Sterowanie, rozwiązania techniczne i pozostałe sztuczki

8. Opanuj skróty klawiaturowe

Gdy liczy się każda sekunda, nie ma czasu na leniwe nawigowanie po mapie. Zauważyłeś już pewnie, że klikając 1, 2 lub 3 wybierasz konkretny oddział. Jeśli natomiast klikniesz daną cyfrę dwa razy, wyśrodkujesz kamerę na danej jednostce. To znacznie przyśpiesza przenoszenie widoku z miejsca na miejsce.

Zwróć też uwagę na ogromne możliwości klawisza Alt. Zgodnie z nazwą, oferuje on alternatywny atak. Jeśli nie masz wyjścia i Twoich łuczników goni szybsza jednostka, przytrzymaj ten właśnie przycisk. Zauważysz, że ikona łuku zmieni się w miecz – oznacza to, że oddział strzelający zacznie po kliknięciu myszą walczyć w zwarciu. 

Ta sama zasada tyczy się wielu rodzajów piechoty – jeśli nacierają na siebie drużyny mieczników, możesz odpowiednio wcześniej wcisnąć Alt, by przed bezpośrednim uderzeniem posłać jeszcze we wroga na przykład grad oszczepów.

Często korzystaj także z klawisza TAB do podglądania mapy. Gdy zauważysz coś niepokojącego, nie wahaj się poinformować sojuszników na czacie lub z wykorzystaniem szybkich komend. Służą do tego przyciski: Enter, Caps Lock oraz kolejno numerowane, funkcyjne „F”.

Przydatna bywa również spacja. Przytrzymując ją, uzyskujesz alternatywny widok, pokazujący ścieżki wojsk i zasięg jednostek dystansowych. Jeśli wprowadzasz wroga w pułapkę, pokazuje to dokładnie gdzie musi on dojść, żeby sojusznik mógł zacząć go ostrzeliwać. 

W kontrolowaniu trasy oddziału nieoceniony jest także Shift. Przytrzymując go, nie pokazujesz oddziałowi jedynie celu marszu, ale poszczególne punkty, wytyczając dokładną trasę. Dzięki temu, wracając do bazy, możesz trzymać się brukowanych dróg, przyspieszających oddział lub wręcz przeciwnie – iść tylko lasem, w możliwie dużym ukryciu. 

Jednak nawet po zaplanowaniu „łamanej” ścieżki, nie zostawiaj jednostek samych sobie. Zawsze możliwe jest przecież spotkanie wroga i konieczność korekty planów.

Zauważ również, że aby wybrać wrogą armię, nie musisz klikać na żołnierzy. Możesz też wskazać nazwę jednostki, wraz z paskiem zdrowia. To często prostszy „cel” dla myszki. Ponadto, jeśli podświetlisz oddział przeciwnika, w lewym górnym rogu pojawią się jego dokładne statystyki z modyfikatorami. Widzisz znak czaszki, sugerujący, że jest osłabiony? Więc może to dobry, łatwy cel?

Zawsze korzystaj ze skrótów dotyczących umiejętności. Przydają się one nie tylko w samej walce. Wiesz, że na samym początku masz w pełni naładowaną szarżę? No to może od razu pędź w stronę wieży strażniczej i ją aktywuj, żeby być tam szybciej, niż przeciwnik? Zanim spotkasz się z wrogiem, ta zdolność się „przeładuje” i spokojnie użyjesz jej w celu, do jakiego została stworzona.

9. Możesz sterować armią sojuszników…

… ale tylko takich, którzy odeszli od komputera. To świetne rozwiązanie problemów technicznych lub ludzkiej złośliwości. Jeśli przyjazne jednostki nie są już dłużej pod kontrolą człowieka, bo ten opuścił mecz lub ma problemy z połączeniem, ich kolor zmieni się na szary. Możesz wtedy wybrać je i zdecydować co mają robić dalej. To świetna okazja do tego, żeby wzbogacić swój onager o dodatkową, „cudzą” osłonę.

10. Widzieć to móc

Ktoś w drużynie zawsze powinien próbować przejąć bliższą wieżę strażniczą. Jeśli dowodzisz kawalerią – może to właśnie Ty. W momencie stacjonowania jednostek przy takim punkcie, pole widzenia jest znacznie poszerzone. To bardzo ważne, bo wszyscy widzą wtedy gdzie mogą zaatakować przeciwnika, a także z której strony może on zaatakować.

Pamiętaj też, że druga strona konfliktu stosuje podobne sztuczki. Wydaje Ci się, że jesteś na „swojej połowie” i Twojemu samotnemu oddziałowi łuczników nic nie grozi? A widziałeś toczącą się nieopodal walkę? Będący w niej przeciwnik był dość blisko Twoich jednostek, żeby jego sojusznicy znali Twoją pozycję. Możesz być prawie pewny, że zaraz, wprost z drugiego końca mapy, podjadą do Ciebie kawalerzyści szukający łatwego celu.

Istotny jest fakt, że jednostki znacznie ciężej wypatrzyć w lesie, a także za budynkami. Te elementy zwyczajnie ograniczają pole widzenia. W ciasnych zabudowaniach łatwo więc zajść wroga z tyłu, znikając między domami. Nie wiesz jednak co widzi przeciwnik. Zawsze zakładaj więc, że tuż poza Twoją linią wzroku ktoś czai się w zasadzce.

11. Korzystaj z dodatkowych materiałów

Kto powiedział, że o grze nie można się uczyć także bez dostępu do niej? Oficjalna strona Total War: Arena zawiera duży zbiór poradników, które w praktyce są opisami jednostek i konkretnych armii. To duża porcja wiedzy na początek, kiedy jeszcze nie wiesz kim grać lub jakie nacje są mocne, w których rodzajach oddziałów. Do tego materiały dostępne są w języku polskim. W sam raz, żeby zajrzeć czekając na autobus.

Ponadto, gra cały czas się zmienia, a gracze dyskutują o nowych aktualizacjach i modyfikacjach w jednostkach. Warto więc śledzić fora tematyczne, gdzie przedstawiane są kolejne taktyki i pomysły. Znający język angielski ogrom informacji znajdą w odpowiednim dziale Reddit. Polskojęzyczni fani Total War też znajdą sporo miejsc dobrych do rozmów, w tym forum Benchmark.pl.

Pół żartem, pół serio – jeśli na dobre wkręcisz się w wojenne strategie, zawsze możesz poczytać dzieła klasyków „gatunku”. Oczywiście, sztandarową pozycją jest „Sztuka wojny” Sun Tzu. Jest to traktat znajdujący odniesienie w serii Total War do tego stopnia, że cytatami z niego wypełniony był samouczek pierwszej części gry, Shogun: Total War.

12. Bądź nieprzewidywalny w działaniach

Nieszablonowe akcje często mieszają przeciwnikowi szyki. Najprostszym nieoczywistym manewrem jest unikanie ognia dystansowego, co najlepiej sprawdza się przy pojedynku dwóch załóg łuczników. W takiej sytuacji bez sensu jest stanie i wzajemne wysyłanie do siebie strzał. Zamiast tego, uciekaj ale nie strzelaj. 

Gdy wróg pierwszy puści salwę, od razu zmień kierunek biegu. Najlepiej dla Ciebie, jeśli większość strzał spudłuje a te, które do Ciebie dolecą, nie trafią w plecy. Dopiero wtedy, wykorzystując moment przeładowania, strzel do przeciwnika. 
Manewr ten powtarzaj do skutku, jeśli zobaczysz, że wraży oddział stoi w miejscu. Gdy trafisz na zdolnego dowódcę, cóż… uciekaj, czekaj na wsparcie lub improwizuj, dostosowując taktykę do sytuacji.

Trening czyni mistrza wojny

Przede wszystkim pamiętaj – praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka. Graj rozsądnie, nie śpiesz się, wykorzystuj pełny kwadrans na rozstrzygnięcie meczu i obserwuj działania innych. Po kilkudziesięciu lub kilkuset partiach będziesz miał wystarczająco wiedzy, żeby samemu udzielać co najmniej tylu rad, ile dostarczył ten poradnik. Tymczasem ruszaj do boju i powodzenia!