Front konstrukcji referencyjnej
Układ RV740 pomimo nowego procesu wykonania nadal korzysta z bardzo udanej architektury Terascale. Co ważne nowa logika RV740 składa się już z 826mln tranzystorów. Jak pamiętamy najbardziej wydajne układy ATI posiadają ich niecałe 960mln (RV770/RV790). Zmniejszenie litografii z 55nm do 40nm pociągnęło za sobą także zmniejszenie powierzchni rdzenia - aż do 137mm2 (RV770: 256mm2). Widać zatem gdzie znajdziemy pierwsze oszczędności – mniejszy proces produkcyjny → więcej układów wyprodukowanych z jednego krzemowego wafla. Ale w dużym uproszczeniu zależy to także od stopnia opanowania produkcji w danym procesie.
Rdzeń RV740, to nie tylko produkt którego główną przesłanką zaistnienia jest cięcie kosztów w dobie kryzysu, ale także nowa „jakość” w segmencie po który często sięgają oszczędniejsi gracze. Do tej pory mogliśmy tu wybierać pomiędzy Radeonem HD4830 a GeForce 9800GT, czyli kartami wyposażonymi w 112-128 jednostek procesorowych oraz 256bitową szynę pamięci GDDR3. Ta pierwsza niebawem zakończy swój rynkowy żywot. Zastąpić ma ją nie kto inny jak właśnie Radeon HD4770.
Zrzut z materiałów prasowych ATi/AMD: wpływ „miniaturyzacji” na wydajność na przestrzeni ostatnich lat
Parametry techniczne 4770-tki na tle swojego starszego odpowiednika są nadzwyczaj zbieżne. Mamy tu więc 128 procesorów strumieni, a zatem i 640 pojedynczych jednostek procesorowych organizowanych w 8 blokach SIMD (Single Instruction – Multiple Data). Całość dopełnia 8 bloków TMU w których znajdziemy po 4 jednostki TA/TF (łącznie 32 jednostki teksturujące) oraz 4 x 4 (16) jednostki RBE - czyli tzw render back endy. Różnica pomiędzy RV770LE a RV740 polega więc przede wszystkim na oszczędności miejsca w nowym układzie (projektowany od nowa), gdzie nie mamy już do czynienia z wyłączaniem części bloków - „natywne” 640SP.
Schemat blokowy architektury układu RV740
Kolejna różnica, należy już do tych bardziej znaczących. Nowy układ posiada jedynie 2 (a nie 4) bloki kontrolera pamięci o szerokości 64 bitów. Zewnętrzna szyna jest więc, podobnie jak w średnio półkowym HD4670 „zaledwie” 128-bitowa. W odróżnieniu jednak od starszych kart z serii HD4600 / 4830 / 4850 zastosowano tu wzorem najmocniejszych dostępnych na rynku konstrukcji ATI moduły typu GDDR5 o wysokiej, efektywnej częstotliwości pracy. Podczas zapisu przepustowość podsystemu pamięci sięga zatem 25GB/s; przy odczycie aż do 50GB/s. Jak na 128-bitową magistralę wyniki można uznać zatem za bardzo imponujące.
