Najlepsze gry planszowe dla dzieci

Catan (dawniej: Osadnicy z Catanu) to planszówkowa gra-legenda. Ma co prawda swoich przeciwników, ale zagorzałych fanów jest znacznie, znacznie więcej. Świadczą o tym choćby liczne turnieje krajowe i światowe, a także cieszącą się sporą popularnością cyfrowe wersje tejże planszówki na komputery i urządzenia przenośne. Dla młodszych graczy może być jednak nieco zbyt rozbudowana i stąd pomysł na jej „dziecięcą” wersje. Osadnicy z Catanu: Junior mają na tyle uproszczone zasady, że bez problemu do zabawy (wraz z rodzicami) zasiąść mogą nawet przedszkolaki poniżej założonego przez producenta 6 roku życia. To doskonałe wprowadzenie do gier ekonomicznych, w których należy zbierać surowce, rozwijać za nie swoje osady i podróżować statkami, by zdobywać coraz więcej dóbr. Dzięki kolorowej oprawie i przemyceniu zasad z "dużych" produkcji, tyle że w znacznie lżejszej formie Osadnicy z Catanu: Junior to świetny tytuł na rozpoczęcie przygody z grami planszowymi.

Kości zostały rzucone... Każdy zna tę historię. Ale czy to znaczy, że one same ją opowiadają? Oczywiście, że nie! Ktoś musiał na nie spojrzeć i dopowiedzieć swoje. Tak właśnie działa Story Cubes. Dziewięć kostek pokrytych obrazkami stawia przed nami narracyjne wyzwania i tylko od nas zależy, czy odważymy się puścić wodze fantazji. Ta gimnastyka dla wyobraźni i języka może być zarówno indywidualnym ćwiczeniem w układaniu fabuły, jak również świetną, rodzinną zabawą. A jeśli doszukujecie się w tym doświadczeniu jakiejkolwiek rywalizacji liczonej w punktach, to jej nie znajdziecie. To gra, w której jedynym zwycięzcą jest kreatywność uczestników. I co najlepsze, ich wiek nie ma tutaj żadnego znaczenia.

To karciany klasyk, który od lat bije rekordy popularności. Nic więc dziwnego, że bardzo często przypomina o sobie przy okazji rodzinnych spotkań, zabaw z dziećmi i oczywiście, bożonarodzeniowych prezentów. W końcu ten rysunkowy sprawdzian naszej spostrzegawczości i refleksu nie nudzi się chyba nigdy. Choć wersji tej gry jest wiele, najpopularniejsza każe dopasować symbol z trzymanej w ręku karty do obrazków z kartonika leżącego na środku stołu. Kto pierwszy, ten lepszy! Gracze młodzi i starzy rzucają się z krzykiem do przodu i każdy z nich próbuje prześcignąć konkurentów. Bo w tej rozgrywce to właśnie czas reakcji wyznacza chwilę tryumfu.

Niełatwo zaprojektować dom swoich marzeń, tak aby był funkcjonalny, miał pasujący nam układ pokoi i atrakcyjne wnętrza. Planszowy Domek w lekki i przyjemny sposób daje nam przedsmak tego typu dylematów, przy okazji ucząc dzieci planowania. Czy powiększyć salon kosztem sypialni? A może zrezygnować z sauny, a zamiast niej obok łazienki postawić pokój gier? Grając w Domek trzeba podejmować sporo podobnych decyzji, by w finale zawalczyć o miano najlepszego domu. Wszystko rozgrywa się tu na niewielkiej planszetce, na której układamy ilustrowane karty pomieszczeń, wyposażenia oraz dachu, bo i ten aspekt jest dla końcowego wyniku ważny. Co najważniejsze jednak, podczas rozgrywki w żaden sposób nie szkodzimy tu innym graczom. Zabawa w Domek przebiega więc cały czas w przyjemnej, sympatycznej atmosferze, co może być dodatkową zachętą dla najmłodszych graczy. I choć według oficjalnych informacji producenta Domek to gra familijna od lat 7, to jednak dzięki prostym zasadom w grze odnajdą się też nieco młodsze dzieci.

Dixit to niezaprzeczalnie jeden z największych hitów pośród gier planszowych ostatnich lat. Dlaczego  wciąż cieszy się tak wielką popularnością? Cóż, dzięki potędze wyobraźni. Wielkoformatowe karty Dixit to bowiem nie tyle piękne obrazki co punkt wyjścia do całej serii skojarzeń. Wszystko co musi zrobić gracz to tak opisać ilustrację z jednej z posiadanych kart, czy to pojedynczym słowem, cytatem bądź dźwiękiem, by pozostali uczestnicy zabawy nie zgadli, o który malunek chodzi. Pole do popisu jest więc tu ogromne, a sama rozgrywka stanowi idealne ćwiczenie wyobraźni i kreatywności. Nieważne więc ile masz lat – 3 czy 103, Dixit rozrusza twoje szare komórki i zapewni mnóstwo świetnej zabawy.

Czy z rzucania kośćmi można zrobić ciekawą grę, w którą świetnie bawić się będą nie tylko dzieciaki, ale i cała rodzina? Oczywiście, że można – Potwory z Tokio są tego najlepszym dowodem. Wcielający się monstra atakujące miasto gracze kolejno zastanawiają się tu czy walczyć w centrum Tokio, czy odejść na boczny tor, lecząc swojego potwora. Bo właśnie na tym polega ta gra – by zawładnąć Tokio. Oczywiście, dla większej frajdy trzeba było nieco ubarwić zabawę kośćmi. Tę rolę pełnią tu karty z dodatkowymi super umiejętnościami.  Wprowadzają one nieco strategii do walki potworów, a także zmniejszają element losowości. Bardzo przyjemna szata graficzna i zróżnicowane monstra walczące ze sobą o władze nad miastem sprawiają, że nad właściwą rozgrywką roztacza się przyjemna, humorystyczna aura. Idealna dla rodzinnych potyczek.

Pandy wielkie od lat kojarzą się ze słodkimi, rozkosznymi misiakami. Ich hipnotuzyjąca moc jest tak wielka, że dorobiły się nawet swojej własnej, równie sympatycznej gry planszowej. Takenoko nie dzieli bowiem graczy na starszych i młodszych, ale jednoczy wszystkie grupy wiekowe przy świetnej wspólnej zabawie. Osią rozgrywki jest rywalizacja graczy-ogrodników o jak najtroskliwsze zaopiekowanie się (czytaj – wykarmienie wiecznego głodomora) chińskim symbolem pokoju, czyli panda, która w ramach dyplomatycznych uprzejmości znalazła się na dworze japońskiego władcy. A gdyby komuś wciąż mało bambusożernych misiów, tego zapewne ucieszy fakt, że gra doczekała się dodatku wprowadzającego do zabawy nie tylko postać Pani Pandy, ale też gromadki słodkich pandziątek. 

Istnieje specyficzny rodzaj gier i graczy, przez które partie potrafią ciągnąć się godzinami, w oczekiwaniu na kolejny ruch i wyliczanie optymalnego posunięcia. W tym przypadku lepiej o zapomnijcie. Przecież w planszówkach chodzi przede wszystkim o to, by się dobrze bawić! Cortex udowadnia, że gra logiczna nie musi być mozolna. To jedna z gier imprezowych, które tak jak Jungle Speed czy Dobble wprost idealnie nadają się na spotkania towarzyskie zarówno młodszych, jak i starszych. Z tą różnicą, że w Cortex trzeba zmierzyć się ze zróżnicowanymi zagadkami logicznymi. Rozmaitość zadań sprawia, że nawet jeśli niezbyt szybko policzysz sumę oczek na trzech narysowanych kostkach, to pewnie błyskawicznie wypatrzysz niepasujący do innych kolor albo po mistrzowsku pokażesz na palcach wskazany przez kartę gest. Jeśli więc szukasz emocjonującej, szybkiej rozgrywki dla całej rodziny, z przyjemną dawką wysiłku intelektualnego, Cortex (i jego inne wersje) nada się znakomicie.

Najlepszy patent na zdobycie serc planszówkowych pasjonatów, niezależnie od wieku? Umiejętne połączenie „starego” z „nowym”. Zamek Smoków robi to wręcz wzorowo! Bo czy jest ktoś kto nie zna Mahjonga? Z pozoru to jedynie proste odszukiwanie par „kosteczek” i ściąganie ich ze stosu. Wystarczy jednak dodać doń nowe elementy i już z gry na spostrzegawczość robi się emocjonująca walka o punkty zwycięstwa. Bo kiedy do wyścigu o "kostki" staje więcej graczy i każdy z nich chce upolować najbardziej pasujący symbol, a do tego dochodzi jeszcze możliwość budowania z kostek własnych zamków i dokładania doń wysoko punktujących świątyń, wówczas zaczyna się prawdziwe kombinowanie. Potrzebujesz gry, do której da się szybko i prosto podejść całą rodziną? Zamek Smoków będzie w sam raz. A jeśli w którymś momencie tytuł ten okaże się zbyt prosty, zawsze możesz wprowadzić dodatkowe, urozmaicające rozgrywkę warianty. Niewiele jest gier planszowych, które potrafią tak mocno zaangażować młodszych, jak i starszych graczy.

Już Maryla Rodowicz przed laty śpiewała o tym, żeby wskoczyć do pierwszego lepszego wagonu i pojechać w nieznane. Ale po co zajmować miejsce pasażera, skoro można wcielić się w zarządcę całej sieci kolejowej? Właśnie na to ostatnie pozwala nam jedna z najlepszych serii gier planszowych ostatnich lat, z których jedną z nich gorąco polecamy. Wsiąść do pociągu: Europa to elegancka gra dla każdego - i małego i dużego. Dorzućmy do tego jeszcze klimat czasów maszyny parowej, żeby całość buchnęła płomieniem lekkiej, ale niezmiernie satysfakcjonującej rozrywki. Wcielający się w wielkich inwestorów gracze racze walczą tu ze sobą o jak szybsze połączenie najróżniejszych zakątków Europy siecią kolejową. Jest więc i aspekt poznawczy, bo na planszowej mapie XIX-wiecznej Europy zaznaczono szereg najważniejszych miast. A jeśli to wciąż mało zawsze można sięgnąć po inne odsłony serii Wsiąść do pociągu, których akcja toczy się na odmiennych kontynentach. Co tu dużo mówić - „all aboard” i ruszamy!