Okej, mogę narzekać na silne nagrzewanie się obudowy, dość łatwo zarysowujące się szczotkowane aluminium i zbyt krótki czas pracy na baterii, ale zdecydowanie nie mogę przyczepić się do jakości zdjęć i filmów. Moim zdaniem pod tym względem HTC One M9 może śmiało konkurować z najlepszymi konkurentami od Samsunga czy Microsoftu.
Zdjęcia
Rozdzielczość efektywna to 5376x3752 px, czyli około 20,17 Mpx. Jest to więc odrobinę mniej niż w Xperii Z3, ale prawdopodobnie oba smartfony używają tego samego sensora światłoczułego Sony Exmor RS IMX220 w formacie 1/2.3” (wielkość pojedynczego piksela to 1,2 μm). Nie ma w tym nic dziwnego – sensorów Sony używa większość popularnych producentów, w tym Samsung, Apple, LG i wielu innych.
Dla mnie najważniejsze jest to, że obraz jaki widzimy na zdjęciach jest bardzo dobrej jakości. Moim zdaniem wyglądają one lepiej niż te z Xperii Z3. Powodem może być lepsze oprogramowanie samego sensora lub wyższa jakość i rozdzielczość układu optycznego.
Pokuszę się o stwierdzenie, że obiektyw aparatu tylnego jest relatywnie wysokiej jakości, gdyż niezależnie od tego czy wykonuję zdjęcie obiektu oddalonego o kilkanaście metrów czy zaledwie o kilkanaście centymetrów zawsze mogę liczyć na dobrą szczegółowość obrazu. Rozdzielczość i jakość optyki jest tematem często niedocenianym przez producentów, ale bardzo istotnym. W końcu im mniejsza dyfrakcja, aberracja chromatyczna/sferyczna, astygmatyzm itp., tym obraz mniej rozmyty i lepiej odwzorowujący rzeczywistość.
HTC One M9 radzi sobie tutaj całkiem nieźle. Oczywiście nie jest to ostrość znana z profesjonalnych obiektywów do lustrzanek, ale wśród smartfonów można go uznać za jednego z liderów.
Jakość RAW
Bardzo istotną informacją dla osób dbających o możliwie najwyższą jakość zdjęć jest funkcja zapisywania ich w formacie RAW (DNG). Ma on zasadniczą przewagę nad formatem JPEG, gdyż oferuje bezstratną kompresję i znacznie szersze możliwości edycji obrazu w takich programach jak Photoshop czy Lightroom. Możemy o wiele skuteczniej odszumiać i wyostrzać zdjęcia, odzyskiwać fragmenty przepalone lub zbyt ciemne oraz manipulować kolorami.
Pamiętajmy jednak o dwóch rzeczach: pojedyncze zdjęcie DNG „waży” ok. 38 MB czyli ponad 5-krotnie więcej niż zwykły JPEG. Ponadto zdjęć w formacie DNG nie można wrzucić bezpośrednio na Facebooka (trzeba je najpierw wyeksportować np. w Lightroomie). Na szczęście gdy zapisujemy w DNG równocześnie wykonuje się też JPEG, więc w razie potrzeby możemy go od razu opublikować. Przy okazji edycji DNG na komputerze można zauważyć jak duże winietowanie ma obiektyw kamerki tylnej. W zwykłych JPEG'ach jest ono od razu korygowane.
Trochę szkoda, że producent nie dołożył stabilizacji optycznej, która pomogłaby w czasie fotografowania wieczorem lub w ciemnym pomieszczeniu. Autofokus działa dostatecznie szybko i precyzyjnie (choć gorzej od Samsunga Galaxy S6 Edge).
DNG > JPEG
Przykładowe zdjęcie RAW możecie pobrać tutaj.
Szczegółowość zdjęć RAW (DNG) z HTC One M9 jest o wiele wyższa niż JPEG z tego samego smartfona. Nie są one aż tak mocno odszumione i wyostrzone, co przekłada się na dużo bardziej naturalny obraz. Doskonale widać to w czasie oglądania fotografii w pełnym powiększeniu.
Interfejs aparatu
Podobnie jak większość współczesnych smartfonów HTC może składać panoramy. Ich jakosć jest naprawdę dobra, choć warto zaznaczyć, że przy bardziej szczegółowych scenach miejsca łączenia mogą być widoczne.
Zdjęcia można przerabiać w aplikacji o nazwie Fotoedytor. Oferuje ona sporo podstawowych opcji oraz kilka „kreatywnych”, takich jak przenikanie zdjęć, podmiana twarzy, lub dodawanie kształtów i rysunków.
Fotki przednie są znacznie mniejsze i mniej szczegółowe, ale wciąż na tle innych smartfonów wyglądają bardzo dobrze. Rozdzielczość wynosi tutaj 4,09 Mpx (2688x1520 px).
Zdjęcie zrobione przednim aparatem
Filmy
Jakość filmów Ultra HD (3840x2160 px) jest po prostu znakomita. Nie mam zastrzeżeń do szczegółowości i kolorystyki, ani pracy autofokusa. Jedyną rzeczą, której brakuje jest stabilizacja optyczna. Przepływność to około 41 Mb/s.
Nagrania z przedniej kamerki wyglądają znacznie gorzej. Nie są zbyt płynne, a szczegółowość stoi na niskim poziomie pomimo rozdzielczości Full HD.
Podsumowanie
Test smartfona HTC zamierzam podsumować bardzo krótko. Jeśli szukacie możliwie najlepszego smartfona do zdjęć i filmów, to z całą pewnością warto rozważyć kupno modelu One M9. Szczególnie duże wrażenie zrobiła na mnie jakość obrazu w plikach RAW (DNG) z aparatu tylnego. Pod tym względem HTC może śmiało konkurować z najlepszymi Lumiami.
W każdym innym przypadku nie jestem w stanie z czystym sumieniem polecić tego smartfona. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że na co dzień (poza wspomnianym aparatem) nie ma on żadnej realnej przewagi nad starszym modelem M8. Wręcz przeciwnie! M9 działa krócej na baterii i mocniej się nagrzewa.
W tej chwili uważam, że znacznie lepszym pomysłem jest kupno Motoroli Moto X (2 gen). Ma ona czystego Androida 5.x (jak Nexus), działa bardzo szybko, jest świetnie wykonana (metal, szkło, drewno/skóra), bardzo wydajna, robi niezłe zdjęcia i… jest znacznie tańsza. W naszym Marketplace nową dostaniecie już za nieco ponad 1400 zł.
Sorry HTC, ale poza świetnym aparatem daliście plamę.
Opinia końcowa:
- świetna jakość zdjęć w formacie RAW (DNG);
- wysokiej jakości nagrania Ultra HD;
- dobry wyświetlacz Full HD;
- bardzo wysoka wydajność procesora;
- płynne działanie systemu;
- dobra jakość dźwięku z głośników i wyjścia słuchawkowego;
- szafirowe szkło chroniące aparat tylny;
- silne nagrzewanie obudowy;
- metalowy tył podatny na zarysowania;
- brak stabilizacji optycznej w aparacie;
- dość krótki czas pracy na baterii;
Komentarze
7