Przegląd Wi-F: Punkty dostępowe WAP54G firmy Linksys

Przed nami punkt dostępowy WAP54G firmy Linksys. Podobnie jak i inne tego typu urządzenia umożliwia budowę własnej sieci bezprzewodowej lub też przyłączenie jej do już istniejącej sieci kablowej bez konieczności ponownej "zabawy" z kablami. W pudełku oprócz samego urządzenia znajdziemy: dwie zewnętrzne anteny, zasilacz, płytkę CD ze sterownikami, kabel Ethernet (UTP cat. 5), kartę rejestracyjną oraz specjalną plastikową podstawkę, która umożliwi nam montaż urządzenia na pionowej powierzchni (np. ścianie).

Oto jego kilka danych technicznych:

• praca w standardzie: 802.11g, 802.11b;
• praca w paśmie: 2.4 GHz;
• deklarowana maksymalna prędkość transmisji: do 54 Mb/s;
• możliwość podłączenia anteny zewnętrznej;
• diody sygnalizacyjne: Power, Diag, WLAN (Act, Link), LAN (Link/Act, Full/Col, 100);
• moc wyjściowa: 15 dBm;
• gniazda: RJ-45 (autodetekcja 10/100 Mb/s), zasilanie;
• bezpieczeństwo: protokół WEP (64 i 128 bitowe klucze), WPA, filtracja adresów MAC;
• zarządzanie przez przeglądarkę WWW;
• rejestrowanie zdarzeń (log);
• tryby pracy (dla WAP54G w wersji 1.0 oraz 1.1): Access Point, Bridge (łącznie do czterech adresów MAC);
• statyczne oraz dynamiczne (serwer DHCP) przydzielanie adresów IP;
• typ złącza antenowego: R-TNC;

Po podpięciu urządzenia do przełącznika (lub koncentratora) możemy zacząć konfiguracje. Postaramy się w skrócie przedstawić podstawowe czynności, które pozwolą na wstępną konfigurację połączenia oraz zabezpieczeń. Instalując oprogramowanie - które znajdziemy na płytce - mamy możliwość dokonania wstępnej konfiguracji. Uwaga, punkt dostępowy musi już być podłączony do sieci, gdyż na samym początku jest on automatycznie wyszukiwany. Jedną z pierwszych opcji jaką należy się zainteresować to hasło dostępowe do naszego urządzenia (domyślne to admin, bez podawania użytkownika).

ustawianie hasła dostępowego do urządzenia

Kolejny krok to zmiana adresu IP naszego punktu dostępowego. Domyślnie posiada on adres 192.168.1.245 (maska 255.255.255.0). Ponieważ w naszej obecnie używanej sieci jest klasa 192.168.10.X, naszemu urządzeniu będziemy chcieli później nadać adres 192.168.10.50. Adres ten można oczywiście dowolnie zmieniać, jednak należy pamiętać, że jeśli zmienimy klasę adresacji musimy również zmienić dla niej maskę podsieci. Na tym etapie możemy również nadać własną nazwę.

ustalamy IP oraz nazwę dla naszego AP

W trzecim kroku wstępnej konfiguracji, ustalamy nazwę dla nowo powstałej sieci bezprzewodowej oraz kanał na którym ma ona funkcjonować.

wybór kanału oraz nazwy sesji

Wstępne funkcje bezpieczeństwa możemy ustawić w następnym etapie konfiguracji.

wstępna konfiguracja bezpieczeństwa

Jeśli chodzi o wstępną konfigurację do dyspozycji mamy tylko trzy możliwości: bez zabezpieczenia, WEP z 64 bitowym kluczem oraz WEP z 128 bitowym kluczem. W pozycji Passphrase możemy wpisać słowo kluczowe, które posłuży do wygenerowania odpowiedniego klucza dla WEP. Jeśli go nie podamy, w następnym kroku konfiguracji będziemy mieli możliwość bezpośrednio podania klucza dla tego protokołu. Na tym kończy się wstępna instalacja. Zalecamy jednak od razu połączyć się z naszym punktem dostępowym poprzez przeglądarkę WWW i dokonać dokładniejszej konfiguracji. Należy pamiętać o wyłączeniu serwera proxy (dla danego adresu) jeśli korzystamy z takowego.

W pasku adresowym wpisujemy adres IP naszego urządzenia. Jeśli jest to pierwsze połączenie, wpisujemy wówczas domyślny adres: "192.168.1.245". Następnie nie podajemy użytkownika, a hasłem jest słowo "admin". Należy pamiętać, aby podczas konfiguracji koniecznie zmienić domyślne hasło dostępowe (zakładka Password).

Interfejs administratora

Samo oprogramowanie punktu dostępowego jest bardzo przejrzyste i intuicyjne. Nie ma kłopotu ze znalezieniem potrzebnych opcji. Do tego dochodzi skromna ale rzeczowa pomoc, w której znajdziemy wytłumaczoną każdą z występujących opcji.

Już na pierwszym, powitalnym ekranie (zakładka Setup) mamy przedstawionych większość zasadniczych parametrów. Przyjrzyjmy się na co szczególnie należy zwrócić uwagę.

ekran powitalny i podstawowe parametry

Pozycja Configuration Type określa sposób przyznawania adresów IP (statyczny lub dynamiczny - DHCP). W tym przypadku nadajemy statyczny adres IP, należy pamiętać, że musi on znajdować się w tej samej klasie adresowej co pozostałe urządzenia aby był możliwy dostęp do tego urządzenia. Następnie podajemy maskę podsieci oraz adres bramki. Nieco niżej znajdziemy listę wyboru spośród trzech trybów pracy naszego punktu dostępowego: Mixed (mieszany, standardy 802.11b oraz 802.11g), G-Only oraz B-Only, które umożliwiają pracę wyłącznie w jednym z tych standardów.
Nieco niżej określamy nazwę naszego połączenia, wybieramy kanał na którym ma pracować oraz wyłączamy tryb rozgłaszania naszej nazwy połączenia. Następnym krokiem będzie skonfigurowanie podstawowego protokołu bezpieczeństwa. W tym celu zaznaczamy Wireless Security jako włączone i wchodzimy do ustawień (Edit Security Settings).

konfiguracja protokołu WEP oraz WPA

Tutaj do dyspozycji dostajemy cztery możliwości zabezpieczenia naszego połączenia. Są to: WEP (klucze 64 oraz 128 bitowe), RADIUS (autoryzacja poprzez serwer zewnętrzny z dodatkowo szyfrowanym połączeniem WEP, WPA RADIUS (podobnie jak poprzednio, lecz z wykorzystaniem WPA) oraz WPA Pre-Shared Key. Różnica pomiędzy tymi trybami jest dokładniej opisana w rozdziale dotyczącym bezpieczeństwa.

W zakładce Password zmienimy hasło dostępowe. Możemy też w tej zakładce zapisać lub odczytać zapisaną wcześniej konfigurację, co nieraz może nam zaoszczędzić sporo czasu potrzebnego na ponowne konfigurowanie.

zmiana hasła dostępowego i zapis ustawień

Zakładka AP Mode zawiera informacje o możliwych trybach pracy naszego urządzenia. Domyślnie jest ustawiony tryb "Access Point".

dostępne tryby pracy

Jednak jeśli chcemy podłączyć naszą bezprzewodową sieć lokalną do innych już istniejących sieci ustawiamy tryb Wireless Bridge (mostka) i podajemy ich (innych mostków) adresy MAC. Maksymalnie możemy wprowadzić do czterech takich adresów. Jak u większości producentów, tak i tutaj znajdziemy informację, że WAP54G może w trybie tym współpracować tylko z punktami dostępowymi tej samej firmy.
Dokładne informacje dotyczące konfiguracji naszego urządzenia, wysłanych i odebranych pakietów, znajdziemy w kolejnej zakładce Status.

kilka danych dotyczących naszego punktu dostępowego

WAP54G ma możliwość rejestrowania zdarzeń czyli tzw. "logów", gdzie cały czas będą notowane wszelkie zmiany oraz realizowane połączenia. W zaawansowanych opcjach (Advanced) znajdziemy trzy dodatkowe zakładki: Filters (umożliwia utworzenie list dostępowych opartych na adresach MAC użytkowników), Advanced Wireless (zaawansowane ustawienia) oraz SNMP (konfiguracja protokołu do zdalnego administrowania). Odnośnie zakładki Advanced Wireless warto zwrócić uwagę na opcję taką jak CTS Protection Mode, która domyślnie jest wyłączona a odpowiedzialna jest zminimalizowanie dostępu dla urządzeń pracujących w standardzie 802.11b, które obniżają przepustowość sieci pracującej w standardzie 802.11g.

filtracja adresów MAC oraz zaawansowane ustawienia

Na koniec zostawiliśmy ostatnią z zakładek - Help, gdzie oprócz pomocniczego opisu wszelkich ustawień znajduje się również opcja zmiany oprogramowania (Firmware).

tutaj podmienimy oprogramowanie (firmware)

Oczywiście należy załadować jak najnowszą wersję. W tym miejscu warto ostrzec przed zbyt pochopnym wyborem. W przypadku naszego redakcyjnego punktu dostępowego WAP54G, ani na produkcie ani w dokumentacji nie była zamieszczona informacji o wersji naszego urządzenia, a ma to zasadnicze znaczenie. Po wejściu na stronę firmy Linksys i wyborze produktu WAP54G mamy możliwość ściągnięcia oprogramowania w wersji 2.06. Jednak po załadowaniu straciliśmy natychmiast łączność z naszym urządzeniem (poprzez kabel UTP). Jedyną łączność można było nawiązać tylko poprzez sieć bezprzewodową.

Zmuszeni byliśmy ściągnąć firmware w wersji 1.08 i wgrać go jeszcze raz. Zmiana oprogramowania poprzez WLAN nie jest zalecana, jednak w tym przypadku jest to jedyna możliwość aby przywrócić funkcjonalność. Po przejrzeniu kilku grup dyskusyjnych okazało się że jest to wersja oprogramowania przeznaczona tylko dla niektórych wersji urządzenia (ver.2). Szkoda, że nie jest to jasno napisane (jak w przypadku firmware firmy D-Link), gdyż wielu użytkowników może wykonać taką niefortunną aktualizację i stracić łączność ze swoim punktem dostępowym.