Lokalizacje nagrań
Wprawdzie kreator z poprzedniej strony tego nie obejmował, ale dalszą konfigurację zaczniemy od ustawienia lokalizacji dla nagrań, bowiem na niewiele zdadzą się alarmy, czy harmonogramy, jeżeli urządzenie nie będzie „wiedziało” gdzie ma je zapisać.
Lokalizacje zapisu ustawia się na zakładce Settings w menu Record → Storage Location. Do zdefiniowania mamy trzy miejsca zapisu:
- karta microSD,
- serwer FTP,
- ścieżka lokalna.
Pierwsza i druga opcja używana jest dla nagrań alarmowych i harmonogramu. Trzecia, tylko przy manualnym nagrywaniu.
Oczywiście dobrze jest mieć opcję zapisu strumienia wideo na karcie microSD zamontowanej w kamerze, ale nie jest to bezpieczne rozwiązanie. Tą lokalizację można wykorzystać tam gdzie nie występuje zagrożenie zniszczenia lub uszkodzenia kamery, albo nie nadzoruje ona niczego ważnego. W pozostałych przypadkach lepiej skorzystać z zapisu do zdalnej lokalizacji. Może nią być serwer FTP, lub rejestrator IP. Względy bezpieczeństwa przemawiają za tym, żeby żadne z tych urządzeń nie było w jednej lokalizacji z kamerą.
Konfigurowanie połączenia z serwerem FTP nie jest zbyt skomplikowane. Osoby znające zasadę działania tego typu serwerów bez problemu wypełnią formatkę poprawnymi danymi. Kamera może współpracować z serwerami w trybie PORT i pasywnym.
Podaną konfigurację przed zatwierdzeniem można sprawdzić przyciskiem „Test”.
Później pozostaje ustawienie harmonogramu i sprawdzenie, czy na FTP-ie faktycznie zapisywane są dane.
Trzeci typ zapisu to „Ścieżka lokalna”. Jest to nic innego jak folder na dysku komputera z uruchomioną stroną www kamery. Zapisywane tam są nagrania na żądanie, czyli po naciśnięciu przycisku „nagrywaj”.
Ustawienie lokalnej ścieżki zapisu dla nagrań wymaga dodania adresu IP kamery do listy witryn zaufanych w IE. W przeciwnym przypadku pojawi się komunikat jak na poniższym screenie.
Można to zrobić poprzez Opcje Internetowe → zakładka Zabezpieczenia (1) → zaznaczyć Zaufane witryny (2) → a następnie przycisk Witryny (3). Jeżeli korzystamy z nieszyfrowanego połączenia, przed podaniem adresu musimy jeszcze odznaczyć „Żądaj weryfikacji serwera (https:)" dla każdej witryny w tej strefie.
Po zakończeniu ustawienia miejsca zapisu dla nagrań wideo, można przystąpić do definiowania zdarzeń, które mają powodować ich rejestrowanie.
Kamera posiada wiele opcji konfiguracyjnych, co znajduje odzwierciedlenie również w tym przypadku. Do wyboru są 3 kategorie:
- rejestrowanie obrazu wg harmonogramu,
- rejestrowanie nagrań w wyniku wystąpienia zdarzenia zdefiniowanego przez nas jako alarm,
- rejestrowanie wideo na żądanie.
Definiowanie powyższych ustawień jest zależne od specyfiki stanowiska, które jest monitorowane oraz oczywiście ilością wolnego miejsca w lokalizacji zapisu. Ogólnie można przyjąć zasadę, że czas kiedy występuje duży ruch w rejestrowanym obszarze (np. godziny pracy), kamera powinna nagrywać w sposób ciągły. Do tego celu nadaje się harmonogram nagrywania. Pozostały okres powinien być nadzorowany w trybie alarmu, który po wykryciu ruchu spowoduje uruchomienie nagrywania oraz dodatkową reakcję, jak np. powiadomienie e-mail.
Harmonogram pozwala na ustawienie nagrań w cyklu tygodniowym z dokładnością do pół godziny. Rejestrowanie nagrania sygnalizowane jest czerwoną kropką na podglądzie obrazu. Jeżeli w czasie trwania harmonogramu ustawimy zdarzenia alarmowe, to będą one mieć pierwszeństwo i spowodują wstrzymanie nagrania, które zostanie wznowione po zakończeniu czynności alarmowej.
Pliki wyjściowe, zarówno do lokalnej ścieżki, jak też na serwer FTP, są nagrywane do formatu mkv o poniższych parametrach.
Wracając do funkcji alarmowych - Foscam C1 posiada podświetlenie podczerwone oraz dedykowany czujnik PIR co świadczy o tym, że producent adresuje urządzenie do roli całodobowego strażnika. Wbudowane diody pozwalają na rejestrację obrazu w ciemności do 8m. Jeżeli jest to wartość zbyt mała można dokupić odpowiedniej mocy lampę lub reflektor IR.
Wraz z czujnikami otrzymujemy bogate opcje możliwości definiowania zdarzeń po wykryciu ruchu. Zakładkę Action Detecion można podzielić na dwie części. Pierwsza to sposób wykrywania ruchu: ogólne wykrywanie ruchu, lub detekcja ludzi wraz z czułością określaną poprzez pięciostopniową regulację. Druga część, to reakcja na wykryty ruch. Jak widać na poniższym screenie do dyspozycji oddano m.in. generowanie sygnałów dźwiękowych i wysyłanie e-maila ze zdjęciami zdarzenia, które wywołało uruchomienie alarmu. Istnieje także możliwość wykonywania screenshotów w odstępie czasu od 1 do 5 sekund oraz włączenie nagrywania obrazu.
Dolna część zakładki to harmonogram w którym ustawia się czas działania alarmów, zaś w zakładce Record → Alarm Recording można ustawić pre-recording dla nagrań alarmowych na wartość 1 lub 2 sekundy oraz czas trwania nagrania od 10 sekund do 5 minut. Dzięki funkcji Pre-recording nagranie alarmowe będzie się rozpoczynało 1 lub 2 sekundy przed faktycznym wystąpieniem zdarzenia, czyli wykryciem ruchu przez czujniki.
Aby wykluczyć niepotrzebne alarmy, można ograniczyć strefę detekcji ruchu jedynie do wybranej części kadru poprzez przycisk Set Detection Area.
Access Point
Połączenie kamery IP i access pointa zdaje się być kolejnym etapem na drodze ewolucji tego rodzaju urządzeń. Zamiast dwóch oddzielnych elementów, użytkownik może nabyć jeden o podwójnej funkcji - rejestratora obrazu i punktu dostępowego. Adresatem tego typu rozwiązań mogłyby być np. czytelnie niewielkich bibliotek, czy poczekalnie w przychodniach lekarskich. Wszędzie tam gdzie konieczny jest nadzór wizyjny, właściciel może – niejako przy okazji - uatrakcyjnić klientom oczekiwanie poprzez udostępnienie im Internetu.
Tryb „Soft AP” uruchamia się poprzez około jednosekundowe naciśnięcie przycisku „Soft AP” z tyłu obudowy. Jego włączenie rozpoznamy po wyraźnym przyspieszeniu mrugania diody statusu.
Teraz przeszukujemy dostępne sieci w poszukiwaniu SSID kamery. W zakładce Settings → Network → Soft AF Password Settings można go podejrzeć oraz ustawić hasło. Niestety nazwy sieci nie można zmienić.
Siłę sygnału mierzono telefonem Samsung Galaxy S5 i aplikacją WiFi Analyzer w mieszkaniu przedzielonym ściankami działowymi z czerwonej cegły o grubości około 10cm.
Zaznaczyć należy, że sygnał sprawdzany przy kamerze wynosi -40db i była to maksymalna wartość wskazywana przez miernik.
Pokrycie sygnałem niewielkiego mieszkania kształtuje się na przyzwoitym poziomie biorąc pod uwagę, że kamera nie posiada zewnętrznej anteny.
Dlaczego jednak producent zdecydował się nazwać tą funkcję „Soft Access Point”? Wytłumaczenie odnajdziemy w definicji z wikipedii, która mówi, że różnica między „miękkim” punktem dostępu, a pełnoprawnym polega na tym, że dla pierwszego jest to funkcja dodatkowa – różna od głównego charakteru urządzenia. Z tego wynikają implikacje w postaci zachowań definiujących podstawowe cechy urządzenia. Tutaj taką cechą jest wyłączanie interfejsu Wi-Fi w momencie podłączenia kabla LAN. To z kolei powoduje, że nie można użyć „Soft AP” przy połączeniu kablowym. A szkoda.
Aplikacja desktopowa
Nie każdemu odpowiada zarządzanie kamerą poprzez webową wersję panelu sterowania. Takim osobom producent udostępnia aplikację desktopową, którą zainstalować można z dołączanej płyty lub z oficjalnej strony. Służy ona do centralnego sterowania kamerami (aż do 64) wraz z możliwością ich konfiguracji.
Aplikacja po zainstalowaniu wymaga założenia konta użytkownika, którym będziemy się posługiwać przy logowaniu do niej. Konto może posiadać jedną z trzech opcji dostępu:
- administrator – pełne uprawnienia,
- operator – podgląd kamer oraz sterowanie nimi,
- visitor – tylko podgląd obrazu z kamer.
Po nadaniu uprawnień można podłączyć kamery z sieci LAN poprzez automatyczne wyszukanie, lub manualne wskazanie – wystarczy podać adres IP oraz nazwę i hasło użytkownika urządzenia.
Następnie otrzymujemy możliwość sterowania i konfigurowania takie jak przez panel www, a także odtwarzania zapisanych na komputerze nagrań.
Porównanie kątów widzenia kamer 70 stopni i c1
Jedną z cech opisywanego modelu jest kąt widzenia wynoszący 100 stopni. Nie każdy nabywca zwróci uwagę na ten fakt, a nawet jeżeli zwróci, to może mu to być obojętne. Bo jak owe sto stopni przekłada się na obraz? O ile więcej widać przez taki obiektyw, niż przez obiektyw typowej kamery?
Poniżej przedstawione zostanie porównanie obrazu z tytułowego modelu C1 (górne zdjęcia) o - wspomnianych wcześniej - 100° pola obserwacji z „typową” kamerą Foscam FI9821P (dolne zdjęcia) o kącie „widzenia” 70°. Na każdym ze zdjęć obydwie kamery ustawione były obok siebie.
Powyższe zdjęcia wykonane były pod słońce. Nawet w tak trudnych warunkach obydwie kamery podołały zadaniu.
W obu przypadkach górne zdjęcia dysponują wyraźnie szerszym kadrem pozwalając tym samym na „objęcie” swoim zakresem widzenia dużo większego obszaru. Wprawdzie efektem tego jest zniekształcenie obrazu (tzw. dystorsja beczkowata), ale nie jest to urządzenie mające wykonywać nagrania, czy zdjęcia, artystyczne, ale użytkowe. A w takim przypadku szerszy kąt sprawdza się znacznie lepiej, zwłaszcza we wnętrzach pomieszczeń.
Dostęp przez Internet
W dobie Internetu przyzwyczajeni jesteśmy do tego, że nasze pralki i lodówki łączą się z Internetem (a jeżeli jeszcze nie, to niedługo pewnie będą;). Tego samego oczekujemy od współczesnej kamery IP i Foscam C1 nam to umożliwia.
Oprogramowanie w tym zakresie zostało napisane naprawdę w przyjazny sposób, dzięki czemu nawet laik powinien sobie poradzić z konfiguracją. Wystarczy włączyć obsługę UPnP oraz P2P, a kamera w sposób automagiczny skomunikuje się z routerem i przekieruje na siebie odpowiedni port (jak widać to na poniższym logu z routera D-Link).
Dzięki temu uzyskamy dostęp do kamery z Internetu przez przeglądarkę, aplikację desktopową, rejestrator IP oraz smartfona. Jeżeli korzystaliśmy z trybu EZLink do podłączenia kamery, to aplikacja na smartfonie ma zapamiętany kod UID urządzenia, co w połączeniu z technologią P2P sprawia, że nie musimy nic dokonfigurowywać, aby połączyć się z kamerą.
Czyli nawet jeżeli jesteśmy poza zasięgiem sieci Wi-Fi, po prostu uruchamiamy aplikację na smartfonie i łączymy się z wybraną kamerą, jak na poniższym screenie, gdzie połączenie zostało nawiązane przy pomocy operatora komórkowego. Reszta dzieje się poza nami.
Ot, po prostu genialne ;)
Oczywiście, uzupełnieniem konfiguracji Internetowej jest możliwość skorzystania z dynamicznego DNS, z której ucieszą się użytkownicy zmiennych adresów IP.
