(Nie)przewidziane konsekwencje nauki zdalnej - kamerki internetowe wszystko widzą

Konieczność przestawienia się uczniów i nauczycieli na edukację zdalną obnażyła słabości tego systemu nauczania w wydaniu masowym. Co poniekąd jestem w stanie zrozumieć. Dotychczas edukacja zdalna była realizowana w wyjątkowych sytuacjach, w niewielkiej skali lub jako zorganizowane programy nauczania, a teraz wszyscy nauczyciele i uczniowie, jak polska szeroka i długa, muszą sięgnąć po takie rozwiązanie. Dużo lepiej radzą sobie branże zakupów przez internet, dla których jest to jedynie zwiększenie obrotów. 

W przypadku edukacji, gdyby taki system był przygotowany wcześniej, można wyobrazić sobie go w następujący sposób. Nauczyciel ma oddzielny duży monitor/ekran na którym widzi twarze wszystkich uczniów, oni z kolei widzą tylko nauczyciela. Na innym monitorze widoczny jest współdzielony ekran/tablica z przebiegiem lekcji. A jeszcze inny monitor, czy komputer, wyświetla pulpit roboczy, z którego korzysta już tylko nauczyciel.

Nie wszystkie działania edukacyjne muszą odbywać się z pomocą komputera

Do tego oprogramowanie, które jest zoptymalizowane pod kątem komunikacji z nawet kilkudziesięcioma osobami i odpowiednio szybkie łącza internetowe. To oczywiście sytuacja idealna, w której nie tracimy wiele z zalet bezpośredniej interakcji nauczyciel uczniowie.

Bałagan w nauce zdalnej czyli każdy nauczyciel chce (musi) po swojemu

W praktyce okazuje się, że niektóre szkoły radzą sobie nienajgorzej z tym wyzwaniem, bo mają scentralizowane zarządzanie komunikacją na linii uczeń-nauczyciel, a sama nauka i komunikacja zdalna jest stosowana nie tylko w momentach kryzysowych. Są te same komunikatory dla każdego przedmiotu, podobna formuła zadawania prac domowych i przebiegu samej lekcji. I to się chwali.

Ale są też szkoły, w których panuje tak zwana wolna amerykanka. Każdy nauczyciel próbuje z uczniami nawiązać kontakt w sposób dla siebie optymalny, a to nie oznacza że spójny z resztą kadry nauczycielskiej. Uczniowie się gubią, rodzice nie nadążają za ogarnięciem tylu aplikacji do komunikacji i w efekcie cierpi na tym wydajność nauki w domu.

Na razie skalę problemu można określać jedynie na podstawie skarg rodziców na portalach społecznościowych. Być może też zetknęliście się z takim „edukacyjnym bałaganem”, a może wręcz przeciwnie, wszystko działa tip top. Dzielcie się w komentarzach uwagami jak jest w waszym przypadku.

Powyższe to problem, którego rozwiązanie leży przede wszystkim po stronie nauczycieli i szkoły, ale też wiązać się może z ponadplanowymi inwestycjami. Jest jednak pewna konsekwencja nauki zdalnej, którą powinni przewidzieć rodzice i opiekunowie.

Edukacja zdalna i kamerki internetowe - czasem wybuchowe połączenie

Otóż jeśli w edukacji zdalnej wykorzystywane są kamerki internetowe, by nauczyciel widział uczniów, to widzi on nie tylko twarz ucznia, ale i wszystko co znajdzie się w polu widzenia kamerki.

Naturalnym jest więc takie przygotowanie miejsca zdalnej nauki, by kamery nie rejestrowały aktywności innych domowników, czy też części mieszkania, które nie powinny być upublicznione. W sieciach społecznościowych pojawiają się informacje, że niektórzy zapominają o tym, a pewnych rzeczy… „nie da się odzobaczyć”.

Zwykle bardzo jesteśmy wrażliwi na naruszanie naszej prywatności, zamieszanie związane z nauką zdalną może uśpić czujność i kłopot gotowy. O tym musi pamiętać nie tylko uczeń, ale przede wszystkim rodzic. To co jest dla nas codziennością, dla innych może być powodem do kpin i nieprzyjemnych uwag.

Źródło: inf. własna

Więcej o edukacji i pracy zdalnej:

• Przez koronawirusa zostajemy w domu. Google rusza na pomoc pracownikom i uczniom
• Praca zdalna zyskuje na znaczeniu
• Przechodzisz na pracę zdalną? Sprawdź, jakie narzędzia Ci w tym pomogą