. W dobrych warunkach oświetleniowych zdjęcia wychodzą dość dobrze, jednak ze spadkiem ilości światła wiąże się wzrost szumów. Bardzo dobrze sprawdza się natomiast auto-focus, robienie zdjęć z odległości kilku, kilkunastu cm to żaden problem. W całkowitej ciemności na pomoc przychodzi wbudowana dioda LED, dobrze oświetlająca obiekty znajdujące się około metr od obiektywu; poradzi sobie również przy robieniu zdjęć w słabo oświetlonych pomieszczeniach. Cudów jednak nie ma, do xenonowej lampy takiej jak choćby w k800 brakuje sporo. Do zdjęć możemy dodać różne efekty oraz informacje o położeniu (po podłączeniu zewnętrznego odbiornika GPS).

Przykładowe zdjęcia:

Wideo

Wbudowana kamerka pozwala na rejestrowanie filmów w teoretycznie bardzo dobrej jakości: rozdzielczości 640x480 przy 30 klatkach na sekundę. Rzeczywistość jest jednak trochę mniej kolorowa, telefon owszem, kręci filmy w rozdzielczości VGA, ale ich jakość zabija spora ilość szumów. W trybie wideo nie działa w również regulacja ostrości. Być może filmy pokażą pazurki przy dobrym, naturalnym oświetleniu, tego jednak na razie nie przetestuję, pozostaje czekać do lata.

Łączność

Telefon wyposażono w łączność Wi-Fi (802.11g), w erze bezprzewodowego dostępu do internetu jest to bardzo ważna funkcja. Wspiera szyfrowanie WEP , WPA , WPA 2, wyszukiwanie sieci działa bez problemu,  zasięg również jest całkiem niezły. Brakuje natomiast obsługi sieci 3G, choć myślę że niewiele osób z niej korzysta. Do łączenia z komputerem możemy użyć kabla USB w następujących trybach:

• Pamięć masowa - telefon wykrywany jako zewnętrzny dysk, nie wymaga dodatkowego oprogramowania
• PC Suite - wymaga zainstalowania oprogramowania Nokia
• Przesyłanie zdjęć - importuje obrazy do komputera
• Transfer multimediów - umożliwia synchronizację muzyki, filmów, między telefonem, a komputerem

Nokia OVI

Nokia OVI to internetowy sklep z multimediami dostępny bezpośrednio z menu telefonu, jest to odpowiedź Noki na bardzo popularny App Store, firmy Apple. Kupimy tam wszystko co związane z naszym telefonem: gry, muzykę, aplikacje, motywy czy filmy. Część oprogramowania pobierzemy za darmo, większość jednak wymaga opłat. Cały serwis jest banalnie prosty w obsłudze, od kilku miesięcy dostępny jest również po polsku, płatności też nie są skomplikowane, klikamy przycisk "kup", potwierdzamy i pieniądze automatycznie pobierane są z naszego konta, a w przypadku abonamentu dopisywane do rachunku. Ilość oprogramowania rośnie z dnia na dzień, a ceny wahają się w okolicach kilku-kilkunastu złoty.

Bateria 

5530 wyposażona została w baterię o pojemności 1000 mAh, pozwala to na kilka godzin słuchania muzyki, lub surfowania po internecie poprzez sieć WI-FI. Przy typowym użytkowaniu telefonu trzeba go ładować co drugi, trzeci dzień.

Podsumowanie  
 

W ogólnym rozrachunku Nokia 5530 XpressMusic wypada stosunkowo dobrze, szczególnie strona techniczna tego modelu wypada dobrze, nawet bardzo dobrze biorąc pod uwagę cenę telefonu, około 700 zł. Zalety przyćmiewa jednak software, niedopracowany, mulący i często zawieszający się akurat wtedy, gdy chcemy pokazać coś znajomym.

Mimo wszystko telefon jest wart swojej ceny, zwłaszcza że w tej cenie, nie ma praktycznie żadnej konkurencji. Polecić go mogę osobom młodym ceniącym funkcje multimedialne, będące w stanie zaakceptować niedociągnięcia oprogramowania. Jeśli jednak szukamy telefonu głównie do dzwonienia, pisania, ale zależy nam na dotykowym ekranie, radziłbym wybrać znacznie tańszego Samsunga Avila, lub Corby.

Zalety

• Stosunkowo niska cena
• Duży, dotykowy ekran
• Dobra jakość muzyki
• WI-FI
• Dobra jakość zdjęć

Wady

• Niedopracowany, niestabilny system
• Brak obsługi sieci 3G
• Brak GPS
• Rysująca się tylna klapka
• Brak dedykowanych przycisków muzycznych