Omówienie funkcji współdzielenia rozpoczniemy dość nietypowo od DFS. Mechanim DFS jest jednym z systemów sieciowych umożliwiający przechowywanie informacji o udostępnionych zasobach na jednym centralnym serwerze. Dzięki takiemu rozwiązaniu korzystając z zasobów udostępnionych użytkownik łączy się do jednego serwera, który posiada bazę zasobów innych serwerów danych. Idea przedstawiona jest na poniższym schemacie. A poniższy zrzut przedstawia mapwoanie zasobów z drugiego serwera NAS na serwer My Cloud EX4. W praktyce użytkownik podłączający się do zasobów nie mieć wiedzy o wszystkich serwerach udostępniających dane. Wystarczy informacja o jednostce głównej.
Oczywiście DFS w omawianym przypadku jest tylko dodatkiem do podstawowych funkcji, jakimi jest udostępnianie plików. W standardowej konfiguracji EX4 ustawia 3 foldery udostępnione: Public, SmartWare oraz TimeMachineBackup. Pierwszy z nich to folder publiczny dostępny dla wszystkich. Dwa kolejne to foldery dedykowane kopiom zapasowym. Oczywiście foldery te można skasować. Zakładanie nowych folderów odbywa się przy pomocy kreatora. Ciekawostką jest możliwość włączenia kosza sieciowego. Dzięki niemu przypadkowo usunięte pliki nie są bezpowrotnie kasowane, można je odzyskać z kosza (tworzy się dodatkowy zasób o nazwie Recycle Bin). Funkcja kosza dostępna jest tylko dla udziałów podłączonych przy użyciu protokołu CIFS/SMB. W kolejnych krokach możemy aktywować opcję udostępniania multimediów (poprzez DLNA), a także aktywować dostęp poprzez FTP i WebDAV i NFS. Standardowo jednak udostępnienie odbywa się przy użyciu protokołu SMB/CIFS oraz AFP. W przypadku FTP WebDAV oraz NFS wpierw musimy aktywować usługi w menu Ustawienia – Sieć.
System ustawia udostępniony udział z pełnym dostępem publicznym. Po założeniu danego udziału możemy opcję zdezaktywować, a następnie przydzielić uprawnienia dla poszczególnych kont użytkowników. Uprawnienia do folderu nadawane użytkownikom dla protokołu SMB są przenoszone na inne protokoły. WD umożliwia także uruchomienie protokołu SMB 2, dzięki temu możemy wykorzystać NAS między innymi do tworzenia kopii Historii plików w Windows 8.
WD My Cloud EX4 posiada jeszcze jedną ciekawą opcję udostępniania danych. Są to operacje na obrazach dysków ISO. NAS pozwala na mapowanie obrazów ISO jako folderów udostępnionych. Dane mogą być współdzielone zarówno przy użyciu protokołu SMB SMB, jaki i AFP, FTP czy WebDAV. Dodatkowo NAS pozwala na odwrócenie procesu – tzn. utworzenie z zasobów dostępnych na NAS-ie obrazu ISO. Tak utworzony plik można np. nagrać na nośnik optyczny lub zamapować.
Wykorzystując porty USB możemy dodatkowo rozszerzyć powierzchnię dyskową o nośniki danych USB. Podłączone dyski są jednak zasobami publicznie dostępnymi zarówno dla protokołu CIFS/SMB, AFP czy FTP. Zaskakuje za to mnogość obsługiwanych formatów – FAT/FAT32, NTFS (odczyt i zapis), HFS+J, EXT2, EXT3/EXT4, XFS. Na nośnikach USB nie można aktywować kosza sieciowego. Szkoda, że funkcje portu USB zostały ograniczone jedynie do obsługi nośników danych i podłączenia zasilacza awaryjnego UPS. Zabrakło możliwości podłączenia drukarki USB.
Tworzenie kont użytkowników
W przypadku tworzenia niewielkiej liczby kont możemy tworzyć je ręcznie – każde z osobna. Podajemy standardowe dane jak nazwę, imię, nazwisko, adres mail (potrzebny do dostępu do chmury). W kolejnym kroku ustalamy hasło i dodajemy użytkownika do grup. NAS pozwala także na ustawienie limitu zgromadzonych danych na poszczególnych wolumenach. Drugim sposobem jest import użytkowników ze specjalnie przygotowanego pliku tekstowego. Ostatnim sposobem jest hurtowe tworzenie użytkowników podając prefiks dla użytkowników oraz kolejny numer, a także liczbę kont do utworzenia. W kolejnych krokach przydzielamy użytkowników do grupy i określamy limit pojemności. Pozostanie uzupełnienie imienia, nazwiska i adresu mail. W przypadku konfiguracji uprawnień dla dużej liczby kont trochę denerwujące jest kilkusekundowe oczekiwanie na zaktualizowanie statusu. Komunikat „aktualizowanie” pokazuje się przy kliknięciu na przycisku nadawania uprawnień. W tym przypadku dużo lepszym rozwiązaniem byłby „checkboxy” i grupowe zatwierdzenie uprawnień np. przyciskiem Zapisz – tak jak ma to miejsce w przypadku przydzielania użytkowników do grup.
Konfigurację użytkowników możemy pominąć, jeśli w sieci LAN zaimplementowana została usługa katalogowa Active Directory. W takim przypadku NAS można podłączyć do domeny. Zaś konta użytkowników oraz grupy zostaną pobrane z usługi katalogowej. Jest to wygodne rozwiązanie szczególnie w środowiskach o dużej liczbie kont i skomplikowanej strukturze grup. W takim przypadku odchodzi nam problem osobnej konfiguracji NAS-a oraz dodawania kont.
