| Obudowa tego urządzenia robi bardzo dobre wrażenie od samego początku. Po pierwsze – jest solidna. Główny szkielet wykonany jest ze stopów metalowych, a otaczające go części plastikowe, mimo, że w większości błyszczące, lub półmatowe nie są podatne na zarysowania. Ślady po odciskach palców są widoczne głównie na „szybce” przykrywającej duży wyświetlacz. |
| Pod wyświetlaczem producent zintegrował cztery, dotykowe przyciski funkcyjne: Back (powrót, lub wyjście), Menu (dostęp do menu podręcznego), Home (powrót na główny pulpit), Search (szybkie dostęp do wyszukiwania). Działają one znakomicie, a reakcje interfejsu na ich dotknięcie są bardzo szybkie i płynne. |
| Tył urządzenia cechuje się stylistyką typową dla Motoroli. Producent zastosował proste, „kanciaste” linie, które przy okazji dały efekt w postaci niemal idealnie równej i płaskiej powierzchni na której spoczywa telefon. W celu wyeliminowania zarysowań i drobnych uszkodzeń cała powierzchnia tylna pokryta została warstewką gumy. Materiały użyte w tym miejscu są matowe i zdecydowanie poprawiają przyczepność do dłoni. |
| Sam dół obudowy posiada charakterystyczny „uskok”, który jest asymetryczny w stosunku do części górnej. Producent umieścił tam mały otwór mikrofonu. Rozwiązanie takie jest dość kontrowersyjne stylistycznie, ale tak naprawdę można się do niego przyzwyczaić. Po kilku godzinach obsługi telefonu zwyczajnie przestajemy na to zwracać uwagę. |
| Lewy bok oferuje jedynie gniazdo micro USB, które służy do przewodowej komunikacji z komputerem oraz do ładowania baterii telefonu. Tak zwany „USB tethering” czyli współdzielenie Internetu przez kabel USB jest w przypadku tego modelu niemożliwy. Przynajmniej domyślnie, gdyż można się pokusić o uruchomienie praw administratora (root), lub wykorzystanie dodatkowych aplikacji, takich jak na przykład „PDANet”. Aktualizacja do Androida 2.2 Froyo nie jest jeszcze dostępna (standardowo). |
| Nad wyświetlaczem znajduje się szczelina wbudowanej słuchawki. Po jej lewej stronie odnaleźć można prawie niewidoczne czujniki zbliżeniowe, a po prawej czujnik mierzący natężenie światła. |
| Na prawym boku znajduje się płaski spust „migawki” aparatu fotograficznego, pokryty złotą farbą, która w czasie krótkiego użytkowania praktycznie cała zeszła, uwidaczniając biel plastiku. Na szczęście inne elementy nie okazały się być tak „wrażliwe”. Obok niego umieszczono długi regulator głośności dźwięku. |
| W części górnej uwidacznia się mały obiektyw aparatu cyfrowego i dwie maleńkie diody LED służące jako lampa błyskowa, lub oświetlenie statyczne (np. w czasie filmowania). Schodząc niżej otrzymujemy dostęp do klapki zabezpieczającej przedział bateryjny, a na samym dole zintegrowano szeroki „grill” za którym kryje się zewnętrzny głośnik. |
| Czterowierszowa klawiatura rozkłada się z lewej strony. Oferuje 40 podświetlanych przycisków, ale niestety nie należy do najwygodniejszych. Przyciski są płaskie, co utrudnia ich wyczucie i rozpoznanie, a odstępy między nimi sprawiają, że dość często naciskać będziemy dwa położone obok siebie. W przypadku takich konstrukcji jak HTC Desire Z klawiatura fizyczna nie była jedynie dodatkiem do tej wirtualnej – korzystanie z tej rozsuwanej było przyjemne i często pozwalało przyspieszyć wpisywanie tekstu. W przypadku Motoroli Milestone tak niestety nie jest. To duży minus tego smartfona. |
| Zasilacz dołączany do zestawu jest dwuczęściowy. Składa się z części głównej, wkładanej do gniazdka sieci elektrycznej oraz z odłączanego kabelka microUSB. |
Do zestawu (oprócz samego telefonu) standardowo dołączane są następujące składniki: stereofoniczny zestaw słuchawkowy z mikrofonem oraz dodatkowymi nakładkami na słuchawki, zasilacz, kabel micro USB i karta microSD o pojemności 8 GB.
