Zakładając, że monitor jest włączony, mamy do dyspozycji trzy skróty do różnych predefiniowanych ustawień monitora. Przechylając joystick w lewo ujrzymy menu wyboru trybu pracy „Eco” – są to trzy profile mające na celu szybko dostosować parametry pracy matrycy do specyfiki oświetlenia. Czwarta opcja to wyłączenie tej funkcji.
Przesunięcie joysticka w prawo ukaże nam pasek regulacji głośności wbudowanych głośników (lub podpiętych słuchawek). Brakuje tutaj opcji natychmiastowego wyciszenia (jest ona w zaawansowanym menu).
Ostatni skrót wywołujemy przesuwając joystick w górę. Prowadzi on bezpośrednio do menu wyboru źródła obrazu.
Kierując gałkę w dół lub po prostu ją wciskając, ujrzymy menu szybkiej nawigacji po wszystkich zaawansowanych ustawieniach. Potwierdzenie kliknięciem dowolnej z wyświetlonych pozycji od razu przenosi nas do stosownej zakładki pełnego menu.
Pierwsza zakładka poświęcona jest jak zwykle ustawieniom obrazu. Z ciekawszych funkcji trzeba tu nadmienić kontrast ACR – dzięki tej technice monitor automatycznie będzie dobierać jasność w zależności od ilości jasnych i ciemnych punktów wyświetlanych na ekranie. Taki prawie HDR ;) Funkcja Overdrive ma przyspieszyć czas reakcji matrycy, o czym więcej na kolejnej stronie.
Kolejna zakładka odpowiada za regulację kolorów. Mamy kilka predefiniowanych ustawień oraz możliwość regulacji manualnej (na zdjęciu poniżej ustawienia, w których udało nam się dobrze zbalansować wszystkie składowe kolorów). Mamy tu również funkcję redukcji niebieskiego światła, jednak znacząco wpływa ona na odzwierciedlenie kolorów.
Trzecia zakładka pozwala ustawić wyświetlanie „obrazu w obrazie”, co oznacza możliwość wyświetlania jednocześnie sygnału z dwóch wejść. Aktywuje się dopiero po podpięciu dwóch sygnałów. Ustawienia w tym menu są raczej dosyć proste w obsłudze.
Zakładka oznaczona jako „Wybór wejść” służy właśnie do tego :) Jest to w zasadzie kopia menu szybkich ustawień, które wcześniej opisaliśmy.
Menu ustawień dźwięku pozwala nie tylko na zmianę głośności, ale również źródła dźwięku (a tym może być dowolne z wejść obrazu, nawet jeżeli obrazu nie otrzymują) oraz na całkowite wyciszenie dźwięku.
Menu „Język”, jak łatwo się domyślić, pozwala zmienić język, w jakim wyświetlane jest menu. Domyślnie jest to angielski, ale można zmienić go na nasz rodzimy polski. Musimy jednak wytknąć, że nie wszystko zostało przetłumaczone (jak np. widoczne na zdjęciach instrukcje do nawigacji po menu).
Przedostatnia zakładka pozwala zarządzać samym OSD.
Ostatecznie dochodzimy do ustawień bardziej ogólnych. Możemy tutaj zblokować port USB do przepustowości wersji 1.1, aktywować „HDR” (dlaczego w cudzysłowie wyjaśnimi na stronie z testami) oraz funkcje FreeSync (której obecność wynika w zasadzie z samego standardu DP 1.2). Warto nadmienić, że aktywowanie FreeSync wyklucza możliwość aktywowania „HDR” oraz oczywiście zmiany wersji DP. Tutaj także możemy monitor przywrócić do ustawień fabrycznych.
I to już wszystko, co oferuje menu ekranowe testowanego ProLite. Bardziej zaawansowani użytkownicy pewnie zwrócili uwagę na brak ustawień gammy monitora i faktycznie nie ma takiej możliwości. Na kolejnej stronie sprawdzimy, jak mimo tego wypada Iiyama w naszych testach.
