Ekran LCD. Bateria. Głośność

Ogólnie rzecz biorąc jest dobrze. Zaczynając od jakości obrazu trzeba pochwalić Toshiby za przyzwoitą matrycę z dobrym kontrastem, ładnymi kolorami i szybkim czasem reakcji piksela.

testy kolorymetrem: maksymalna janość ekranu

Toshiba A300-1EB: maksymalna luminacja: 187 cd/m2


Toshiba A300-1EH: maksymalna luminacja: 186 cd/m2


Toshiba A300D-158: maksymalna luminacja: 195 cd/m2

Wady – jak zawsze wąskie kąty widzenia, odblaski na powłoce glare, zła czytelność obrazu na zewnątrz, zbyt płytka czerń i okrojone szarości. Porównując matryce Toshiby z innymi, które są obecnie montowane wyróżniłbym je jako nadające się dobrze do multimediów i ogólnych zastosowań amatorskich.

Czas pracy na baterii

Zmierzyłem czas pracy na baterii za pomocą Battery Marka w dwóch trybach. Pierwszy to Idle, czyli wybrany profil oszczędny oraz wyłączone interfejsy bezprzewodowe. Drugi tryb to Load – profil wydajnościowy, włączone interfejsy bezprzewodowe.

Świetnie wypada model A300-1EH (Core 2 Duo), dzięki nowoczesnej platformie i zaawansowanym technologiom oszczędzania energii. Zawodzi natomiast na całej linii A300D-158, wytrzymujący niecałą godzinę umiarkowanego obciążenia w profilu wysokiej wydajności, a niewiele dłużej w profilu oszczędzania energii.

Ważnym kryterium dla większości użytkowników jest głośność pracy laptopa oraz temperatura jego pracy. Nikt nie lubi wyjących potworków, które rozpraszają uwagę w czasie pracy i dodatkowo parzą w nogi lub nadgarstki. Pod tym względem najlepiej wypada model A300-1EB (Pentium Dual Core), który pozostawał praktycznie niesłyszalny w czasie zwykłej pracy, a pełne obciążenie 3DMarkiem i Orthos Testem przyspieszało mu co prawda wentylator, ale i tak niewiele było słychać. Laptop ten pozostał też chłodny, za wyjątkiem lewej dolnej powierzchni, która nagrzała się do 40 stopni, co nie było jednak w żadnym wypadku dokuczliwe.

Nieco gorzej wypadł model A300-1EH, który bez obciążenia szemrał sobie tylko dyskiem twardym, ale w stresie wchodzący na wysokie obroty wentylator zaczynał nieco przeszkadzać wysokim w tonacji szumem. Niby nic wielkiego, szum daleki od poziomu zakłócającego spokój, ale jednak jego wysoki ton może czasem denerwować wrażliwych użytkowników. Temperatury pracy umiarkowane, żadna część laptopa nie nagrzała się przesadnie, za co należą się konstruktorom wyrazy uznania.

Przykro to powtarzać, ale znów najgorzej spisał się model A300D-158. Zamontowany w nim wentylator nie należy do cichych, włączał się często, nawet pod niewielkim obciążeniem, hałasując przy tym wyraźnie, a w stresie wchodząc na pełne obroty był słyszalny nawet z sąsiedniego pokoju. Byłoby to może jakoś usprawiedliwione, gdyby wiatrak utrzymywał niskie temperatury pracy podzespołów, ale niestety – dolna lewa strona notka potrafiła nieźle się rozgrzać, niemal parząc mnie w nogę, kiedy trzymałem go na kolanach.

Na koniec tabelka poboru mocy – wartości są przybliżone i uśrednione, ponieważ w czasie umiarkowanego obciążenia mechanizmy oszczędzania energii powodowały ciągłe zmiany odczytu miernika.

Idle to praca w środowisku Windows z włączoymi interfejsami bezprzewodowymi i w profilu wydajnościowym, w Load dodatkowo dochodzi uruchomiony 3DMark 06 oraz Orthos Stress Test.