Telefon obsługuje połączenia UMTS oraz EGSM 900/1800/1900 MHz. Możemy za jego pomocą pisać i odbierać SMSy, MMSy, dzwonić za pośrednictwem sieci GSM, a nawet wykonywać wideopołączenia (UMTS). W trakcie tych ostatnich wykorzystywana jest znajdująca się nad wyświetlaczem druga kamera o rozdzielczości VGA (0.3 MPix).
Jakość dźwięku podczas połączeń jest dobra, choć trzeba tutaj wytknąć pewien problem. Mianowicie świetlówki służące w telefonie do podświetlania klawiatury oraz ekranu najzwyczajniej w świecie piszczą. Nie jest to jakiś przeraźliwy pisk, ale wyraźnie go słychać przynajmniej na początku podczas rozmowy. Jak na tak drogi i rozbudowany telefon, jest to wyraźna niedoróbka.
N93i to jednak nie tylko połączenia za pośrednictwem operatora sieci komórkowej. Dzięki obsłudze protokołu Wi-Fi (IEEE 802.11b/g) opisywana Nokia może łączyć się z bezprzewodowym Internetem. W praktyce oznacza to możliwość ściągania poczty czy przeglądania stron WWW. Teoretycznie można też rozmawiać nie płacąc operatorowi - za pośrednictwem np. protokołu używanego przez Skype. Odpowiednie oprogramowanie do tego celu nie jest jednak dołączone do telefonu.
Robimy zdjęcia
Aby zacząć robić zdjęcia, należy otworzyć komórkę do połowy i obrócić ekran w dół (lub w górę, jeśli chcemy zrobić zdjęcie samemu sobie i widzieć podgląd). Nokia nazywa to trybem zdjęciowym. Telefon trzymamy wówczas jak kamerę, w pionie. Lewy bok i znajdujący się nad nim obiektyw staje się frontem kamery, a my mamy wgląd na zawartość obróconego ekraniku. Prawy bok staje się natomiast naszym panelem kontrolnym - dysponujemy joystickiem i dwoma przyciskami. Są też dwa przyciski na lewo od wyświetlacza - służące do wchodzenia i wychodzenia z ustawień.
Aby zrobić zdjęcie należy wcisnąć srebrny przycisk, przypominający spust rodem z aparatów fotograficznych. Po połowicznym jego wciśnięciu, telefon ustawia ostrość, po pełnym - wykonuje zdjęcie i zapisuje je w pamięci telefonu lub na karcie. Wokół spustu znajduje się pierścień, służący do przybliżania i oddalania fotografowanego obiektu. Na początku uaktywniany jest zoom optyczny (do x3), a w dalszej kolejności zoom cyfrowy. Odpowiedni pasek w rogu ekranu pozwala wygodnie kontrolować moment, w którym kończy się działanie optyki, a zaczyna programowe powiększanie kadru. Tak więc przy pomocy N93i możemy łatwo robić zdjęcia bez "pomocy" przybliżania cyfrowego.
Telefon wyposażono w szklany obiektyw Carl Zeiss Vario-Tessar (3.3 / 4.5-12.4). Jest on chroniony łatwo zdejmowaną plastikową zaślepką. Przed korzystaniem z aparatu należy ją oczywiście zdjąć.
Podczas robienia zdjęcia na głównym ekraniku wyświetlany jest komplet informacji: tryb lampy błyskowej, wielkość zdjęcia oraz liczba fotek, jaka zmieści się jeszcze na karcie. Po wykonaniu zdjęcia pokazuje jego podgląd - można go wyłączyć w opcjach. Kliknięcie na "spust" sprawia, że przechodzimy do robienia kolejnego zdjęcia.
A jak prezentuje się jakość wykonywanych przez Nokię N93i fotografii? Cóż, trzeba przyznać, że jak na komórkę, jest całkiem niezła. Jednak w porównaniu z nawet najtańszym samodzielnym aparatem cyfrowym zdjęcia prezentują się słabo. Szumy, artefakty i problemy z ostrością to główne bolączki fotek z N93i. Nie dajmy się tutaj zwieść marce szkieł Carl Zeiss - to bardziej zabieg reklamowy niż rzeczywista zaleta aparatu. Lepsze to niż plastikowe soczewki w innych telefonach ale... nawet najlepsze szkła niewiele pomogą, jeśli matryca pomimo swoich trzech milionów pikseli jest średniej jakości. Aby móc cieszyć się ze zdjęć wykonywanych przez N93i należy robić je w bardzo dobrym świetle i zmniejszać ich rozmiar w programie graficznym - wówczas będą wyglądały bardzo przyzwoicie.
Przykładowe zdjęcie zrobione w pomieszczeniu.
Zdjęcie zrobione na dworze przy dobrym oświetleniu.
Telefon dysponuje "lampą błyskową LED". Można próbować korzystać z jej pomocy w kiepskich (czytaj: zbliżonych do ciemności) warunkach oświetleniowych. Niestety, jest ona bardzo słaba, ma wyjątkowo kiepski zasięg, a zdjęcia robione przy jej użyciu mają nienaturalny, niebieski kolor.
Aparat ma dość dużo funkcji spotykanych w cyfrowych aparatach fotograficznych. Są liczne tryby ujęć - automatyczny, niestandardowy tryb makro, krajobrazowy, nocny oraz portretowy. W trybie niestandardowym można ustawiać różne parametry zdjęć - balans bieli, wartość ekspozycji: od -2 do +2, czy też włączyć kilka prostych efektów - sepię, tryb czarno-biały, lub negatyw.
Aparat pozwala również na używanie trybu sekwencji (robi wtedy kolejne zdjęcia w odstępach sekundowych) oraz samowyzwalacz (do wyboru - 2, 10 i 20 sekund). Zdjęcia zapisywane są w formacie JPG. Można ustawić ich rozdzielczość - 3 MPix (2048x1536), 2 MPix (1600x1200, 1.3MPix (1280x960) lub 0.3MPix (640x480). Wielkości plików ze zdjęciami wykonanymi w najwyższej jakości wahają się między 0.5 MB a 1 MB.
