Pamięć wirtualna daje korzystającemu z niej procesowi wrażenie pracy w jednym, dużym i ciągłym obszarze pamięci, mimo że tak naprawdę fizycznie obszar ten może być znacząco pofragmentowany. Dane zapisywane w tym miejscu mogą być również często modyfikowane, więc dla przyspieszenia działania i zmniejszenia zużycia nośnika SSD warto je przenieść na dysk twardy.
a) W oknie „Właściwości systemu” zostajemy na zakładce „Zaawansowane” i w tabelce „Wydajność” klikamy na „Ustawienia...”.
b) Otworzy się okno o nazwie „Opcje wydajności”, w którym przechodzimy do zakładki „Zaawansowane” i w tabeli „Pamięć wirtualna” klikamy na „Zmień...”.
c) Wyświetla nam się okno „Pamięć wirtualna”, w którym dostrzec możemy, że domyślnie włączona jest opcja automatycznego zarządzania plikiem stronicowania - odznaczamy to pole.
d) Następnie z listy dostępnych woluminów (dysków i partycji) wybieramy taki, który znajduje się fizycznie na „twardzielu” ( w naszym przypadku D:\).
Po dokonaniu wyboru przechodzimy niżej i klikamy opcję „Rozmiar niestandardowy”. Wartość jaką tam wpiszemy będzie wielkością naszej pamięci wirtualnej. Jej zalecana objętość powinna stanowić półtorakrotność fizycznej pamięci RAM. Jeśli więc mamy zainstalowane 4 GB RAM, czyli mamy 4096 MB w polach „Rozmiar początkowy” a w „Rozmiar maksymalny” wpisujemy 6144 MB. Najkorzystniej jest gdy obie wartości są takie same, gdyż wtedy pamięć wirtualna podlega mniejszej fragmentacji. Jej wielkość nie zmienia się, gdyż cały czas zarezerwowany ma ten sam obszar na dysku.
Zmiany zatwierdzamy klikając na przycisk „Ustaw”, a po nim klikamy OK. Następnie restartujemy komputer. Po jego powtórnym uruchomieniu nowe wartości zostaną wprowadzone w życie.
