Zaletą serwerów Synology jest możliwość samodzielnej instalacji oprogramowania rozruchowego (choć niektórzy nie lubią tej czynności). Dlatego zanim będziemy próbowali zalogować się do Disk Station Manager (interfejs webowy urządzenia), musimy skorzystać z Synology Assistant, który jest dostępny dla systemów Windows, Linux oraz Mac OS.
Synoglogy Assistant to doskonałe narzędzie nie tylko do "wgrywania' firmware do serwerów NAS. W przypadku większej ilości urządzeń Synology asystent jest przydatnym narzędziem do monitorowania wielu urządzeń jednocześnie.
Wracając jednak do konfiguracji i uruchomienia DiskStation, oprogramowanie Disk Station Manager dostępne jest na dysku CD dołączonym do zestawu Synology. Dużo lepszym posunięciem jest jednak pobranie właściwego firmware ze strony internetowej producenta. Zyskamy dzięki temu najnowszą wersję oprogramowania. W dniu testów wersja ta była oznaczona jako DSM 4.1-2636.
W kolejnym kroku podajemy dane hasło dla konta admin, który będzie administratorem systemu Synology. A następnie definiujemy podstawowe parametry sieciowe.
Kolejny etap zapoczątkuje właściwą instalację systemu DSM, która może potrwać około 7-10 minut. Przed samym procesem instalacji warto zadbać, aby system NAS był podłączony do stabilnego źródła zasilania, np. UPS-a i listwy z filtrem. Niestety jednostka DS1512+ pomimo swojego biznesowego przeznaczenia nie ma nadmiarowego systemu zasilania.
Po minutach oczekiwania system zgłosi się w menadżerze Synology Assistant jako gotowy do pracy.
Jak łatwo zauważyć wstępna konfiguracja systemu Synology nie różni się niczym od omawianych niedawno urządzeń DS212 oraz DS212j.
Podobnie będzie w przypadku wyglądu i obsługi systemu. Unifikacja wyglądu interfejsu konfiguracyjnego Web systemów Synology to jedna z największych zalet rozwiązań producenta. Takie posunięcie sprawia, że każdy kolejny produkt Synology cechuje się takim samym wyglądem i intuicyjną konfiguracją. Drobne różnice w interfejsie DSM będą wynikiem wbudowanych w dany model dodatkowych funkcjonalności - np. konfiguracja macierzy RAID, obsługa SHR, obsługa drukarek, czy dodatkowe mechanizmy dotyczące dysków twardych lub konfiguracji sieci. Są to jednak drobne szczegóły, które nie mają wpływu na obsługę systemu DSM i serwera NAS.
Zastosowanie takiego samego wyglądu oprogramowania rozruchowego przyspiesza i upraszcza konfigurację serwerów. Nieważne jaki produkt Synology będziemy konfigurować, mamy pewność, że dana funkcja będzie dostępna w określonym miejscu w systemie DSM.
Powróćmy do naszego NAS-a. Logowanie do systemu odbywa się przez przeglądarkę internetową poprzez wpisanie adresu IP lub nazwy oraz portu 5000, np. 192.168.0.100:5000. Powita nas okno logowania, gdzie wpisujemy użytkownika oraz hasło ustalone podczas konfiguracji instalacji Synology Assistant.
Przygotowując system NAS do pracy niejednokrotnie wykorzystujemy nie tylko nowe dyski twarde. Bardzo często są to nośniki wykorzystywane we wcześniejszych serwerach NAS lub po prostu pozostałe po testach sprzętowych lub programowych. Uruchamiając system Synology z wykorzystaniem takich dysków możemy doświadczyć sytuacji, w której NAS zaprotestuje i będzie sygnalizował błędy związane z partycjami lub wolumenami. Nie powinniśmy się tym przejmować, jeśli jesteśmy pewni, że zamontowane dyski są sprawne. Efekt błędów może być wynikiem pozostałości konfiguracji partycji i wolumenów, które Synology odczyta jako błędnie skonfigurowane lub zdegradowane powierzchnie dyskowe.
Należy je po prostu usunąć i skonfigurować powierzchnie dyskowe od nowa, co zresztą jest pierwszym krokiem w kierunku konfiguracji serwera NAS.
Pięciodyskowe urządzenie pamięci masowej stawia przed użytkownikiem, czy też administratorem, problem logicznego podziału przestrzeni dyskowej na określone wolumeny oraz zastosowanie określonych mechanizmów podziału i konfiguracji dyskowych. Warto w tym miejscu wspomnieć, że obsługa 5 dysków SATA I/II przez Synology DS1512+ to nie koniec jego możliwości. Choć powierzchnia 20 TB (obsługa dysków do 4 TB) robi wrażenie, to dzięki możliwości podłączenia dwóch modułów Synology DX510 oferuje skalowalność aż do 15 dysków. Taka konfiguracja pozwala rozszerzyć powierzchnię serwera nawet do 60 TB. Jest to wielkość, która w zupełności powinna wystarczyć nawet najbardziej intensywnie pracującej niewielkiej firmie.
W jaki sposób podzielić powierzchnię dyskową? Wszystko zależy od tego, czego oczekujemy od serwera NAS. Czy liczyć się będzie maksymalizacja powierzchni dyskowej i szybkość działania kosztem bezpieczeństwa, czy też chcemy spać spokojnie i kosztem utraty powierzchni zapewnimy sobie zwiększone bezpieczeństwo przy wykorzystaniu mechanizmów RADI 1, 5, 5+Spare, 6, 10 czy SHR - to zależy od nas.
Zapewne konfiguracji wolumenów i macierzy będzie tyle, ilu administratorów i ile potrzeb i sposobów na podział wolumenów. Na przykładzie 4 dysków 3 TB oraz 1 dysku 500 GB pokażemy jak ważna jest przemyślana konfiguracja systemu dyskowego. Niezbyt rozważne tworzenie konfiguracji może doprowadzić do sytuacji, w której z 2 dysków 3 TB oraz 1 dysku 500 GB zamiast uzyskać 6,5 TB powierzchni, zyskamy niespełna 1 TB powierzchni dyskowej, 500 GB ochrony w konfiguracji RAID. Pozostałe 5 TB pozostanie niewykorzystane.
Dlatego rozsądniejszym rozwiązaniem jest stosowanie dysków o tej samej pojemności do tworzenia macierzy RAID. Wymiana 500-gigabajtowego dysku użytego w poprzednim przykładzie pozwoli na maksymalne wykorzystanie powierzchni dyskowej - 6 TB na dane oraz 3 TB ochrony.
Dlatego analizując konfigurację systemu dyskowego serwera NAS warto skorzystać z przejrzystego kalkulatora dostępnego na stronie Synology. Dzięki niemu możemy analizować dowolne konfiguracje dyskowe, wybierać ilość dysków, a także typ macierzy obsługiwanej przez nasz RAID.
Po drugie w przypadku projektowania systemu dyskowego NAS-a warto wziąć pod uwagę jego przeznaczenie. Warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy serwer NAS będzie pełnił tylko rolę serwera plików i serwera druku - czyli miejsca do przechowywania danych użytkowników. A może system powinien pełnić także inne role, np. serwera kopii zapasowych, multimediów czy usług WEB? Planujemy wdrożenie systemów wirtualizacji? Podchodząc rozsądnie do planu powierzchni dyskowej oszczędzimy sobie problemów i dodatkowych czynności konfiguracyjnych.
W naszym przypadku wykonamy prostą konfigurację. Dwa dyski 3 TB oraz 1 dysk 500 GB skonfigurujemy jako macierz RAID 5. Macierz tego typu zapewnia zwiększone bezpieczeństwo przy znacznej utracie powierzchni dyskowej. W przypadku awarii jednego z dysków nie ma niebezpieczeństwa utraty danych - jedynie może mieć miejsce spowolniony zapis i odczyt. Pojemność woluminu RAID 5 będzie iloczynem ilości dysków pomniejszonym o jeden oraz pojemności najmniejszego z nich.
Ponieważ DS1512+ obsługuje systemy wirtualizacji (VMware, Citrix, Microsoft Hyper-V), stworzony wolumen posłuży do stworzenia LUN i iSCSI Target jako powierzchnia dla maszyn wirtualnych.
Wykorzystanie protokółu iSCSI pozwoli systemom operacyjnym na traktowanie powierzchni sieciowej pamięci masowej jako klasyczne dyski lokalne. Komunikacja odbywa się przy użyciu tzw. inicjatora iSCSI. Dzięki temu na serwerze możemy skonfigurować jednostki LUN, które będą podłączone (poprzez inicjatora SCSI) do komputera hosta.
Dyskami możemy dowolnie zarządzać, formatować, czy ustawiać typ partycji. Jak w prosty sposób można wykorzystać tą funkcjonalność w Synology DS1512+ do wirtualizacji w sieci firmowej pokażemy za chwilę.
Dwa pozostałe dyski (2 x 3 TB) przeznaczymy na Grupę dysków w macierzy RAID SHR, w której wydzielimy 2 wolumeny. Wybieramy opcję Wiele wolumenów w macierzy RAID. Jeden z nich będzie powierzchnią na pliki, dane oraz dodatkowe aplikacje, drugi wolumen przeznaczymy na kopie zapasowe komputerów.
Oczywiście w ramach wolnej przestrzeni przydzielonej dla Grupy dysków możemy tworzyć następne wolumeny.
Kolejnym krokiem podczas konfiguracji serwera NAS do pracy w sieci będzie dodanie użytkowników serwera. Możliwości dodawania użytkowników są dwie. Jeśli serwer NAS pracuje w grupie roboczej, to czeka nas albo żmudne wpisywanie wszystkich użytkowników wraz z określonymi hasłami, albo też import kont z pliku.
Dodatkowa aktywacja opcji Włącz usługę użytkownika domowego pozwoli na utworzenie na wskazanym wolumenie katalogów domowych dla wszystkich kont. Będzie to pomocne rozwiązanie w przypadku gdy chcemy, by każdy z użytkowników gromadził swoje osobiste pliki lub kopie zapasowe na serwerze.
Oprócz możliwości przydziału uprawnień do folderów udostępnionych dodatkowym atutem Synology są pakiety aplikacji, które możemy doinstalować do serwera. W przypadku sieci wielodostępowej z pewnością chcielibyśmy ograniczyć dostęp do określonych aplikacji dla poszczególnych użytkowników. I tu producent również nie zawiódł. W sekcji Panel Sterowania -> Uprawnienia aplikacji możemy przydzielać dostęp do aplikacji zarówno da użytkowników domenowych, jak i lokalnych.
