Poznaliśmy już Sony Cyber-shot WX200 od zewnątrz. Jeśli znacie poprzedników tego modelu, od razu zauważycie, że nie zmieniło się w zasadzie nic. Przybyło jedynie logo Wi-Fi na górnej ściance. I to jest najważniejszy element, na który zwrócimy uwagę podczas omawiania możliwości oprogramowania aparatu. Zacznijmy jednak po kolei, czyli od omówienia wygody użytkowania WX200 od strony menu. W aparacie Sony Cyber-shot WX200 jest ono dość proste, ale kryje sporo ustawień. Sporo jak na aparat, który kreowany jest jako typowy automat dla osób z nieco większymi ambicjami. Te ambicje mogą być realizowane poprzez dostęp do różnorodnych automatycznych trybów pracy aparatu.
W każdym momencie, gdy mamy wątpliwości do czego służy dana opcja lub przycisk, można skorzystać z wbudowanego Przewodnika w aparacie.
Menu w Sony Cyber-shot WX200 jest dwupoziomowe. Wciskając klawisz MENU dostaniemy się do podstawowych ustawień (tak zwanego menu podręcznego), z których najczęściej korzystamy przy robieniu zdjęć. Menu ma postać pionowej listy z wysuwaną w prawą stronę listą opcji dla danego ustawienia. Mamy pewne zarzuty co do jego układu, który nie jest najlepiej zorganizowany. Bardzo wyeksponowane są pozycje związane z trybem Wi-Fi, co jest zrozumiałe, ale umieszczanie ich tuż pod wyborem trybu fotografowania lub filmowania nie było konieczne. Główne menu wywołamy wybierając ostatnią pozycję na pierwszym poziomie menu. To dość niewygodne, ale obecne tu ustawienia będziemy zmieniali rzadko, a nawet bardzo rzadko. Niemniej początkujący fotograf będzie musiał poświęcić chwilkę na zaznajomienie się z układem zarówno tego menu, jak i menu podręcznego.
Menu główne aparatu.
W menu głównym możemy regulować między innymi następujące ustawienia:
- format w jakim zapisywane jest wideo
- aktywować lub wyłączyć lampę asysty AF (jej jasne światło nie zawsze jest pożądane)
- wyświetlić siatkę linii pomocniczych przy kadrowaniu
- włączyć i wyłączyć funkcję rozszerzonego zakresu zoomu i zoomu cyfrowego
- aktywować redukcję szumu wiatru i czerwonych oczu
- dopasować główne ustawienia, jak jasnośc ekranu, ustawienia językowe, czas
- sformatować kartę, okreslić tryb dostępowy przy połączeniu z komputerem
- skonfigurować sieć Wi-Fi w aparacie
Jak widać ustawień jest całkiem sporo jak na prosty aparacik. Najbardziej w tym menu zaciekawiła nas opcja zmiany rozdzielczości wyświetlania, która pozwala zaoszczędzić na zużyciu energii. Są tu dwa ustawienia. W trybie standardowym energia jest oszczędzana (nie należy tego mylić z funkcją usypiania aparatu), a w trybie wysokiej jakości, obraz na ekranie wyświetlany jest w najlepszy możliwy sposób.
W trakcie fotografowania istotniejsze dla nas będa jednakże ustawienia menu podręcznego. Jego zawartośc jest kontekstowa, czyli zmienia się zależnie od wybranego trybu fotografowania lub filmowania, a także od stanu pracy aparatu. Do wyboru mamy fotografowanie, panoramę i wideo. Przyjrzyjmy się im po kolei.
Fotografowanie
W tym trybie pracy aparat pozwala zarówno fotografować jak i filmować, aczkolwiek zawartośc menu podręcznego zoptymalizowana jest pod kątem tego pierwszego zastosowania. Wspominaliśmy o nienajlepszej organizacji menu aparatu. Sytuację ratuje całkiem rozsądnie rozwiązany dostęp do trybów fotografowania. Rolę pokrętła trybów, które można również wybierać z menu, pełni kółko wybieraka wielofunkcyjnego. Kręcąc nim możemy aktywować wybrany tryb fotografowania. Mamy tu dwa tryby inteligentnej automatyki, automatykę programową, tryb 3D (zdjęcia zapisywane jako pliki MPO), kilkanaście trybów tematycznych, efekty zdjęciowe i tryb rozmycia tła (naszym zdaniem mało przydatny). Dzięki temu nie musimy zmieniać trybu z menu podręcznego. Z kolei gdy raz przeklikamy się do pozycji korekty ekspozycji, to aparat zapamięta ostatnio wybraną pozycję i będzie ją przywoływał po wciśnięciu klawisza MENU. To znacznie przyśpiesza pracę z aparatem.
Tryb pracy aparatu EASY dobry jest dla osób, które nie chcą być kuszone opcjami w menu. W tym trybie mamy dostęp jedynie do zmiany rozmiaru zdjęcia. Można również wyłączyć lampę błyskową i aktywować samowyzwalacz - dwie bardzo przydatne funkcje.
Zaawansowane ustawienia aparatu w trybie P.
W każdym z tych trybów możemy regulować rozdzielczość zapisu zdjęć, dokonywać korekty ekspozycji, aktywować wykrywanie twarzy i funkcje sterowania Wi-Fi (piszemy o tym poniżej). Tryby automatyczne jak nazwa wskazuje starają się zrobić jak najwięcej za nas dzięki automatycznemu wyborowi sceny. Największe pole do popisu daje tryb P (automatyka programowa), który dodaje opcje wyboru rozmiaru punktu AF lub przełączenia się na automatyczną selekcję tych punktów (jest ich łącznie 9 w centralnej części kadru), opcje wyboru sposobu pomiaru światła, korekty balansu bieli (włącznie z własnymi ustawieniami) i regulacji czułości ISO. Niektóre z tych opcji dostępne są również w trybach tematycznych (jest ich 15), zależnie od dokonanego wyboru trybu. Wśród tych trybów przydatny jest tryb fotografowania pod światło, który spełnia podobną rolę jak funkcje doświetlania cieni w innych aparatach czy funkcje HDR (we właściwym rozumieniu tego słowa).
Tryb pełnej automatyki lepszej przydaje się wieczorem i w nocy, a także w słabo oświetlonych pomieszczeniach. W tym trybie aparat wykonuje serię zdjęć, które są następnie składane. Daje to lepsze wyniki niż stosowanie wysokiej czułości 6400 lub 12800 ISO, przy której również wykonywana jest sekwencja zdjęć.
Oprócz trybów automatycznych i tematycznych, Sony WX200 oferuje obowiązkowe w amatorskich aparatach funkcje efektów wizualnych (łącznie 9 efektów). Każdy z tych efektów możemy dodatkowo dostosować, na przykład w przypadku miniatury wybrać obszar kadru, który będzie ostry, a przy zdjęciach HDR (jest to efekt artystycznego HDR) zdecydować o typie efektu. Jest więc w czym wybierać, a efekty działania filtrów, o czym piszemy na następnej stronie, są satysfakcjonujące.
Panorama
Sony było jednym z prekursorów inteligentnych, czyli automatycznie składanych panoram (Sweep Panorama), a nie tylko wykonywanych w trybie asysty do późniejszego złożenia w komputerze. Podobnie jak w wielu innych kompaktach Sony, także i tutaj mamy dostęp do tych funkcji, choć brak opcji panoramy 3D. Zależnie od naszych potrzeb możemy wybrać panoramę o standardowych rozmiarach (do 4912 x 1920), panoramę szeroką (do 7152 x 1920), a także wysokiej rozdzielczości (rozmiary 10480 x 4096) i panoramy 360 stopni.
Informacje wyświetlane na ekranie aparatu sugestywnie wskazują jak należy trzymać aparat i jak go przesuwać. Mamy dowolną swobodę wyboru kierunku rejestracji panoramy i orientacji aparatu. Z wyjątkiem panoramy 360 stopni, przy której aparat musi być zorientowany poziomo. W trybie panoramy brakuje możliwości wyboru czułości ISO, ale możemy dobrać dowolnie typ AF, sposób pomiaru ekspozycji i dokonać ewentualnej korekty ekspozycji.
Filmowanie
Funkcje filmowe to zaskakująco mocna strona miniaturowych kompaktów Sony z serii WX, mamy zarówno AF ciągły, jak i śledzący, priorytet twarzy, korektę ekspozycji oraz możliwość zoomowania podczas rejestracji wideo. Za to w kwestii dźwięku niewiele mamy do powiedzienia - aparat ma co prawda funkcję redukcji szumów wiatru, ale bardzo często nie przynosi ona skutku. Kto nie lubi filmować w rozdzielczości Full HD, będzie zaskoczony, gdyż w menu podręcznym Sony Cyber-shot WX200 są jedynie opcje wyboru stopnia kompresji (poziom bitrate). A zmiana rozdzielczości? Jest, ale ukryta w głównym menu. Trzeba jednak podkreślić, że w tym celu należy wybrać kodek MPEG 4. W rozdzielczości 1920 x 1080 pikseli aparat zapisuje wideo za pomocą wydajnego, ale kłopotliwego przy edycji kodeka AVCHD.
Funkcje filmowe nie były by pełne bez stabilizacji obrazu, niezależnie od tego jakie daje efekty. W Sony Cyber-shot WX200 mamy stabilizację optyczną, aczkolwiek nie można jej włączyć ani wyłączyć. Działa ona stale, inteligentnie dostosowując się do panujących warunków - między innymi do panoramowania lub pracy na statywie. W przypadku filmów możemy dodatkowo wybrać pomiędzy stabilizacją zwykłą albo trybem aktywnym. Ten drugi tryb pomyślano dla sytuacji, gdy drgania są znacznie większe, dlatego też pole widzenia obiektywu jest zawężone.
Warto wspomnieć również o opcji wykonywania zdjęć w trakcie filmowania. Sony umożliwia nieinwazyjne wykonanie fotografii w trakcie nagrywania wideo. Rozdzielczość zdjęcia, do wyboru 13 lub 3 Mpix oraz tryb tematyczny dla takiego zdjęcia można ustawić w menu podręcznym.
Przeglądanie zdjęć
W przeciwieństwie do funkcji rejestracji obrazu, tryb przeglądania zdjęć nie może pochwalić się zbyt dużą liczbą narzędzi. Mamy owszem opcje pokazu slajdów, odtwarzania zdalnego, ale opcje retuszu są dość ubogie. Do wyboru jest funkcja przycinania, wyostrzania i upiększania twarzy. Zapominalscy, którzy zapomnieli podczas fotografowania zastosować tryb Akwareli lub Ilustracji mogą naprawić to również w menu przeglądania. W przypadku filmów możemy zapomnieć o jakiejkolwiek edycji w aparacie, brak nawet przydatnej opcji przycinania wideo.
Wi-Fi w aparacie
Przyznamy, że spodziewaliśmy się znacznie większej funkcjonalności oprogramowania PlayMemories Mobile, które pobraliśmy z Google Play. Faktycznie sterowanie zdalne aparatem jest możliwe, ale o większość ustawień trzeba zadbać przed nawiązaniem połączenia Wi-Fi. W trybie zdalnego podglądu możemy jedynie zdecydować się na to czy filmujemy czy fotografujemy i co najważniejsze zmienić ogniskową obiektywu oraz włączyć/wyłączyć samowyzwalacz i lampę błyskową. Ubogo, ale może w przyszłości doczekamy się większej liczby opcji w aplikacji dla Androida. Z drugiej strony nie ma co być wybrednym. Bo czy potrzeba nam więcej w przypadku kompaktu, który jest w dużym stopniu automatyczny? Najważniejsze, że wykonane zdjęcie jest zapisane jako kopia o zredukowanej rozdzielczości bezpośrednio w pamięci zdalnego urządzenia, np. smartfona.
Podczas odtwarzania możemy wysyłać zdjęcia i filmy do urządzeń zewnętrznych. W przypadku smartfona można je bezpośrednio skopiować do jego pamięci, albo wybrać sposób w jaki zostaną one dalej udostępnione. Wyboru plików dokonujemy zależnie od wybranej opcji na ekranie aparatu albo na ekranie smartfona. W tym drugim przypadku trzeba poczekać na załadowanie się podglądu miniatur, ale większy ekran daje większą wygodę przeglądania.
Zdjęcie przesłane na smartfon.
Korzystanie z Wi-Fi (w tym przypadku jest to sieć Wi-Fi Direct tworzona przez aparat) obciąża akumulator aparatu, dlatego ta funkcja nie jest stale włączona. Hasła sieci nie możemy ustalić odgórnie, ale daje się je zresetować. Można również skorzystać z techniki WPS. Potem pozostaje uruchomienie aplikacji PlayMemories i wybór urządzenia z listy dostępnych. Po zakończeniu połączenia ze smartfonem, komputerem czy telewizorem, Wi-Fi jest dezaktywowane. W menu głównym możemy nawet włączyć tryb samolotowy, który całkowicie blokuje opcje Wi-Fi w menu podręcznym.
Pora na zdjęcia, a więc ruszamy w teren.
