Menu i funkcjonalność

Spostrzeżenia i uwagi:

• Graficzny interfejs użytkownika na ekraniku można co najwyżej określić jako skromny. Nawet w porównaniu z jego bratem, czyli modelem Vanquish Volt, wydaje się on bardzo mały. To jeden z największych minusów tego odtwarzacza. Tekst wyświetla się w postaci tak maleńkich literek, że ledwo da się je rozpoznać. (Na zdjęciach widać to oczywiście w powiększeniu). 

• Niektóre mniejsze elementy graficzne są nie do końca zrozumiałe. Widać co prawda, że producent stara się jak tylko potrafi, by z kilkunastu pikseli zrobić coś, co będzie wyglądało jak prawdziwa ikonka, ale realiów nie da się oszukać. Wyświetlacz ma niską rozdzielczość, więc tylko gdy na tej powierzchni trzeba zmieścić jedną ikonkę i dwie linie krótkiego tekstu, to wszystko jest w porządku. Widać klarownie i czytelnie co dany element oznacza. Jednak gdy wyświetla się kilkadziesiąt znaków tekstowych, plus kilka maleńkich znaków graficznych na ekraniku, szybko zaczyna robić się bałagan.

• Wzorem swojego bardziej udanego brata również model Vanquish R Pocket powinien umieścić wyświetlacz wzdłuż obudowy, a nie w poprzek. Tym samym mógłby on być o połowę większy i przez to o bardziej przydatny.

• Do obsługi menu wybrać można język polski, jednak tłumaczenie nie jest w stu procentach pełne. Niektóre elementy nawet po takiej zmianie pozostaną napisane w języku angielskim.

Główne opcje menu:

• Music (wybór utworu, tryby odtwarzania, korektor, szybkość odtwarzania, pętla)
• Record (nagrywanie notatek głosowych, wybór katalogu do zapisu, wybór jakości)
• Voice (odsłuch notatek głosowych oraz ich usuwanie)
• FM (dostęp do stacji radiowych, tylko z podłączonymi słuchawkami)
• System (podświetlenie, kontrast, język, automatyczne wyłączanie, stan pamięci, tryb podłączenia)

• Włączając opcję „Music” mamy dostęp do całej kolekcji utworów umieszczonych w pamięci urządzenia. W czasie odtwarzania mamy dostęp do innego podmenu (przycisk M) niż w czasie pauzy. Możemy naturalnie zastosować jedną z siedmiu predefiniowanych opcji korektora dźwięku, zmienić tryb odtwarzania (normalny, powtórz utwór, folder, powtórz folder), ustalić tempo odtwarzania (tylko pliki MP3) oraz włączyć tak zwaną pętlę A-B. Pozwala ona na ustalenie punktu początkowego oraz końcowego, mieszczących się pomiędzy początkiem a końcem utworu i odtwarzanie tylko tego kawałka.

• W czasie pauzy natomiast dostaniemy możliwość bardzo prostego zarządzania plikami audio. Możemy wyświetlić listę plików w katalogu i usunąć wybrany przez nas pojedynczy utwór lub wszystkie utwory z pamięci odtwarzacza.

• Wyświetlanie tekstu piosenek może odbywać się tylko gdy plik *.LRC będzie nazwany identycznie jak plik muzyczny. Aby wyświetlić tekst trzeba w czasie odtwarzania nacisnąć „M”. Jeśli na ekranie wyświetli się ikonka składająca się z nutki i maleńkiej literki T, oznaczać to będzie, że tekst piosenki został wczytany.

• Notatki głosowe możemy zapisywać w postaci dwóch różnych formatów plików. Pierwszym jest ACT, który cechuje się bardzo słabą jakością dźwięku (około 30 kb/s), więc używamy go tylko gdy planujemy nagrywać zwykłą mowę przez długi czas. Natomiast drugiego formatu WAV możemy również użyć do nagrywania audycji radiowych, gdyż w jego przypadku jakość jest praktycznie dziesięciokrotnie lepsza (ponad 300 kb/s).

• Nagrywania notatek dokonujemy poprzez opcję Record, którą odnaleźć możemy w menu głównym, a odsłuchiwać je lub kasować możemy poprzez opcję Voice. Natomiast jeśli chcemy nagrać audycję musimy wejść w podmenu aplikacji radiowej i wybrać opcję Nagrywanie.

• Strojenie stacji radiowych może odbywać się automatycznie lub ręcznie, w zależności którą opcję wybierzemy. Znalezioną częstotliwość możemy zapisać na jednym z dwudziestu przeznaczonych do tego miejsc.

• Ciekawą funkcją jest tak zwany Tryb podłączenia, który daje możliwość wyboru czy po podłączeniu odtwarzacza do komputera będziemy mieli dostęp do "normalnej" partycji, "zaszyfrowanej", czy obu naraz. Utworzenie małej partycji zaszyfrowanej nie zabierze dużej ilości miejsca, a pozwoli w bezpieczny sposób przenosić ważne dane.

• Jakość odtwarzanego dźwięku jest poprawna, jednak w zestawie dostajemy słuchawki niskiej klasy. Słuchanie muzyki na nich nie jest szczytem marzeń. Soprany są jeszcze do przyjęcia, ale tony średnie już nie. Natomiast pojęcie basu jest tym słuchawkom całkowicie obce. Po podłączeniu słuchawek AKG K416P wkroczyliśmy w zupełnie inny świat. Oznacza to, że sam odtwarzacz ma dość duży potencjał, ale może go ujawnić tylko wtedy, gdy podłączymy do niego sprzęt odsłuchowy wyższej jakości.