Ferguson Ariva HDplayer 110 - odtwarzacz HD ze średniej półki

	poprzedni test »	» testy odtwarzaczy
	4World Mini Media Box Nie jest to sprzęt dla wymagającego entuzjasty. Zadowoli użytkowników początkujących, którzy podczas...

Model Ariva HDplayer 110 jest mniejszym bratem testowanego wcześniej odtwarzacza noszącego symbol 210. Jego możliwości zostały siłą rzeczy nieco ograniczone, gównie ze względu na dużo mniejsze rozmiary, które nie pozwalają na umieszczenie w jego wnętrzu żadnego dysku twardego.

Nie oznacza to jednak, że odtwarzacz ten jest gorszy. W modelu 210 nie mogliśmy narzekać na ogólną jakość wykonania i spasowania elementów, ale w jego mniejszym bracie jest jeszcze lepiej. Firma Ferguson zaskoczyła jeszcze mocniej w tym przypadku. Ariva HDplayer 110 wykonana jest w większej części z paneli aluminiowych oraz stalowych, jedynie zewnętrzne panele po bokach obudowy są plastikowe. Takie rozwiązanie wyraźnie wspomaga wymianę ciepła nagromadzonego we wnętrzu.

Różnice w ilości obsługiwanych nowoczesnych formatów plików oraz kodeków w porównaniu do Arivy 210 są niewielkie. Użytkownicy będą mogli cieszyć się wielogodzinną rozrywką oglądając ulubione filmy, słuchając muzyki lub przeglądając zdjęcia w gronie przyjaciół. Sprzęt ma szereg popularnych wyjść służących do przesyłania obrazu i dźwięku, takich jak: HDMI z obsługą HDCP, RCA Video/Audio (chinch), koaksjalne wyjście cyfrowe sygnału audio oraz wyjście optyczne. Może też odtwarzać wielokanałowy dźwięk Dolby Digital w formacie AC3. Powinno się to spodobać domowym kinomaniakom. Producent zamieścił także w obudowie gniazdo RJ-45 (100Mb/s).

Dzięki wykorzystaniu interfejsu sieci Ethernet można również przekształcić małą Arivę w klienta zasobów sieciowych, dzięki zaimplementowanej technologii SAMBA. Dla chętnych firma przeznaczyła także małą, opcjonalną kartę sieciową bezprzewodową, której używać można z kilkoma produktami danej marki. Podłącza się ją przez złącze USB.

Podstawowa specyfikacja

Wykonanie i wyposażenie

Obudowa tego malucha wykonana jest z dużą dbałością o jakość. Panel dolny, przedni i górny wykonano z elegancko wyglądającego szczotkowanego aluminium. Podobnie jak w modelu 210, tak i tutaj z przodu zintegrowane zostały jedynie dwa elementy, czyli czujnik podczerwieni i mała dioda sygnalizująca pracę urządzenia. Lewy bok nie ma żadnych elementów funkcjonalnych, a z prawej strony zamieszczono dwa porty USB 2.0 i jeden czytnik kart Secure Digital (w tym SDHC), MultiMediaCard, Memory Stick.

Do odtwarzacza można podłączyć pendrive, zewnętrzne dyski twarde lub inne nośniki, pod warunkiem że sformatowane są w systemie plików  FAT16, FAT32, NTFS lub EXT3. Ten ostatni jest bardziej typowy dla systemów operacyjnych Linux. Nie jest to wielkim zaskoczeniem, gdyż właśnie na tym systemie (w uproszczonej postaci) oparty jest testowany odtwarzacz.

Tylny panel zawiera wszystkie porty wyjściowe. W ich skład wchodzą: jedno wyjście HDMI z obsługą HDCP, analogowe złącza RCA audio i wideo, cyfrowe wyjście koaksjalne dla sygnału audio oraz kolejne cyfrowe złącze, tym razem optyczne.

Oprócz tego mamy dostęp do portu sieciowego (LAN) oraz gniazda zasilającego 5V wraz z małym przełącznikiem odcinającym dopływ prądu. Skrajnie po prawej stronie producent zamieścił mały, ale wystarczająco wydajny i do tego cichy wiatraczek, polepszający cyrkulację powietrza we wnętrzu.

Spód został wyposażony w cztery „nóżki” wykonane z dobrej, miękkiej gumy, które skutecznie trzymają urządzenie na swoim miejscu i dodatkowo redukują ewentualne wibracje spowodowane pracą wentylatora.

W skład zestawu wchodzi Ariva HDplayer 110, pilot zdalnego sterowania wraz z bateriami, zasilacz sieciowy oraz analogowy kabel AV (Audio-Video). Niestety w tym modelu nie odnajdziemy dołączonego kabla cyfrowego HDMI, więc jeśli chcemy uzyskać możliwie najlepszej jakości obraz, będziemy musieli zaopatrzyć się w ten przewód we własnym zakresie.
 

Pilot zdalnego sterowania

Kontroler zdalnego sterowania jest podobny do tego znanego z modelu 210, ale ma uboższy zestaw funkcji. Wykonany jest w całości z czarnego półmatowego plastiku przeciętnej jakości i sprawia gorsze wrażenie niż pilot należący do jego większego brata. Rozmieszczenie poszczególnych przycisków również trochę się zmieniło, ale na szczęście ich oznaczenia pozostały praktycznie takie same.

Oprócz opcji standardowych typu odtwarzanie, pauza, stop, przewijanie w przód/tył, skok do następnego/poprzedniego pliku, zmiana głośności oraz przyciski kierunkowe, mamy do dyspozycji kilka mniej typowych funkcji.

Przycisk „SLOW” pozwala odtwarzać wideo w zwolnionym tempie (minimalnie 1/16 oryginalnej szybkości), naciskając przycisk pauzy dwukrotnie przeskoczymy w filmie o jedna klatkę do przodu i każde kolejne naciśnięcie da efekt w postaci wyświetlenia kolejnej klatki. „TV-SYS” zmienia źródło wyjściowe sygnału wideo oraz rozdzielczość, „REPEAT” daje możliwość wyboru trybu powtarzania, a dzięki „GOTO” wybrać możemy interesujący nas rozdział (jeśli plik wideo oferuje taką opcję) lub przeskoczyć do interesującego punktu w czasie.

Na pilocie znalazł się również przycisk „ZOOM”, którego działanie polega na powiększaniu obrazu nawet 8-krotnie lub jego delikatnym oddaleniu (0,9x). Oddalenie obrazu może pomóc w przypadku „obcinania” brzegów filmu, jednak w trakcie przeprowadzonych analiz nie zdarzyło się to ani razu. Producent zamieścił też dwa przyciski odpowiedzialne za skok o 30 sekund do przodu lub do tyłu.