Rozdział ten poświecimy historii powstania technologii Wi-Fi, a jak to bywa z historią potrafi być momentami nudna;). Jeśli ktoś już zna ten temat, albo nie ma ochoty się w to zagłębiać ... to zapraszamy do następnego działu;).
Same początki powstania bezprzewodowych sieci lokalnych WLAN sięgają roku 1994. Jednak wówczas karty oferujące tą usługę były nieporównywalnie droższe (około 5 razy od obecnych), co w skuteczny sposób blokowało ich rozwój. W roku 1997 organizacja IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) opracowała standard tworzenia i eksploatacji bezprzewodowych sieci lokalnych WLAN. Standard ten uzyskał oznaczenie 802.11 i przydzielono mu pasmo radiowe 2.4 GHz. Jednak bardzo szybko o nim zapomniano, głównie ze względu na niskie przepustowości, które wynosiły 1 Mb/s i 2 Mb/s.. Dzięki pracy w zakresie 2.4 GHz nie ma zagrożenia zakłóceniami pochodzącymi z urządzeń mikrofalowych, napędów sterowanych częstotliwościowo lub silników prądu zmiennego, gdyż one generują zakłócenia w zakresie kHz oraz MHz. Dopiero w 1999 roku wprowadzono standard IEEE 802.11b, który umożliwił wzrost przepustowości z dotychczasowych 2 Mb/s do 11 Mb/s. Opracowanie tego standardu było krokiem milowym, gdyż od razu tą technologią zainteresowali się najwięksi światowi producenci, tacy jak: Cisco Systems czy 3COM. Później przyszła kolej na teoretycznie szybszy standard 802.11a. Oferował on już przepustowość rzędu 54 Mb/s i korzystał z pasma powyżej 5 GHz. Ważnym jego atutem było również posiadanie ośmiu nie interferujących się kanałów. Co w porównaniu do standardu "b" czyniło go teoretycznym faworytem. Jednak standard 802.11a nie zyskał poparcia. Po pierwsze przyczyniła się do tego bardzo wysoka cena urządzeń, po drugie brak kompatybilności ze standardem 802.11b (różne pasma, choć pojawiły się już urządzenia obsługujące oba standardy "a/b"). Po trzecie, jak się okazało ich efektywny zasięg był mniejszy aniżeli w przypadku standardu 802.11b.
Przysłowiowym gwoździem do trumny były targi Comdex 2002, gdzie po raz pierwszy zaprezentowano urządzenia pracujące w nowym standardzie IEEE 802.11g. W roku 2003 standard ten otrzymał ostateczną akceptację organizacji IEEE i pojawił się w ofertach u większości producentów. Jego atutami okazała się przepustowość rzędu 54 Mb/s (tyle oferował standard 802.11a) oraz zasięg zbliżony do tego, jaki mieliśmy przy standardzie 802.11b. Jednak i w tym przypadku, podobnie jak w standardzie "b", wykorzystuje się tylko trzy niezależne kanały. Standard 802.11g jest całkowicie zgodny z 802.11b, co oznacza, iż bez żadnych nowych sterowników będziemy mogli współpracować z urządzeniami opartymi o ten standard. Niestety, są i złe strony tej zgodności. Również tutaj nasz sygnał będzie mógł być zakłócany poprzez bezprzewodowe telefony (korzystające z pasma 2.4 GHz) lub w mniejszym stopniu kuchenki mikrofalowe czy nawet (teoretycznie) technologię Bluetooth. Teoretycznie, gdyż te dwie technologie, mimo korzystania z tego samego pasma wykorzystują dwa różne typy transmisji (FHSS i DSSS), przez co urządzenia te nie przeszkadzają sobie w pracy. Czyli, jeśli ktoś miał problemy z poprawną pracą urządzeń pracujących w standardzie 802.11b to wystąpią one również i tutaj.
Standard WLAN | 802.11a | 802.11b | 802.11g |
| Ilość kanałów dla częstotliwości fal radiowych | 8 niepokrywających się (w niektórych krajach 4 niepokrywające się) | 3 niepokrywające się | 3 niepokrywające się |
| Pasmo częstotliwości | 5 GHz | 2,4 GHz | 2,4 GHz |
| Maksymalna szybkość przesyłu | 54 Mb/s | 11 Mb/s | 54 Mb/s |
Warto już na początku zaznaczyć, iż podawane przepustowości są wartościami teoretycznymi i praktyce przedstawiają się one trochę inaczej, co postaramy się dokładnie zaprezentować.
W tym miejscu można kilka słów napisać o organizacji Wi-Fi Alliance www.wi-fi.org, która zajmuje się standaryzacją oraz promocją wszelkich dostępnych na rynku urządzeń Wi-Fi i jeśli wykażą się one pełną zgodnością z przyjętymi normami otrzymują certyfikat.
Ta organizacja "nonprofit" rozpoczęła swoją działalność w 1999 roku. W maju 2000 przyznano pierwsze certyfikaty i do chwili obecnej posiada je ponad 1000 urządzeń, a liczba firm, których urządzenia poddane zostały rejestracji przekracza liczbę 200 www.wi-fi.org/OpenSection/certified_products.asp?TID=2. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, iż brak takiego certyfikatu nie pociąga za sobą żadnych sankcji prawnych i urządzenia te mogą być tak samo sprzedawane i rozpowszechniane jak te, które owe certyfikaty posiadają.
