Thief - Było Twoje? Jest już moje!

Porucznik Leighton Lerwick
Raport sytuacyjny z miejsca kradzieży. 3 marca br.
Miasto, Auldale.

Według wstępnych oględzin sprawca mógł dostać się do środka na dwa sposoby. Pierwszy scenariusz przewiduje precyzyjne wywarzenie łomem okna znajdującego się na drugim piętrze sklepu, stanowiącego bezpośrednią drogę do pokoju gościnnego właściciela posiadłości. Przemieszczając się bezszelestnie od pomieszczenia do pomieszczenia, złodziej całkowicie oczyścił pokoje ze znajdujących się w nich przedmiotów, w jakiś sposób omijając patrolującego je strażnika. Przechodząc piętro niżej zlokalizował również podobno sekretny włącznik za ramą obrazu, odsłaniając wbudowany w ścianę sejf. Oczyściwszy zawartość pancernego schowka, splądrował sklepowy parter oraz wymknął się sekretnymi drzwiami w piwnicy. Z kolei drugi alternatywny scenariusz opiera się na założeniu, że wszystko miało swój początek w piwnicy budynku. Na miejscu nie odnaleziono żadnych śladów sprawcy, brak również poszlak oraz świadków.

Prywatna adnotacja (podpis autora): Leighton Lerwick.
Do Generalnego Inspektora Straży Miasta:

Inspektorze, to znów się zaczęło. Wiem, że wielokrotnie już o tym rozmawialiśmy i że uważasz moje dowody za niewystarczające, ale Garrett powrócił i należałoby to traktować jako fakt. Nie wiem gdzie podziewał się przez ostatni rok (który czasami zdaje się być całą dekadą) i dlaczego powraca akurat teraz, ale problemy z panującą w mieście zarazą i krucha sytuacja społeczno-polityczna nie mogą przyćmić nam powagi tych ostatnich rabunków. Jeśli nie miejscu przestępstwa nie ma żadnych standardowych dla pospolitego rzezimieszka śladów, to musi być nasz „Król Złodziei”. Rozumiem, iż większa część strażników to głupcy i ignoranci, niezwracający uwagi na nagłe zniknięcie kolegi ze zmiany, z którym to rozmawiali dosłownie kilka chwil wcześniej. Rozumiem, że nie kwapią się do zbudzenia tych przez Garretta ogłuszonych, oraz że za dźwiękiem stłuczonej w mroku butelki lecą jak ćmy do światła. Naprawdę nie mam zamiaru się już o tym wypowiadać – najwyraźniej są za słabo opłacani i ciężko coś więcej od chłopaków wymagać. Ale nie wolno nam, wyższym stopniem i doświadczeniem, mającym służyć wzorem i przykładem, pozwolić sobie na lekceważenie Garretta. Inspektorze, niech Pan mi uwierzy. Nie stać nas na to.

Z poważaniem,
Porucznik Lerwick

P.S
By zburzyć nieco negatywny ton mojej wypowiedzi, pozwolę sobie na krótką pochwałę poziomu szermierki naszej straży – kadra może i nie grzeszy zapałem, inteligencją i spostrzegawczością, ale w posługiwaniu się mieczem nie ma sobie równych. Garrett ma szczęście, iż potrafi w tak zwinny i szybki sposób przeskakiwać pomiędzy cieniami. Jeśli wierzyć moim informatorom, większość działających na terenie Miasta złodziei do obrony wykorzystuje tylko i wyłącznie pałkę. Ofiary śmiertelne podczas kradzieży zdarzają się niezwykle rzadko, co sugerować może funkcjonowanie pewnego kodeksu czy nawet, tfu, etosu „pracy”.

Porucznik Leighton Lerwick
Raport sytuacyjny z miejsca kradzieży. 4 marca br.
Miasto, Dzielnica Kamieniarzy.

Sposób działania przestępcy w zrabowanej w dniu dzisiejszym hali przemysłowej sugeruje powiązanie z kradzieżą z dnia 3 marca. Ponownie oczyszczono cały budynek, łącznie z mającymi znikomą wartość sztućcami w kantynie. W odniesieniu do poprzedniego włamania, straży jak dotąd nie udało się namierzyć żadnego lombardu czy też pasera, który trudniłby się skupowaniem znikających w Mieście przedmiotów. Co więc robi z nimi podejrzany? Posiłkując się szczątkowym rysopisem oraz zgaszonymi na miejscu pochodniami można wywnioskować, iż złodziej ulepsza posiadany przez siebie sprzęt. Strażnicy odnaleźli dzisiaj jedną strzałę z liną, dwie wyposażone w suchy lód (wodę?) oraz kilka zadrapań na ścianach. Najprawdopodobniej ten skurczybyk posługuje się specyficznym narzędziem (czymś w rodzaju pazura?) ułatwiającym mu dostęp do wyżej położonych półek i gzymsów. Wymienione przedmioty mają przecież swoją cenę, a nie wszystko stanowić musi łup sprawcy. Skok na tak duży budynek pozwala sądzić, iż poszukiwany mocno rozwinął również swoje umiejętności. Gdzie dokonał tego w tak krótkim czasie, trudno jest stwierdzić. Rozwiązaniem tej zagadki może być zlokalizowanie tzw. „Królowej Żebraków” – swoistej kopalni wiedzy przestępczego półświatka. Według posiadanych przeze mnie informacji dzieli się swoją wiedzą z tymi, którzy gotowi są wydać nieco pieniędzy na jej „działalność charytatywną”. Z pozostałych informacji: na terenie zakładu sprawca znokautował trzech strażników. Żaden jednak nic nie pamięta ani nikogo nie widział.

Prywatna adnotacja (podpis autora): Leighton Lerwick.
Do Generalnego Inspektora Straży Miasta:

Mam nadzieję, iż kolejny napad nie jest dla Pana zaskoczeniem. Co innego sposób pracy złodzieja – powaleni strażnicy sugerują lekką zmianę priorytetów i podejścia Garretta do tego konkretnego zadania. To trochę tak, jakby określał on sobie poziom trudności swoich skoków i manipulował nim. Ciekawe. Z innych kwestii – zastanawia mnie, w jaki sposób przedostał się tak szybko z jednej części Miasta do drugiej. Nie od dzisiaj wiadomo, iż nasza aglomeracja miewa pewne problemy zarówno z infrastrukturą dróg jak i brakiem logicznego rozmieszczenia nie tylko dzielnic, ale i przejść pomiędzy nimi. Sam nie raz potrafię zagubić się w tym labiryncie, a przecież nie pracuję tu od wczoraj. Może ma coś z tym wspólnego niezwykła umiejętność tego nieuchwytnego kryminalisty, którą wielokrotnie już Pan negował, a która faktycznie może być naszą odpowiedzią na wiele pozostawionych znaków zapytania. No bo jakim cudem w takim tempie znajduje on każdy z ukrytych schowków, przewiduje patrole strażników i dostrzega nawet najmniejszy łup w pomieszczeniu? To musi być jakiś specjalny instynkt!

List prywatny, polecony.
Do: rąk własnych Generalnego Inspektora Straży Miasta,
Pana Josepha Hayesa.

Szanowny Panie Inspektorze,

Uprzejmie apeluję do Pana o rozsądek i chłodne podejście do sprawy. Odsunięcie mnie od dochodzenia w tym momencie nie jest najlepszym rozwiązaniem, jako że właśnie zbliżałem się do przełomowego odkrycia w temacie wiązania faktów i znalezienia samej siedziby Garretta. Jak Pan widzi, w dalszym ciągu mam odwagę twierdzić, iż to właśnie on jest poszukiwanym przez nas złodziejem, oraz że wszelkie swoje wyprawy planuje w samym sercu miasta – Wieży Zegarowej. Osobiście nie potrafię zrozumieć, dlaczego z takim uporem odrzuca Pan zarysowaną w moich raportach sylwetkę przestępcy, twierdząc iż sprawa ta nie jest warta uwagi, a sam delikwent to najzwyklejszy „średniak” w swojej kategorii. Wiem, iż posiadane przez Pana zdanie w związku ze Złodziejem podziela wiele innych osób, jednak ja twardo obstaję przy swoim. W jednej z adnotacji przesłałem Panu kompletny profil sprawcy kradzieży z ostatnich kilku tygodni, oceniając zagrożenie na 4 punkty w naszej pięciostopniowej skali. Zdaję sobie sprawę, iż bardziej doświadczeni stróże prawa naszego Miasta nie uznają „nowego” Garretta za temat godny aż takiej uwagi. Nie widzę jednak powodu, by obniżać jego ocenę o więcej niż pół punktu. Nawet oni docenić muszą dość tradycyjny sposób działania przestępcy, który dodatkowo wspomnianą tradycję przemieszał z kilkoma nowoczesnymi mechanikami. Ostatni raz proszę i apeluję – niech Pan nie skreśla Garretta ze swojej listy.

Z poważaniem,
Leighton Lerwick