Podsumowanie

Przyznam, że dość sceptycznie podchodziłem do testów tego laptopa. Spowodowane to było w głównej mierze tym, że w mojej głowie pojawił się spory dysonans wynikający z połączenia trzech rzeczy "laptopa do gier", ceny wynoszącej niespełna 3500 zł oraz karty graficznej Nvida Geforce MX150. Traktowałem to raczej jako ładne marketingowe opakowanie i zaklinanie rzeczywistości niż faktyczne możliwości tego komputera. Okazało się jednak, że jest nieco inaczej niż sobie to wyobrażałem.

MSI GV62 faktycznie kosztuje niespełna 3500 złotych, co czyni go aktualnie modelem ze średniej półki (kiedyś zaliczyć można do niej było laptopy kosztujące 2500-3000 złotych, teraz jest to raczej kwota to 4000 złotych, ten sam problem dotyczy zresztą chociażby smartfonów). W wersji bez systemu cena ta nieznacznie tylko przekracza 3000 złotych. To znacznie mniej niż typowo gamingowe modele laptopów, wyposażone w mocne karty Nvidia Geforce z serii 10XX, za które trzeba jednak zapłacić nieco więcej. Oczywiście mają one znacznie wyższą wydajność, ale coś za coś.

MSI GV62 bardziej można traktować jako mulitmedialny laptop do wszystkiego - do pracy, do rozrywki, a także do gier. Pod warunkiem, że nie oczekujemy grania w najwyższych detalach, bo to oznaczać będzie podziwianie pokazu slajdów. Wystarczy jednak obniżyć jakość grafiki do średniego (często do niskiego) poziomu, a liczba klatek przekroczy 30, co już oznacza płynną animację. Mowa oczywiście o natywnej rozdzielczości Full HD. Można też pokusić się o obniżenie rozdzielczości do 1366x768, tutaj laptop bez problemu poradzi sobie z większą szczegółowością grafiki - powtórzę się - coś za coś.

Dużą zaletą tego laptopa jest klawiatura, przygotowana oczywiście przez SteelSeries. Pisało mi się na niej bardzo wygodnie, nie zauważyłem aby uginała się pod naciskiem, klawisze są dobrze rozmieszczone i dobrze reagują na nacisk. Miłym dodatkiem jest panel numeryczny oraz podświetlenie, szczczególnie jeśli naszym ulubionym kolorem jest czerwony (nie można zmienić jego koloru, regulowana jest jedynie intensywność podświetlenia).

Gorzej wypada ekran, który jest nieco zbyt ciemny, kiepsko radzi sobie z odwzorowaniem kolorów, a jego kąty widzenia są dość wąskie (taki już jednak urok matryc TN). Na plus można zaliczyć antyrefleksyjną powłokę.

Pod względem stylistyki laptop prezentuje się całkiem nieźle. Jest dość smukły i lekki, a tworzywo sztuczne na panelu roboczym i pokrywie ekranu sprawnie udaje szczotkowane aluminium, a czerwone akcenty oraz smocze logo jednoznacznie nawiązują do gamingowych korzeni (lub aspiracji) laptopa. Spasowanie poszczególnych elementów jest poprawne, chociaż niektóre z nich poddają się naciskowi (np. pokrywa ekranu). Plusem są niskie temperatury obudowy, nawet w trakcie grania, ale za to trzeba być przygotowanym na wyraźnie słyszalny szum wentylatorów.

Czy zatem warto rozważyć zakup tego laptopa? Tak. Biorąc pod uwagę jego cenę oraz to, co oferuje w zamian, jest to naprawdę ciekawa propozycja. Nie jest wybitny pod żadnym względem, ale za to radzi sobie wystarczająco dobrze w wielu zastosowaniach. Można na nim zarówno pograć jak i popracować. Ma wystarczającą wydajność, wygodną klawiaturę i bogaty zestaw złączy, by sobie z tym poradzić.

Ocena końcowa:

• atrakcyjna cena
• wydajność wystarczająca do grania w niższych ustawieniach graficznych
• wygodna klawiatura
• duża liczba złączy (w tym USB typu C)
• niskie temperatury obudowy
• łatwy dostęp do podzespołów
   
• przeciętnej jakości ekran
• palcująca się obudowa
• głośna praca wentylatorów
• krótki czas pracy na baterii

80%