Asus VivoBook Flip 14 - konwertowalny laptop do nauki

Ocena benchmark.pl

• 4,2/5

Plusy

solidna obudowa z aluminium; cicha praca i niskie temperatury obudowy; wygodna klawiatura; czas pracy na baterii; czytnik linii papilarnych; piórko w Asus Pen w zestawie

Minusy

mała liczba złączy (brak standardowego USB 3.1); brak podświetlenia klawiatury; niska jasność ekranu; mało sztywne zawiasy

Komparator

Ranking laptopów

zobacz wyniki

Tak się szczęśliwe złożyło, że testy tego laptopa przypadły na czas powrotu uczniów do szkoły. Stwierdziłem więc, że warto byłoby zwrócić uwagę na to, czy taki laptop jak Asus VivoBook Flip 14 nada się jako komputer do nauki, mobilne urządzenie, które bez problemu można zabrać ze sobą i popracować przez dłuższy czas, bez obaw o baterię.

Patrząc na specyfikację modelu, który trafił w moje ręce, wszystkie warunki wydają się spełnione. VivoBook Flip 14 jest wykonany z aluminium, jest dość lekki, ma dotykowy ekran i energooszczędne podzespoły, sugerujące długi czas pracy na jednym ładowaniu. Tyle wynika z technicznych parametrów. O tym, czego nie znajdziecie w suchych liczbach, przeczytacie w dalszej części tekstu. Na początek jednak garść niezbędnych, suchych faktów.

Specyfikacja techniczna ASUS VivoBook Flip 14:

Wygląd i jakość wykonania

Laptopy z serii VivoBook są modelami znacznie bardziej przystępnymi cenowo od prestiżowych ZenBooków. Różnica w cenie wynika najczęściej z rodzaju zastosowanych materiałów, czy jakości wykonania. Tym razem jednak VivoBook Flip 14 naprawdę nie ma się czego wstydzić przed notebookami spod znaku Zen. Przede wszystkim jego stylistyka jest naprawdę dobrze przemyślana i elegancka. Co ważne, obudowa w większości została wykonana z aluminium (poza spodem z tworzywa sztucznego jedynie imitującego metal), dzięki czemu jest naprawdę solidna i wytrzymała.

Bez problemu potrafię sobie wyobrazić noszenie tego laptopa np. na zajęcia na studia, bez obaw, że przypadkowo go uszkodzę. Pokrywa ekranu jest stosunkowo szeroka, ale dzięki temu dobrze chroni wyświetlacz, co jest szczególnie istotne, biorąc pod uwagę, że jest to model konwertowalny. Specjalne zawiasy umożliwiają jego obrócenie o 360 stopni i pracę w trybie tabletu. Klawiatura jest wówczas automatycznie blokowana, a ekran obsługuje się wyłącznie dotykowo.

Nie trzeba ekranu obracać od razu do końca. Zatrzymując się nieco wcześniej, możemy ustawić laptopa w tzw. trybie kinowym, który jak sama nazwa wskazuje, przeznaczony jest do oglądania filmów, ale nie tylko. Także przeglądanie internetu, czy zdjęć, korzystając jednocześnie z dotykowego panelu, jest przy takim ustawieniu o wiele wygodniejsze.

Obracanie ekranu jest bezproblemowe. Zawiasy działają płynnie, ale zauważyłem, że nie zawsze są w stanie utrzymać wyświetlacz w ustalonej pozycji. Przenosząc otwartego laptopa, jest bardziej niż prawdopodobne, że wbrew naszej woli ekran będzie się odchylać. Być może wynika to z faktu, że mam do czynienia z egzemplarzem testowym, który przeszedł już przez ręce wielu redaktorów, ale muszę o tym wspomnieć, bo świadczy w jakimś stopniu o trwałości tego elementu obudowy.

Sam laptop waży 1,5 kg. Są na rynku znacznie lżejsze konstrukcje konwertowalne, ale biorąc pod uwagę solidność aluminiowej obudowy i duży, 14-calowy ekran, jestem skłonny uznać, że jest to ciężar do przyjęcia.

Złącza

Nie do końca natomiast jestem w stanie zrozumieć dobór złączy, na jaki zdecydowali się projektanci tego laptopa. Jest on bowiem mało praktyczny i w moim odczuciu nietrafiony. Na prawym boku mamy port USB 3.1 typu C, złącze micro HDMI, gniazdo słuchawkowe i gniazdo zasilania.

Po przeciwnej stronie jest jeszcze czytnik kart pamięci SD (pełnowymiarowy!) oraz złącze micro USB. Oprócz tego jest tam jeszcze przycisk zasilania oraz regulacja głośności.

Zaskakuje szczególnie obecność portu micro USB, którego w laptopach praktycznie się nie stosuje, a którego użyteczność jest naprawdę znikoma. Znacznie lepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie w tym miejscu portu USB typu C lub chociażby standardowego, pełnowymiarowego USB. W ten sposób chcąc podłączyć do komputera np. mysz, nie trzeba byłoby korzystać z przejściówki (którą co warto podkreślić, producent dołącza do laptopa). Jednoczesne podłączenie dwóch urządzeń przez USB to już zadanie karkołomne i wymagające kolejnej przejściówki.

Podsumowując, można byłoby to naprawdę zrobić lepiej i z większym zwróceniem uwagi na potrzeby użytkownika. Z drugiej strony MacBook ma tylko jedno USB, więc może nie powinienem narzekać? Sami oceńcie.

Plusem jest natomiast obecność czytnika linii papilarnych, który znajduje się w rogu touchpada. Ma formę kwadratowej płytki standardowych rozmiarów. Jego działanie jest poprawne, nie miałem z nim żadnych problemów. Działa sprawnie i dość szybko, więc spełnia swoje zadanie, przyspieszając i ułatwiając logowanie się do systemu. Jest też dodatkowym zabezpieczeniem laptopa, co ma duże znaczenie w często mobilnym sprzęcie, bardziej narażonym na ryzyko dostępu do niego przez osoby niepożądane.

Klawiatura i touchpad

Pisanie na laptopie jest bardzo wygodne. Moim prywatnym komputerem jest zresztą Zenbook, więc jestem już przyzwyczajony do klawiatur stosowanych w notebookach tego producenta. Przyzwyczajenie się do tego konkretnego modelu trwało dosłownie chwilę. Skok klawiszy jest wprawdzie płytki i dość twardy, ale dzięki temu wyraźnie wyczuwalny, dzięki czemu na tej klawiaturze pisać można naprawdę szybko i z małą ilością błędów. Wspomniałem wcześniej o solidności laptopa i ma to swoje potwierdzenie także w tym elemencie. W trakcie pisania praktycznie nie ugina się pod naciskiem, trzeba użyć sporej siły, aby tego dokonać.

Z drobniejszych rzeczy, ale mających wpływ na wygodę pracy jest umieszczenie klawisza Delete w prawym górnym rogu. Dlaczego to zaleta? Otóż często znajduje się tutaj przycisk zasilania, przez co można przez przypadek właśnie jego wcisnąć, zamiast usunąć napisany fragment tekstu (co jest bardzo niemile widziane). Tym razem przycisk zasilania powędrował na lewą krawędź obudowy, więc takiego ryzyka nie ma. Druga rzecz to strzałki wyraźnie oddzielone od pozostałych klawiszy.

Ogólnie więc klawiatura jest naprawdę wygodna i dobrze się na niej pracuje, ale jednego szczególnie mi brakowało - podświetlenia klawiszy. Nie rozumiem takiej decyzji, uznając, że w tej klasie urządzeń to powinien być standard. Jak pokazują jednak przykłady moich ostatnich doświadczeń (np. Huawei MateBook D), nie zawsze tak jest. Szkoda, bo obniża to funkcjonalność laptopa i zmniejsza komfort pracy wieczorami i nocą, czyli o ulubionych porach uczniów i studentów (i redaktorów technologicznych).

Jeśli chodzi o touchpad, to działa on poprawnie. Rozmiary płytki sensorycznej są standardowe jak na laptopa tej wielkości. Gładzik dobrze odczytuje dotyk, nie ma problemów z obsługą gestów. Przyciski są zintegrowane z płytką i jak to najczęściej w laptopach marki Asus bywa, są odrobinę zbyt głośne.

Głośniki

Asus Vivobook Flip 14 wyposażony jest w głośniki stereo umieszczone na bokach obudowy. Dzięki temu dźwięk przez nie generowany nie jest tłumiony, a przez to dość głośny i wyraźny. Jego jakość nie budzi większych zastrzeżeń, powiem więcej, jest zaskakująco dobra jak na laptopa konwertowalnego. Co ważne, dźwięk pozostaje czysty nawet przy maksymalnej głośności.

Na kolejnych stronach znajdziesz szczegółowe wyniki testów wydajności, kultury pracy, wytrzymałości baterii oraz test ekranu.