typ rdzenia | Toledo (90nm) dwurdzeniowe San Diego (90nm) ClawHammer (130nm) SledgeHammer (starsze wersje) |
Rodzaje podstawki | Socket 939 Socket 940 (starsze wersje) |
HyperThreading | brak |
Oszczędzanie energii | Cool'n'Quiet |
Kontroler pamięci | 128-bitowy dwukanałowy |
Częstotliwości taktowania | 2.2 - 2.6 GHz |
Szyna FSB | 200 MHz HyperTransport 1000 MHz |
Pamięć cache | L2 : 1 MB, L1 : 128 KB L2 : 2 x 1 MB (Toledo) |
rozszerzenia instrukcji | MMX, SSE, SSE2, 3DNow!, x86-64, EVP SSE3 (San Diego, Toledo) |
Napięcie zasilania | 1.5V 1.30-1.35V (FX-60) |
Thermal Design Power | 89W lub 104W (FX-55) 110W (FX-60) |
Najpopularniejsze chipsety | nForce4, K8T800 |
Tabela oznaczeń procesorów wraz z odpowiadającymi im częstotliwościami taktowania:
Athlon FX-51 : 2,2 GHz
Athlon FX-53 : 2,4 GHz
Athlon FX-55 : 2,6 GHz (ClawHammer) 1MB cache
Athlon FX-57 : 2,8 GHz (San Diego) 1MB cache
Athlon FX-60 : 2,6 GHz DualCore (Toledo) 2x 1MB cache
Kilka słów o Athlonie FX
Athlon FX to oznaczenie zarezerwowane dla high-endowych procesorów AMD. Ostatni procesor z tej rodziny to obecnie dwurdzeniowy FX-60, oparty na tym samym jądrze co Athlon X2 4800+. FX-55 to stary, dobry ClawHammer, taktowany zegarem o 200 MHz wyższym od najszybszego Athlona 64. Przedostatni, FX-57 produkowany jest w technologii 90nm, a jego rdzeń ma kodową nazwę San Diego.
Główne nowości
- Athlon FX-60 w stosunku do poprzednika
- pierwszy dwurdzeniowy FX
Athlon FX-57 w stosunku do poprzednika - w wersji FX - najwyżej taktowany Athlon 64
- zwiększona podatność na podkręcanie dzięki odblokowanym mnożnikom
- wszystkie procesory z serii FX mają 1 MB cache L2
![]()
Największe zalety
Największe zalety- Wysoka wydajność przy niskiej częstotliwości
- 1 MB cache L2
- niska temperatura pracy, żadnych problemów z chłodzeniem
- technologia Cool'n'Quiet - spowalnianie CPU do 1000 MHz przy małym obciążeniu
Uwagi i podsumowanie
Athlony FX to takie same procesory, jak każdy inny jednordzeniowy Athlon 64, tyle że występujące z nieco wyższymi zegarami, wyposażone zawsze 1 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu i mające odblokowany mnożnik.
Biorąc pod uwagę, iż FX-55 wytwarzany jest w technologii 0,13 mikrona, jego taktowanie, wynoszące 2,6 GHz to całkiem niezły wynik. Trzeba jednak pamiętać, że płacimy ponad 3500 złotych za procesor minimalnie tylko szybszy od dwukrotnie tańszego Athlona 3800+, za to bardziej podatny na podkręcanie. Do tego w przeddzień premiery Athlona X2, zawierający tylko jedno jądro FX-55 nie wydaje się już tak atrakcyjny dla entuzjastów, jak wcześniej. AMD musi się więc pospieszyć i uzupełnić rodzinę FX o nowy, dwurdzeniowy procesor.
Jeśli natomiast chodzi o modele FX-51 i FX-53 - jeżeli nie brać pod uwagę faktu, iż mają one odblokowany mnożnik, to kupowanie ich w obecnej chwili nie ma wielkiego sensu. Zostały już zastąpione przez analogiczne lub szybsze Athlony 64.
29 czerwca firma AMD oficjalnie ogłosiła swój kolejny procesor z rodziny FX. FX-57 pasuje w dotychczasowe podstawki Socket 939, produkowany jest w nowszej technologii 90nm, a jego rdzeń ma kodową nazwę San Diego. Częstotliwość taktowania jest o 200 MHz wyższa od poprzednika - FX-55 - i wynosi już 2.8 GHz. Jak każdy dotychczasowy FX, również i ten wyposażony jest w 1MB pamięci cache L2. Nowością są dodane rozszerzenia instrukcji SSE3 - te same, które pojawiły się niedawno w procesorach AMD Athlon 64 z rdzeniem Venice.
10 stycznia 2006 do serii FX dołącza najnowszy model FX-60, który w dniu swojej premiery jest najwyżej taktowanym dwurdzeniowym procesorem w ofercie AMD. W rzeczywistości, stosując politykę oznaczeń AMD, można by go równie dobrze nazywać Athlonem 64 X2 5000+
