DJI Mavic 3 Pro – jedyny dron jakiego potrzebujesz, którego zapewne i tak nie kupisz

Dji najwyraźniej znów nabrało wiatru w żagle, bo ostatnio coraz częściej zdarza mu się przynosić nowe, znacznie ulepszone i poprawione wersje lubianych przez nas sprzętów. I tak całkiem niedawno, po latach proszenia i błagania, w końcu pojawił się Dji Inspire 3 – prawdziwa bestia dla profesjonalnych filmowców. Z kolei ci bardziej początkujący dostali Dji Mini 3 - prostszą wersję rewolucyjnego malucha z 2022 roku, już bez Pro w nazwie. Ale chyba największe zaskoczenie czekało fanów flagowych dronów z serii Mavic. Po półtora roku od premiery Dji Mavic 3 – znakomitego drona z dwoma kamerami na pokładzie, chiński producent zaserwował im bowiem dokładnie taki sprzęt o jaki prosili. 

Dji Mavic 3 Pro – chcecie trzeciej kamery? No to ją macie

Nie wiem jak Wy, ale ja nie spodziewałem się takiego ruchu ze strony DJI. Szczególnie, że wcześniej na półki sklepowe trafił Dji Mavic 3 Classic, odchudzony o tę jedną dodatkową tele kamerę, która swego czasu zrobiła niemałą rewolucję. Mogłoby się więc wydawać, że chiński producent zarzucił trochę eksperymentowanie stawiając na bardziej przystępne cenowo rozwiązania. 

Na szczęście były to tylko pozory, bo Dji cały czas kombinowało jak tu zadowolić swoich fanów narzekających, że zamiast kamery z teleobiektywem 162mm woleliby widzieć w swoich Mavicach „krótkie tele” z ogniskową rzędu 70mm. Efekt? Dji Mavic 3 Pro, który, co tu dużo pisać – naprawdę zmienia podejście do filmowania w powietrza. W jaki sposób? Tego dowiecie się z naszej recenzji Dji Mavic 3 Pro.

Obejrzyj w

By łatwiej dostrzec zmiany i ulepszenia jakie przyniósł ze sobą Dji Mavic 3 Pro najlepiej zestawić go z poprzednikiem – „zwykłym” Dji Mavic’iem 3 oraz jego niedawną, nieco uboższą wersją Classic. Zamieszczona poniżej tabelka porównawcza pozwoli Wam szybko porównać ze sobą te trzy modele i wyłapać najważniejsze różnice. To na nich skupimy się w dalszej części naszego testu.

Skrócona specyfikacja techniczna – DJI Mavic 3 Pro vs DJI Mavic 3 vs Dji Mavic 3 Classic

Prosto, łatwo, z daleka i w miarę bezpiecznie

Nie powiem, pierwszy lot Dji Mavic 3 Pro napędził mi niezłego stracha. Z racji raczej średniej pogody z początku nie miałem jak unieść go w powietrze. Gdy w końcu zaświeciło słońce i wybrałem się za miasto, by rozpocząć moje testy, na miejscu okazało się, że podmuchy wiatru są nieomal na wskazanej przez producenta granicy odporności drona. Postanowiłem jednak podjąć to ryzyko i tu czekała mnie spora niespodzianka – po Dji Mavic 3 Pro w ogóle nie było widać, żeby musi walczyć z wiatrem. 

Zapytacie pewnie teraz to skąd wziął się ten mój strach. Otóż z początku sterowanie dronem wydało mi się bardzo nerwowe. Miałem porównanie do testowanego w tym samym czasie Dji Mini 3 i tam sprzęt dużo łagodniej reagował na drążki. Oczywiście do wszystkiego idzie się przyzwyczaić, także do aż nader czułego systemu wykrywania przeszkód, który kilka razy nie pozwolił mi wylądować w miejscu, w którym chciałem, bo akurat 1,5 metra przed dronem znajdowało się na przykład jakiś niewielki krzak.

Z czasem latanie Dji Mavic 3 Pro staje się jednak proste, łatwe i przyjemne. Z tym jednak wiąże się tu pewne niebezpieczeństwo. Gdy odkryjemy ponadprzeciętną swobodę komponowania niebanalnych ujęć, którą daje nam tu obecność dwóch kamer tele bardzo łatwo możemy się zapomnieć i filmując w zbliżeniach stracić orientację przestrzenną. A to już naprawdę niewielki krok od potencjalnej katastrofy. 

Wiem co mówię, niewiele brakowało i sam miałbym duży problem, bo podczas filmowania z nieco większym zoomem, nad nieużywanym mostem kolejowym, nie zauważyłem biegnących tam linii energetycznych, których system antykolizyjny również nie wykrył. Uratowało mnie to, że latając w zasięgu wzroku często kontroluję pozycję drona po prostu na niego patrząc.

70 mm, które zmienia niemal wszystko i kontroler, który dorzuca coś od siebie

Kiedy pod koniec 2021 roku dane mi było pobawić się Dji Mavic 3 byłem pod wielkim wrażeniem jakości jaką oferowała podstawowa kamerka Hasselblad i możliwości jakie daje nam teleobiektyw 162mm. Widziałem jednak spore ograniczenia tego drugiego, szczególnie w największych zbliżeniach. Przeskokowi z jednego obiektywu na drugi czegoś wyraźnie brakowało.

I właśnie to zaoferował mi Dji Maciv 3 Pro – „krótkie tele”, odpowiednik formatu 70mm okazało się tak dobre, że to właśnie na nim operowałem najczęściej. 3-krotny bezstratny zoom okazał się tu prawdziwym gamechangerem pozwalając mi na filmowanie celu z nieco większej odległości, bez niepokojenia go. Jednocześnie przy odrobinie wysiłku (wystarczyło dobrać odpowiedni kadr i umiejętnie go „ograć”) mogłem cieszyć się fantastycznym efektem paralaksy. Nie dziwię się więc, że „zwykły” Mavic 3, bez owej trzeciej kamery, znika z rynku (już teraz dość trudno go kupić).

Po kliknieciu zdjęć możecie zobaczyć jak prezentują się one w rzeczywistym rozmiarze (20 MP)

Żeby jednak nie było, że widzę Dji Mavic 3 Pro tylko w różowych barwach muszę na parę rzeczy trochę ponarzekać. Po pierwsze – przełączanie się między kamerami. Coś tu wyraźnie przeoczono, bo w momencie ręcznego przełączania się między kamerami (a w trybie normalnym można to zrobić jedynie wówczas, gdy nie nagrywamy) apka Dji Fly zaliczała delikatnego „freeza”. Niby ta sekunda czy dwie nie robią wielkiej różnicy, gdy pozostajemy w zawisie, ale mogą skutkować tym, że obrany przez nas cel np. sarna stojąca na granicy lasu, zniknie w gęstwinie. 

Co ciekawe, tą dziwną ułomnością dotknięty jest nawet tryb Explore, w którym przez cały czas zachowujemy swobodę operowania zbliżeniami, aż do hybrydowego, 28-krotnego zoomu. W tym przypadku jednak, gdy korzystamy z pokrętła na kontrolerze by płynnie zbliżać czy oddalać moment przeskoku z jednej kamery do drugiej daje się odczuć poprzez chwilową utratę ostrości obrazu.

Powodów do grymaszenia jest oczywiście więcej. A to deklarowany czas lotu można między bajki włożyć, choć jak dla mnie nawet te 30 min nie jest złym wynikiem, o ile dysponujemy zestawem Fly More Combo z dodatkowymi akumulatorami. A to znowu 8GB wbudowanej pamięci okazuje kroplą w morzu potrzeb, gdy zdarzy się nam zapomnieć wsadzić do drona karty microSD.

Świetnym dodatkiem do Dji Mavic 3 Pro faktycznie może być nowa aparatura Dji RC Pro oferująca większą wydajność, znacznie jaśniejszy ekran (1000 nitów), większy zasięg za sprawą anten 2T4R i sporą swobodę instalacji dodatkowych aplikacji. Niestety oznacza on też znacznie wyższą cenę całego zestawu (sam kontroler kosztuje niemal 5200 zł)

Porównanie kontrolerów Dji RC Pro (po lewej) i Dji RC (po prawej) - Dji Mavic 3 Pro można kupić w zestawie z każdym z nich

Dji Mavic 3 Pro – czy warto kupić?

Jeśli dysponujesz „takimi” pieniędzmi (przypominam tylko, że na tę chwilę testowany przez nas zestaw Fly More Combo z Dji RC Pro to koszt niemal 18 tysięcy złotych), a Twoją pasją jest filmowanie z powietrza to właściwie nie ma co się zastanawiać – Dji Mavic 3 Pro to absolutna petarda. W porównaniu z takim Dji Inspire 3 i tak wychodzi niemal jak za darmo.:)

Co innego gdy bawisz się dronami jedynie amatorsko. Wówczas Dji Mavic 3 Pro pewnie zrobi na Tobie kolosalne wrażenie, szczególnie połączeniem możliwości kamery Hasselblad i krótkiego tele, ale sprzęt ten pozostanie raczej w kategorii niespełnionych marzeń, być może także z uwagi na wiążące się z jego wagą obostrzenia (sprzęt ten podpada już kategorię A2). Spokojnie jednak, przy tak wielu zachwytach posiadaczy Mavica 3 Pro nie zdziwiłbym się, gdyby ten patent znalazł się w którejś z kolejnych z szykowanych na ten rok dronowych nowości. Wystarczy poczekać.

Dji Mavic 3 Pro na potrzeby testów i recenzji został nam użyczony bezpłatnie przez jego producenta - firmę DJI