ISO – czułość matrycy, czyli parametr określający wrażliwość sensora na padające światło. Im wyższe ISO, tym mniejsza ilość światła potrzebna jest do rejestracji danego ujęcia. ISO wyrażane jest w skali liniowej, czyli dwukrotny wzrost tej wartości oznacza dwukrotnie większą czułość.
CCD, CMOS – dwie konkurencyjne technologie produkcji matryc światłoczułych. CMOS (oraz jego modyfikacje) stosowana jest w nowych modelach lustrzanek cyfrowych i lustrzanek bez lustra oraz w niektórych kompaktach. Jej zalety to większa niż dla CCD prędkość odczytu, co odgrywa znaczną rolę w trybie seryjnym fotografowania, oraz bardzo niskie w porównaniu z CCD szumy generowane podczas pracy na wyższej czułości ISO.
Układy CCD znajdziemy w większości kompaktów. Cechą charakterystyczną tych układów są nieładne artefakty w miejscu silnego prześwietlenia zdjęcia (jasna lampa, słońce), a także silne szumy na wyższym ISO (zwłaszcza w kompaktach).
Karta pamięci flash – układ pamięciowy w postaci małej plastikowej płytki, na którym zapisywane są pliki ze zdjęciami. Urządzenie analogiczne do pendrive'a.
SDHC – typ karty SD pozwalający na przekroczenie bariery pojemności 4 GB. Jeśli chcemy skorzystać z tego typu kart konieczne jest, aby aparat je obsługiwał. Potrzebne informacje znajdziemy zwykle na opakowaniu lub w instrukcji.
Pamięć wbudowana – pamięć w aparacie, z której możemy skorzystać jak z wbudowanej na stałe karty pamięci. Jej pojemność jest niewielka (najczęściej kilka- kilkadziesiąt MB) i pozwala na wykonanie jedynie kilku- lub kilkunastu zdjęć w maksymalnej rozdzielczości. Pamięć wbudowana nie zawsze umożliwia zapis wideo.
Niektóre modele cyfrówek (np. Sony) wykorzystują tę pamięć także do przechowywania miniatur wykonanych zdjęć nawet po ich skasowaniu z aparatu. Nie należy mylić jej z buforem pamięci, który przechowuje zdjęcia przed ich przetworzeniem przez procesor aparatu.
Układ AF – jest to układ elektroniczno-optyczny w aparacie, służący do automatycznego ustawiania ostrości. Istotna jest tutaj liczba i rozmieszczenie pól układu AF, czyli punktów w kadrze, na które możemy się ogniskować bez przekadrowywania (poruszania aparatem) ujęcia.
W lustrzankach mamy zwykle od 3 (najtańsze modele, na przykład Olympus E-450) do kilkudziesięciu (Nikon D300) takich pól. Niektóre cyfrówki (w przypadku korzystania z trybu LiveView) zamiast udostępniać kilka widocznych pól AF, pozwalają na dowolne przesunięcie pojedynczej ramki AF i tym samym dowolne ustalenie punktu pomiaru ostrości.
Silnik AF – mechanizm poruszający soczewkami w obiektywie, pozwalający na ogniskowanie, czyli ustawienie ostrości. Nie należy mylić go z silnikiem zoom do zmiany ogniskowej, powszechnym w kompaktach. Silniki mogą być wbudowane bezpośrednio w obiektyw, na przykład silniki ultradźwiękowe (ciche), określane mianem UltraSonicMotor – USM (Canon), Hyper Sonic Motor – HSM (Sigma), SilentWaveMotor – SWM (Nikon).
W przypadku gdy obiektyw pozbawiony jest takiego układu, konieczne jest przenoszenie napędu z wbudowanego w aparat silnika, określanego popularnie śrubokrętem, co wywołuje większy hałas.
