Jak już wspominałem, najważniejszą zmianą w architekturze układów Westmere w stosunku do Nahelemów jest zintegrowanie w układach Clarkdale i Arrandale jednostki akceleratora 3D o kodowej nazwie Ironlake. Moduł ten jest unowocześnioną i zmodyfikowaną wersją dostępnych w chipsetach modułów graficznych Intel GMA X4500HD spotykanych m.in. w chipsecie G45.
Możliwości i funkcjonalność nowego modułu graficznego Intela – przetwarzanie materiałów wideo
Ponieważ komputery ze zintegrowana grafika najczęściej wykorzystywane są (poza pracą) do oglądania filmów, a znacznie rzadziej do gier, najważniejsze w układzie graficznym zmiany dotyczą odtwarzania i poprawy jakości wyświetlanych materiałów wideo wysokiej rozdzielczości, w tym odtwarzania filmów Blu-ray. Jako że konstruktorzy chcieli, aby spełnione były wymagania specyfikacji standardu Blu-ray 1.1 wprowadzono możliwość jednoczesnego dekodowania dwóch sygnałów HD (DVD – Dual Video Decode) i wyświetlania drugiego obrazu w oknie – tzw. funkcja PiP (Picture In Picture). Układ musi też sobie bez problemu radzić z obsługą przestrzeni barwnej xvYCC, która jest 1,8 razy większa niż przestrzeń barw RGB oraz symultanicznej obsłudze dwóch złączy HDMI. Specyfikacja Blu-ray 1.1 narzuca też konieczność obsługi 12-bitowej głębi kolorów na każdy kanał, a nie jak to było wcześniej jedynie głębi 8-bitowej.
Możliwości i funkcjonalność nowego modułu graficznego Intela – generowanie grafiki 3D
Niestety, jeśli chodzi o możliwości generowania obrazu 3D to zintegrowana z procesorami Clarkdale i Arrandale kość graficzna niewiele się różnią w stosunku do poprzednika. Nie ma zatem co liczyć na znacząco lepszą jakość i szybkość nowego modułu graficznego. Widac to zresztą w specyfikacji. Modyfikacje sprowadzają się zasadniczo do nieznacznego zwiększenia szybkości taktowania układu z 800 do 900 MHz oraz dodania dwóch potoków renderujacych. Projektanci układu zapewnili co prawda wsparcie dla bibliotek graficznych OpenGL 2.1, ale układ jest zgodny tylko z bibliotekami DirectX 10. Brak w nim obsługi DX 10.1, o DX 11 nie wspominając. Wynika to z wciąż realizowanych przez moduł graficzny Intela operacji werteksowych na drodze emulacji, które realizowane są w sterownikach przez procesor. W układzie graficznym Intela wciąż brakuje też sprzętowych zunifikowanych shaderów, które są niezbędne do uzyskania zgodności z bibliotekami DX 10.1 i DX 11.
Z punktu widzenia użytkowników notebooków istotną funkcja związaną z wyświetlaniem grafiki, a zaimplementowaną w mobilnym procesorze Arrandale jest możliwość przełączania bez restartu komputera „w locie” karty graficznej wyświetlającej obraz. Jeżeli producent notebooka zainstalował w nim dyskretny notebookowy akcelerator 3D wówczas podczas pracy na bateriach, jeśli w danej chwili nie jest wymagana maksymalna wydajność generowania grafiki trójwymiarowej, można przełączyć się na generowanie obrazu za pomocą znacznie bardziej energooszczędnego zintegrowanego w procesorze modułu graficznego. Jeśli natomiast użytkownik zacznie na przykład grać w grę, to komputer przełączy wyświetlanie grafiki na wydajniejszy, zewnętrzny akcelerator 3D. Oczywiście, przełączanie „w locie” karty graficznej bez restartu systemu działa niezależnie od modelu i producenta zewnętrznej karty graficznej. Sprzętowe przełączanie układu graficznego działa obecnie w systemach Windows 7 i Windows Vista.
Mechanizm przełączania urządzenia wyświetlającego grafikę „w locie”
