Router możemy wykorzystać zarówno dla łącza internetowego od operatora telewizji kablowej, łącz ADSL (konieczny dodatkowy modem) czy też konfigurując urządzenie jako wydzielony segment sieci LAN bez dostępu do internetu. Obsługa dwóch częstotliwości, a także dwóch standardów umożliwia wykorzystanie urządzenia jako główny element domowej sieci LAN.
W zestawie sprzedażowym oprócz samego routera znalazły się także 3 anteny zewnętrzne, kabel sieci LAN oraz zasilacz. Uzupełnieniem jest komplet dokumentacji wraz z płytką CD z oprogramowaniem. Dokręcamy anteny, podłączamy kabel zasilający, a także do oznaczonego na niebiesko portu WAN kabel internetowy. W kolejnym kroku powinniśmy połączyć się z routerem – możliwości są dwie – albo łączymy się do zabezpieczonej sieci WiFi, albo też stosujemy połączenie kablowe (podłączamy przewód do przełącznika sieci LAN oznaczonego na żółto). To drugie rozwiązanie jest dużo wygodniejsze, ponieważ w momencie konfiguracji routera będziemy zmieniać ustawienia sieci WiFi i za każdym razem będziemy musieli wyszukiwać sieć WiFi oraz łączyć się ponownie.
Ustawienia wstępne routera możemy przeprowadzić w dwojaki sposób. Wykorzystamy do tego dołączoną aplikację Easy Setup Assistant dla systemów Windows – to wygodne narzędzie prowadzi nas krok po kroku w całym procesie instalacji. Drugią możliwością jest po prostu zalogowanie się przy użyciu adresu: http://tplinklogin.net do panelu administracyjnego domyślnym loginem i hasłem admin/admin.
Interfejs konfiguracyjny routera TP-Link wygląda podobnie jak w innych produktach producenta. Zielono-szara kolorystyka z głównym panelem po lewej stronie prowadzącym do konkretnych ustawień urządzenia i sieci.
Na obecnym etapie mamy wstępnie skonfigurowane urządzanie, które pozwala na swobodny dostęp do zasobów sieci LAN oraz internetu. Warto jednak doprecyzować ustawienia routera oraz jego wszystkie najważniejsze funkcje. Ręczna konfiguracja routera nie jest trudna, nawet w przypadku tak zaawansowanego urządzenia, jakim jest Archer C7. Na wstępie powinniśmy ustawić trzy podstawowe elementy: sieć WAN (połączenie internetowe), sieć LAN (adresacja IP, DHCP, rezerwacja adresów), sieć bezprzewodową (nazwa, zabezpieczenia, pasmo).
W przypadku łącza WAN jego konfigurację przeprowadzamy w sekcji Network – WAN. Router obsługuje kilka najważniejszych metod komunikacji – dynamiczną i statyczną adresację IP, tworzenie tunelu L2TP i PPTP, połączenia PPPoE oraz BigPond. Zakładka Network – WAN oferuje ustawienie komunikacji przy użyciu protokołu IPv4. TP-Link w swoim rozwiązaniu zaimplementował również obsługę IPv6. Konfigurację zarówno łącza WAN, jak i LAN znajdziemy w sekcji IPv6 Support. Dla łącza WAN router oferuje połączenie DHCPv6, statyczny IPv6, połączenie PPPoE, a także tunel 6to4 (tunelowanie pakietów IPv6 w pakietach IPv4).
Przydatną opcją w przypadku niektórych łączy WAN jest możliwość klonowania adresu MAC. Zdarza się to sporadycznie, ale trafiają się operatorzy ISP pozwalający na podłączenie jedynie urządzenia o określonym adresie sprzętowym MAC. Zmieniając router lub punkt dostępowy konieczne jest poinformowanie ISP o zmianie (sama zmiana jest często płatna). Wygodniej jest sklonować lub wpisać ręcznie adres MAC starego urządzenia.
Jeśli posiadamy ustawiony dostęp do internetu w drugiej kolejności należy skonfigurować dostęp do sieci LAN. Tu sprawa wydaje się prosta. Domyślnie router posiada włączony serwer DHCP z ustawioną klasą adresową 192.168.0.0/24. Niekiedy jednak owa klasa jest przydzielona dla dostawcy ISP. W sekcji Network – LAN możemy zmienić zarówno adresację IP, jak i maskę podsieci oraz włączyć IGMP Proxy (opcja przydatna dla użytkowników IPTV).
Po ustaleniu klasy adresowej sieci LAN warto przyjrzeć się konfiguracji serwera DHCP. W przypadku domowej sieci LAN nie ma potrzeby, by stosować stałą adresację IP. Nad kilkoma czy kilkunastoma urządzeniami zapanujemy bez trudu przy uruchomionym serwerze DHCP.
Tym bardziej że router w sekcji DHCP Client List wyświetla listę połączonych klientów. Jeśli chcemy by określony host w sieci LAN miał stały adres IP wystarczy dodać rezerwację adresu w zakładce Address Reservation.
W zależności od konfiguracji sieci domowej możemy dodatkowo w routerze wyłączyć NAT oraz NAT sprzętowy (przepustowość na poziomie ponad 900 Mbps). Mechanizm NAT jest funkcją tłumaczenia adresów sieciowych. Zmienia ona adres IP komputera źródłowego w sieci lokalnej na adres zewnętrzny sieci. Włączenie i wyłączenie NAT oraz sprzętowego NAT (wsparcie dla translacji adresów) możemy wykonać w sekcji NAT.
