Aparat Nikon D7000 - budowa i ergonomia obsługi

Aparat Nikon D7000 ma korpus wykonany częściowo ze stopu magnezowego. Wzmocnienia obejmują tylną i górną część obudowy, natomiast newralgiczne miejsca, jak przyciski, pokrętła czy miejsca ze złączami, producent zabezpieczył przed kurzem i wilgocią dodatkowymi uszczelnieniami.

Podstawowa specyfikacja

» Zobacz pełną specyfikację na stronie producenta

Korpus D7000 nie jest lekki – waży sporo więcej (średnio o ok. 200 gramów) w porównaniu z amatorskimi puszkami. Osoby, które lubią małe, lekkie lustrzanki powinny szukać wśród „niższych” modeli (np. D3100, D5100).

Jak każda lustrzanka, także D7000 ma wyprofilowany odpowiednio uchwyt pod prawą dłoń. Jest on jednak dość wąski i niekoniecznie spodoba się osobom o dużych dłoniach, ani tym, które liczą na szeroki chwyt jaki możemy spotkać w bardziej profesjonalnych aparatach (jak np. D3s). Od długiego trzymania mogą także boleć palce, których mięśnie są bardziej napięte, niż w przypadku trzymania większego sprzętu. W częściowy sukurs może tutaj przyjść dodatkowy pionowy uchwyt (z pojemnikiem na baterie) - obecnie możemy już kupić tańszy zamiennik oryginalnego produktu Nikona. W niektórych sytuacjach wąski uchwyt okazał się jednak przydatny, np. podczas fotografowania w niewygodnej pozycji z użyciem jednej tylko dłoni po prostu zaczepiłam aparat na palcach.

D7000 z battery packiem

Ekran i wizjer

Podczas fotografowania możemy skorzystać z typowej dla lustrzanek metody oceny kadru - poprzez wizjer optyczny, jak i z ekranu LCD (przełączając się za pomocą specjalnej dźwigienki w tryb podglądu na żywo - przełączaniu towarzyszy trzask podnoszonego lustra). Wizjer jest spory, jasny i wygodny, a dla większego komfortu patrzenia producent wyposażył go w muszlę oczną. Jeśli mamy nieznaczną wadę wzroku, możemy skorygować dioptraż w zakresie od -3 do +1 i fotografować wygodnie bez okularów.

W wizjerze widzimy podstawowe parametry naświetlania i drabinkę ekspozycji, a możemy również wyświetlić wirtualny horyzont – rzecz niezwykle przydatną w przypadku osób, które mają problem z równym trzymaniem aparatu. Wirtualny horyzont (czyli cyfrowa poziomica) pozwala dużo lepiej i precyzyjniej naprostować aparat niż np. siatka. Funkcję tę możemy wyświetlić nie tylko w wizjerze, ale również na ekranie LCD, np. podczas fotografowania z podglądem na żywo.

Monitor D7000 nie odbiega od dzisiejszych standardów (ma przekątną 3 cale), ma jednak dużą rozdzielczość, a wyświetlony obraz jest bardzo wyrazisty. Trochę szkoda, że ekran nie jest obrotowy jak w przypadku modelu D5100, co z pewnością poprawiłoby komfort fotografowania i filmowania w trybie podglądu na żywo. Musielibyśmy się jednak wówczas zgodzić na usunięcie lub przestawienie (być może w mniej dogodne miejsce) niektórych istotnych przycisków.

Warto dodać, że producent tradycyjnie dołącza do zestawu z aparatem plastikową osłonę na ekran, która zabezpiecza wyświetlacz przed ewentualnym zarysowaniem czy pobrudzeniem. Osłonka pogarsza komfort oglądania zdjęć, ale tylko nieznacznie.

Jasność ekranu można regulować w dużym zakresie, przy czym w trybie LV mamy dostępny wygodny skrót do tej regulacji (podpowiedź widoczna jest na ekranie). Jeśli nie mamy skrajnie ustawionej jasności monitora, pozwala on całkiem dobrze ocenić naświetlenie kadru (podczas przeglądania zdjęć mamy oczywiście dostęp do histogramu), także kolory są dość wiernie odzwierciedlane. Szkoda, że w trybie podglądu na żywo podczas fotografowania nie możemy wyświetlić histogramu, który dużo by powiedział o fotografowanej scenerii.

Oglądanie wykonanych zdjęć odbywa się komfortowo. Jeśli powiększymy podgląd, możemy szybko przesuwać przeskalowany kadr, oceniając ostrość poszczególnych obszarów zdjęcia. Przydatna jest również możliwość przewijania kolejnych zdjęć przy tym samym stopniu powiększenia. W trybie przeglądania aparat może wyświetlić histogram zdjęcia (również histogramy RGB), podgląd miejsc prześwietlonych i podstawowe informacje o obrazie, a także wykorzystany punkt ostrości.

Podgląd wykonanego zdjęcia z różnymi opcjami

Na górnej ściance korpusu znajduje się dodatkowy niewielki ekran monochromatyczny, wyświetlający podstawowe parametry fotografowania i niezbędne informacje (jak zużycie baterii czy liczba zdjęć do wykonania). Tu trzeba dodać, że D7000 umożliwia przeprogramowanie tego wyświetlacza. Możemy, np. ustawić wyświetlanie czułości ISO zamiast liczby pozostałych zdjęć. Ekran nie jest stale podświetlany. Aby włączyć podświetlenie, wystarczy przesunąć dźwignię włącznika aparatu (znajdująca się przy spuście migawki) na moment w odpowiednią pozycję.

Elementy sterujące

Jak na sprzęt dla zaawansowanych użytkowników przystało, D7000 ma na korpusie liczne przyciski, pokrętła i dźwigienki, które pozwalają na sprawną obsługę bez niepotrzebnego zagłębiania się w menu. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na podwójne pokrętło, znajdujące się na górnej ściance pod lewą dłonią. Górna część tego elementu to typowe pokrętło z trybami ekspozycji, na którym znajdziemy – o dziwo – zielony tryb automatyczny (jak widać pomyślano o zupełnych amatorach), a także dwa tryby użytkownika, którym możemy przypisać dowolne własne ustawienia.

Te ostatnie tryby (U1 i U2), nowe w tej klasy lustrzankach Nikona, przydają się gdy fotografujemy w znanych sobie sytuacjach i chcemy szybko rozpocząć pracę, bez czasochłonnej regulacji parametrów. Są również pomocne gdy współdzielimy aparat z innym użytkownikiem.

U podstawy pokrętła trybów ekspozycji znajduje się pierścień trybów migawki, za pomocą którego błyskawicznie przestawimy tryb pracy aparatu w seryjne fotografowanie. Do wyboru mamy zdjęcia seryjne wolne CL lub seryjne szybkie CH. Na plus możemy zapisać możliwość ustawienia samowyzwalacza na stałe (w starszych aparatach samowyzwalacz należy uaktywniać po każdym kolejnym zdjęciu).

Na pokrętle znajdziemy również tryb zdalnego wyzwalania migawki, tryb cichy (Q), który błyskawicznie wyłącza wszelkie dodatkowe dźwięki towarzyszące fotografowaniu (np. dźwięk potwierdzenia ostrości) oraz tryb wstępnego podniesienia lustra (przydatny, gdy fotografujemy np. ze statywu i chcemy uniknąć drgań, jakie wprowadza podnoszące się lustro). Aby przestawić pierścień w wybrane ustawienie, należy wcisnąć znajdujący się obok przycisk. Niektórzy użytkownicy narzekają na wygodę tego rozwiązania, bo przekręcanie pierścienia z jednoczesnym wciśnięciem przycisku może być mozolne i mało komfortowe dla większych palców - zwłaszcza dla osób pracujących w rękawiczkach.

W D7000 spodobało nam się rozmieszczenie elementów związanych z ustawianiem ostrości. Z przodu aparatu, pod lewą dłonią, poniżej przycisku odpowiadającego za odłączanie obiektywu od korpusu, znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości (AF/MF) z umieszczonym centralnie przyciskiem zmiany trybu pracy autofokusa (AF-S/AF-C). Aby zmienić tryb pracy, wystarczy palcem lewej dłoni wcisnąć przycisk i jednocześnie pokrętłami sterowania palcami prawej dłoni wprowadzić szybko odpowiednie ustawienie. Główne pokrętło sterowania znajduje się na tylnej ściance, w górnej części aparatu, natomiast dodatkowe umieszczono z przodu, poniżej spustu migawki. Pokrętłami tymi wprowadzamy również ustawienia czasu i przysłony, balansu bieli i wiele innych. Możemy je również przeprogramować, aby odpowiadały za inne regulacje.

Przełącznik trybu ustawiania ostrości z przyciskiem wyboru trybu pracy AF w centrum

Z przodu lustrzanki Nikona znajduje się jeszcze przycisk BKT (bracketingu), przycisk aktywacji i trybu pracy wbudowanej lampy błyskowej (obydwa pod lewą dłonią) oraz - już pod prawą dłonią - przycisk podglądu głębi ostrości i przycisk funkcyjny Fn (blisko palca wskazującego prawej dłoni), któremu możemy zaprogramować jedną z dostępnych opcji. My temu przyciskowi przypisaliśmy funkcję wyświetlania kontrolki wirtualnego horyzontu.

Tylna ścianka aparatu jest w znaczący sposób zabudowana przyciskami. Po lewej stronie ekranu mamy:

• przycisk głównego menu
• przycisk WB (do zmiany balansu bieli), służy także jako przycisk zabezpieczający plik przed skasowaniem oraz przycisk pomocy
• przycisk ISO (do zmiany ISO), służy także do pomniejszania podglądu zdjęcia i tworzenia miniatur
• przycisk QUAL (do zmiany jakości i rozmiaru zdjęcia), służy też do powiększania podglądu zdjęcia
   

Te wszystkie przyciski znajdują się w „strefie operacyjnej” lewego kciuka, wzdłuż krawędzi wyświetlacza. Powyżej (już mniej wygodnie umieszczone) mamy jeszcze przycisk kosza oraz przycisk przełączający aparat w tryb odtwarzania. Naszym zdaniem przycisk ISO powinien być lepiej dostępny, np. znajdować się na samym dole kolumny przycisków, aby łatwo było do niego trafić po omacku.

W strefie operacyjnej palców prawej dłoni (głównie kciuka) znajdziemy m.in. przełącznik trybu Live View (podglądu na żywo) wraz z umieszczonym w jego centrum przyciskiem nagrywania filmu. Aby aktywować nagrywanie, musimy niestety najpierw (z głośnym trzaskiem) uruchomić tryb LV. Inne przyciski to: przycisk blokady ekspozycji/ostrości (AE-L/AF-L), wybierak wielofunkcyjny z przyciskiem OK w centrum, przełącznik blokujący punkt ostrości oraz przycisk INFO (wyświetlający na monitorze informacje o parametrach fotografowania albo, w trybie LV, pomocniczą siatkę lub animowany wirtualny horyzont).

Na górnej ściance dostępne pod prawym palcem wskazującym są przyciski kompensacji ekspozycji oraz wyboru sposobu pomiaru ekspozycji. Na koniec warto wspomnieć o kluczowym przycisku w aparacie fotograficznym – spuście migawki. Przycisk ten ma niestety słabo wyczuwalny moment przejściowy i jeżeli ktoś wcześniej korzystał z twardszego spustu, może tutaj mieć problem, oczywiście dopóki się nie przyzwyczai. Podczas testów wielokrotnie popełniłam nieplanowane zdjęcie właśnie z powodu miękkiego spustu. Na szczęście producent gwarantuje sporą wytrzymałość migawki. :-)

Aparat włączamy przełącznikiem otaczającym spust migawki. Ten element z kolei działa trochę ciężko, ale to dobra nowina – nie uruchomimy przypadkiem aparatu.

Złącza

Pod prawą dłonią, z boku aparatu znajduje się zabezpieczone gumową klapką podwójne gniazdo na karty pamięci SD. To kolejny element świadczący o profesjonalnych aspiracjach D7000. Każdej z umieszczonych kart możemy przypisać inne zadanie. Druga karta może być zapasowym nośnikiem, na którym aparat automatycznie zacznie zapisywać materiały w przypadku zapełnienia pierwszej karty. Jest to idealne rozwiązanie w przypadku osób, które fotografują dużo i nagrywają wiele filmów. Inna możliwość to zapisywanie na pierwszej karcie obrazów JPEG, a na drugiej RAW. Możemy też zapisywać na drugiej karcie tylko filmy. Jeszcze inna możliwość to podwójny zapis plików (czyli tworzenie kopii, na wszelki wypadek). Dodatkowe gniazdo to również praktyczne narzędzie służące do kopiowania zawartości jednej karty na drugą (na przykład dla znajomego).

Podwójne gniazdo na karty pamięci SD

W dolnej części korpusu aparatu, od spodu uchwytu, znajduje się gniazdo akumulatora. Jest ono zamknięte uszczelnioną plastikową klapką, a sama bateria zabezpieczona przed przypadkowym wysunięciem (po otworzeniu klapki) za pomocą plastikowej zapadki. Obok gniazda baterii znajdziemy zabezpieczone gumową zaślepką złącze pojemnika na baterie/pionowego uchwytu. Warto je wykorzystać – tzw. battery grip bardzo poprawia komfort korzystania z aparatu i dzięki dodatkowym bateriom przedłuża czas pracy sprzętu.

Gniazdo baterii

Złącze battery packa

Z lewej strony obudowy, pod lewą dłonią znajdują się gumowe zaślepki, pod którymi znajdziemy złącza HDMI, USB, wyjście AV, gniazdo zewnętrznego mikrofonu, a także gniazdo zewnętrznych akcesoriów (odbiornika GPS czy przewodu zdalnego sterowania). Niestety, zabrakło złącza PC, umożliwiającego bezpośrednie korzystanie z przewodu synchro do wyzwalania np. studyjnych lamp błyskowych. Możemy jednak użyć specjalnej kostki ze złączem PS, mocowanej w złączu lampy błyskowej.

Menu

Menu D7000, choć czytelne, jest bardzo bogate w opcje i nieco skomplikowane, przez co może na początku sprawiać problem osobom mniej zaawansowanym. Do układu poszczególnych poleceń trzeba się po prostu przyzwyczaić i zapamiętać.

Menu ma kilka zakładek:

• Menu odtwarzania: podstawowe ustawienia dotyczące przeglądania zdjęć i filmów, np. ukrywanie zdjęć, pokaz slajdów, tryb wyświetlania itd.
• Menu fotografowania: podstawowe ustawienia dotyczące fotografowania i filmowania, np. rola karty w drugim gnieździe, jakość i rozmiar zdjęć JPEG i RAW, funkcja Picture Control, automatyczna korekcja dystorsji, aktywna funkcja D-Lighting, redukcja szumów, ustawienia filmu, fotografowanie z interwałem itd.
• Menu ustawień osobistych: tutaj mamy bardzo liczne i bardzo szczegółowe regulacje, np. dotyczące działania autofokusu, ekspozycji, bracketingu, lampy błyskowej, tutaj możemy też zaprogramować przyciski i pokrętła
• Menu ustawień: polecenia techniczne, np. formatowanie karty, zapisywanie ustawień użytkownika, czyszczenie matrycy, GPS, wirtualny horyzont, precyzyjna korekta AF, dane obiektywu bez CPU itd.
• Menu retuszu: opcje dotyczące przetwarzania gotowych zdjęć i filmów, np. rozjaśniająca cienie funkcja D-Lighting, efekty filtrów, przetwarzanie plików RAW, korekcja dystorsji, edycja filmu itd.
• Ostatnie ustawienia: tutaj pojawiają się ostatnio używane opcje, można tu dodać także te najczęściej wykorzystywane, aby mieć do nich szybki dostęp.

Menu retuszu z funkcją szybkiego retuszu

Bardzo użytecznym elementem menu są podpowiedzi, które aktywujemy przyciskiem oznaczonym znakiem zapytania, dostępnym pod lewym kciukiem. Na plus w aparacie Nikon D7000 można zapisać także powrót do ostatnio używanej opcji w menu, np. jeśli korzystaliśmy z opcji związanych z  mikroregulacją AF, nie musimy się ponownie przekopywać przez menu, aby do niej dotrzeć. Oczywiście do dyspozycji mamy również zakładkę z listą ostatnio wybieranych opcji (ale do niej też trzeba się przeklikać).

Podpowiedzi w menu, aktywowane po wciśnięciu przycisku pomocy