D-Link COVR-2200 – nowy lider opłacalności na rynku domowych sieci Mesh?

Trochę czasu minęło od ostatniego testu zestawu Mesh – a była nim recenzja niższej serii D-Link COVR, oznaczonej jako 1100. Jako że tamten zestaw bardzo pozytywnie zaskoczył nas wydajnością, to chętnie sięgnęliśmy po wyższy model, zwłaszcza że wprowadza ten, tak istotny dla Mesh, trzeci zakres Wi-Fi. Sprawdzimy dla Was, jak sprawdza się w praktyce.

Zjawiskowa obudowa to zdecydowany atut COVR-2200

Do testów zdobyliśmy zarówno tytułowy zestaw COVR-2202, jak i samodzielnie dostępny w sprzedaży pojedynczy router COVR-2200. Oba są zapakowane w podobny sposób – taki, aby nabywca poczuł, że faktycznie kupił sprzęt z wyższej półki. W zestawie poza routerami otrzymamy ich zasilacz sieciowy oraz, niezależnie od ilości routerów w pudełku, tylko jeden przewód sieciowy.

Zmiana zwykłego kabla na schludną tasiemkę to popularne rozwiązanie w droższych routerach, ale tu D-Link dodał jeszcze jeden miły akcent – pozłacane ekranowanie wtyczki!

Już powyższe zdjęcie zdradza, że rozmiar urządzenia się zwiększył, jednak najbardziej wzrosła masa routera – jeden waży prawie 700 g, co świadczy głównie o jakości wykonania. A zauważmy, że masa ta nie uwzględnia zasilacza. Co do samego zasilacza, to możemy się przyczepić do długości kabla – około metra długości to zdecydowanie za mało, aby komfortowo ulokować na regale taki sprzęt.

Już COVR-1100 (po bokach) jest na tyle estetyczny, że bez wstydu można go umieścić w widocznym miejscu. Natomiast COVR-2200 poszedł o krok dalej i estetyką naprawdę nas zachwyca.

Sama obudowa wykonana jest z błyszczącego plastiku i ma kształt wieży o podstawie, której najbliżej do trójkąta z zaokrąglonymi narożnikami. Nie jest to jednak trójkąt ani równoboczny, ani nawet równoramienny, co tylko dodaje atrakcyjności całej konstrukcji. Szczyt obudowy jest też pod lekkim skosem a przy podstawie dołożono ozdobną listwę w kolorze, który ze skromnego asortymentu rozpoznawalnych przez autora tego artykułu kolorów, najbliższy jest brązowemu (choć można by go też nazwać „miedzianym”) – bardzo ładnie.

Logo serii pełni również rolę sygnalizacji stanu urządzenia – gdy wszystko jest w porządku świeci na biało, wtapiając się w kolor obudowy.

Na górze wykonano wcięcie do wentylacji, które swoim wykonaniem sprawia, że mamy ochotę wcisnąć owy szczyt konstrukcji niczym przycisk. Na jednej z bocznych ścianek umieszczono przycisk do szybkiego przyłączania się do Wi-Fi (WPS), a z tyłu u podstawy zostawiono przejście na kable, które tam właśnie od dołu się podpina. Dzięki temu cała konstrukcja z zewnątrz pozbawiona jest gniazd.

Złośliwi mogliby porównać taki router do automatycznego odświeżacza powietrza, ale w sumie czy coś w tym złego?

Samych portów nie ma zbyt wiele i podobnie jak w COVR-1100 brakuje USB. Mamy za to łącznie dwa porty RJ45, z czego jeden automatycznie wybiera tryb pracy (pomiędzy WAN a LAN). Oznacza to, że możemy podpiąć jednym kablem sygnał z modemu, a drugim nasz lokalny switch do podpięcia innych urządzeń przewodowo (w tym również kolejnych punktów COVR dla poprawienia przepustowości).

Pstryczek zasilania pozwoli w razie problemów szybko zrestartować urządzenie, choć jest też do tego przeznaczony specjalny ukryty przycisk.

Co skrywa ta śliczna obudowa?

Pewnie trudno w to uwierzyć, ale D-Link w tej, bądź co bądź, dosyć kompaktowej obudowie zmieścił aż 6 sporych anten, ponieważ router do dyspozycji ma trzy pasma i każde korzysta z MIMO 2x2. Zakres, który dodano jest w stanie operować w obu częstotliwościach i routery same dobierają najlepszy dla danej lokalizacji sposób połączenia.

Wytyczenie dodatkowego zakresu do komunikacji między punktami Mesh praktycznie dwukrotnie zwiększa szybkość przesyłu pomiędzy bezprzewodowo podpiętymi urządzeniami w odległych miejscach domu.

Podstawowy układ, z którym łączymy się jako klienci sieci, to Qualcomm IPQ4019, natomiast do komunikacji pomiędzy routerami używany jest Qualcomm Atheros QCA9886. Oba te układy są zgodne z Wi-Fi 5 Wave 2, choć obsługują tylko 80 MHz szerokości kanału dla 5 GHz (i 40 MHz dla 2,4 GHz). Oznacza to, że główny procesor dysponuje 4 rdzeniami ARM Cortex A7 o taktowaniu 717 MHz. Do dyspozycji mamy aż 256 MB RAM i tylko 16 MB Flash (choć w takich urządzeniach raczej nie wgrywa się innego niż fabryczny systemu, aby pojemność ta miała znaczenie).

Specyfikacja D-Link COVR-2200

Konfiguracja jest jeszcze prostsza!

Proces konfiguracji routerów najlepiej przeprowadzić w aplikacji D-Link Wi-Fi, gdzie uwzględniono nawet etap podłączania sprzętu do prądu i kreator odlicza również czas potrzebny na uruchomienie urzadzeń. Cała instalacji sprowadza się do zeskanowania kodu QR z dołączonej etykietki, wpisania docelowej nazwy sieci Wi-Fi oraz podania haseł (do sieci i do logowania w panelu).

Niestety nadal nie ma możliwości używania systemu COVR w roli punktu dostępowego w istniejącej sieci – główny punkt musi być bramą internetową.

Jeżeli ktoś nadal korzysta z telefonu bez systemu Android lub Ios, to pozostaje tradycyjna konfiguracja przez przeglądarkę internetową, choć tam nadal nie znajdziemy polskiego interfejsu. Po zakończeniu konfiguracji otrzymamy jeszcze wskazówki, gdzie najlepiej postawić router oraz jak skierować go na pozostałe punkty (ściankami z logo COVR do siebie). Co ciekawe, nie ma potrzeby ręcznego dodawania kolejnych urządzeń do naszej sieci Mesh – wystarczy je włączyć i postawić wystarczająco blisko głównego routera (lub podpiąć kablem do wspólnej sieci).

Aplikacja doczekała się też modułu czuwającego nad aktualizacjami FW – jeżeli takie będą dostępne, to otrzymamy powiadomienie na telefon.

Ogólnie w aplikacji nie zauważyliśmy żadnych zmian względem tego, co opisywaliśmy przy okazji COVR-1100, więc jeżeli ciekawi Was, jakie możliwości daje aplikacja i panel w przeglądarce, to tutaj odsyłamy do lektury. W sumie jest jedna istotna różnica – obecność D-Link Defend, ale ten pakiet opisywaliśmy już przy okazji recenzji routera D-Link DIR-2660 EXO tutaj. W wielkim skrócie – razem z routerem kupujemy dwuletnią licencję na oprogramowanie antywirusowe, które chroni całą naszą sieć domową, czyli również urządzenia IoT, które bez takiego zabezpieczenia są bezbronne. Ponadto na 5 lat mamy dostęp do pakietu zaawansowanych statystyk, ochrony rodzicielskiej oraz bardziej rozbudowanej funkcji QoS.

Taka aplikacja to bardzo duża wartość dodana w przypadku zakupu routera – szkoda jednak, że nie udało się wszystkiego zmieścić w jednej wspólnej aplikacji do sterowania routerem. Szkoda też, że już półroku czekamy na jej spolszczenie. 

W rodzinie zawsze raźniej – kompatybilność z COVR-1100

Tak się złożyło, że nadal mieliśmy pod ręką wspominany już zestaw COVR-1102, więc sprawdziliśmy też, jak dogaduje się on z większym bratem. Tu już konieczne było ręczne dodanie nowych punktów, co jednak nie było niczym trudnym. Routery szybko się między sobą dogadały, choć należy mieć na uwadze, że COVR-1100 nie posiada dedykowanego do komunikacji w Mesh zakresu, więc nie działa aż tak szybko, gdy podłączony jest bezprzewodowo. Jeżeli jednak te punkty podepniemy przewodowo, to praktycznie nie widać różnicy w działaniu między nimi a COVR-2200.

Taka mała armia punktów dostępowych wystarczy, aby obsłużyć nawet sporych rozmiarów biuro lub olbrzymi dom.

Pora przetestować D-Link COVR-2202

Procedura testowa jest identyczna jak w przypadku poprzednich testów routerów tego producenta (i większości innych, z wyjątkiem trzech w ostatnim czasie – ze względu na pandemię nie mieliśmy dostępu do naszej standardowej lokalizacji testowej). Pomiary zasięgu i przepustowości wykonywane były przy pomocy adaptera Wi-Fi 5 Netgear A7000. Komputery w procedurze testowej korzystają z dysków SSD Kingston A2000 oraz karty sieci przewodowej Gigabit Ethernet na układzie Intel. Poniżej rzut lokalizacji testowej – dom trzykondygnacyjny o powierzchni około 400 m2.

Lokalizacja węzłów pozostawała bez zmian, niezależnie od typu połączenia z głównym routerem. Na zielono zaznaczyliśmy węzeł dla testów zestawu wzbogaconego o ten trzeci punkt.

Testy rozpoczniemy od pomiaru zasięgu. Jak pewnie odczytaliście z powyższego obrazka, nie ograniczyliśmy się do sprawdzenia domyślnego zestawu COVR-2202. Aby sprawdzić pełnię możliwości systemu działającego bez kabli, dołożyliśmy jeszcze jedną sztukę COVR-2200. Co prawda w routerze nie można rozdzielić pasm na dwa niezależne SSID (sieci), ale nadal są one tak widoczne przez nasze oprogramowanie pomiarowe.

Test zasięgu w obu zakresach dla COVR-2200 w konfiguracji 2 i 3 elementowej [dBi]

Legenda	- 2,4 GHz (2 węzły) - 5 GHz (2 węzły) - 2,4 GHz (3 węzły) - 5 GHz (3 węzły)
Lokalizacja testowa nr 1	-50 -52 -42 -41
Lokalizacja testowa nr 2	-54 -55 -33 -30
Lokalizacja testowa nr 3	-44 -44 -40 -40
Lokalizacja testowa nr 4	-45 -47 -44 -46
Lokalizacja testowa nr 5	-33 -31 -33 -31
Lokalizacja testowa nr 6	-40 -39 -40 -39
Lokalizacja testowa nr 7	-42 -43 -42 -43
Lokalizacja testowa nr 8	-50 -52 -50 -52
Lokalizacja testowa nr 9	-54 -57 -54 -57
Lokalizacja testowa nr 10	-33 -29 -34 -29
Lokalizacja testowa nr 11	-68 -72 -55 -60
Lokalizacja testowa nr 12	-46 -48 -48 -48
Lokalizacja testowa nr 13	-45 -45 -46 -45

Okazuje się, że dla naszej lokalizacji dodanie trzeciego punktu nie było konieczne, co pokrywa się z tym, co producent podaje na opakowaniu – pokrycie do 550 m2 powierzchni faktycznie nie powinno być problemem. Z drugiej strony dołożenie trzeciego punktu pozwoliło zagwarantować wszędzie, włącznie z garażem, idealny zasięg. Pytanie teraz, jak przekłada się to na przepustowość połączenia. Testy wykonaliśmy w automatycznie dobranym zakresie (prawie zawsze było to 5 GHz), ale rozróżniliśmy pomiary zrobione dla łączności radiowej i przewodowej pomiędzy punktami.

Test przepustowości LAN -> Wi-Fi [Mbps]

Legenda	- 2 węzły bezprzewodowo - 2 węzły przewodowo - 3 węzły bezprzewodowo - 3 węzły przewodowo
Lokalizacja testowa nr 1	313,6 318,4 329,6 477,6
Lokalizacja testowa nr 2	301,6 296,8 365,6 532,0
Lokalizacja testowa nr 3	479,2 483,2 350,4 489,6
Lokalizacja testowa nr 4	436,8 432,8 434,4 440,0
Lokalizacja testowa nr 5	533,6 534,4 529,6 536,8
Lokalizacja testowa nr 6	510,4 513,6 504,8 512,8
Lokalizacja testowa nr 7	260,0 476,0 256,8 480,8
Lokalizacja testowa nr 8	261,6 420,0 263,2 416,8
Lokalizacja testowa nr 9	260,8 459,2 261,6 464,0
Lokalizacja testowa nr 10	271,2 528,8 268,0 525,6
Lokalizacja testowa nr 11	102,4 111,2 300,0 320,8
Lokalizacja testowa nr 12	467,2 457,6 462,4 464,8
Lokalizacja testowa nr 13	489,6 488,0 484,8 490,4

Tutaj już wyraźnie widać przewagę, jaką daje dołożenie trzeciego punktu w tak dużym budynku, jeżeli nie korzystamy z łączności przewodowej pomiędzy węzłami Mesh. Prawie dwukrotnie wyższa przepustowość na niższej kondygnacji (i rząd wielkości wyższa w lokalizacji 11 - „Garaż”) to dobry powód, aby nieco do sprzętu dopłacić. Ale z drugiej strony nawet przy używaniu tylko dwóch węzłów, nigdzie dostępu do Internetu nie zabrakło, co nie jest częstym widokiem w naszej procedurze.

Zestaw D-Link COVR-2202 bez problemu obsłuży nawet bardzo duży dom bez infrastruktury sieci przewodowej, ale jeżeli wymagamy dużej przepustowości w każdym z jego zakamarków, to wskazane jest dodanie większej liczby węzłów

To, co musimy jeszcze odnotować, to mimo wszystko minimalnie niższe wyniki maksymalnej przepustowości Wi-Fi względem COVR-1100. Trudno nam powiedzieć, z czego to wynika, ale różnica jest z pewnością większa od przyjmowanego przez nas poziomu błędu pomiarowego. Lepiej za to wypada kwestia kopiowania bardzo małych plików – tu zasługa leży po stronie szybszego procesora.

Test przepustowości LAN -> Wi-Fi – różne rozmiary danych [MB/s]

Kopiowanie dużego pliku (MKV 4 GB)	68,2
Kopiowanie średnich plików (MP3 3-9 MB)	61,3
Kopiowanie małych plików (JPG 50-300 KB)	5,1

Nie jest to może jeszcze poziom najszybszych routerów klasycznych, ale w zupełności wystarczający w domowych warunkach. Najciekawiej jednak wyglądają pomiary przepustowości samego Wi-Fi. Jak na ironię im dalej komputery od siebie oddalimy, tym większa szansa na większą przepustowość!

Test przepustowości Wi-Fi -> Wi-Fi [Mbps]

Wi-Fi -> Wi-Fi (ten sam węzeł)	241,6
Wi-Fi -> Wi-Fi (różne węzły przewodowo)	513,6
Wi-Fi -> Wi-Fi (różne węzły bezprzewodowo)	388,0
(Wi-Fi -> Wi-Fi)+(LAN-> Wi-Fi) (3 węzły)	356,8

Gdy oba urządzenia testowe podpięte są do jednego węzła, to muszą konkurować o jego przepustowość w zakresie 5 GHz, co powoduje spadek prędkości o około połowę. Jeżeli jednak każde z urządzeń łączy się z innym węzłem, to limitować będzie nas tylko przepustowość łącza pomiędzy węzłami. W przypadku naszego rozmieszczenia routerów zyskaliśmy, jak widać, o prawie 50% wyższą przepustowość. To właśnie daje dodatkowy zakres w przypadku Wi-Fi Mesh. Oczywiście jeżeli węzły połączone są przewodowo, to limitować będzie nas prędkość najsłabszego z połączeń klientów.

Test przepustowości LAN i WAN [Mbps]

LAN -> LAN (ten sam węzeł)	938
WAN->LAN (download)	894
LAN -> WAN (upload)	885
LAN -> LAN (różne węzły przewodowo)	912
LAN -> LAN (różne węzły bezprzewodowo)	404

Na koniec jeszcze szybki test wydajności złączy przewodowych – tu nie mamy zastrzeżeń – porty w sieci LAN oferują faktycznie gigabitową przepustowość, a połączenie z Internetem działa tylko nieznacznie wolniej. Portu USB nie ma, więc na koniec już tylko testy poboru energii.

D-Link COVR 2202 - test poboru energii [W]

1 router spoczynek	4,8
1 router spoczynek bez Wi-Fi	2,2
1 router typowe obciążenie	5,7
1 router maksymalne obciążenie	7,4
2 routery bezprzewodowo spoczynek	12,4
2 routery bezprzewodowo typowe obciązenie	14,9
3 routery bezprzewowodo spoczynek	17,1
3 routery bezprzewodowo typowe obciązenie	21,4

COVR-2200 prądu pobiera nieco więcej niż COVR-1100. A jeżeli w domu rozstawimy 3 takie urządzenia, to zbiera się całkiem pokaźna wartość, wyższa niż większość innych pojedynczych routerów na rynku (ale też nie jest to najbardziej prądożerczy zestaw Mesh, jaki testowaliśmy). Taka jest cena za perfekcyjnie działającą sieć w domu. Oczywiście router posiada mechanizmy ograniczające to zużycie, jak harmonogram działania Wi-Fi.

Czy D-Link COVR-2202 to idealny zestaw Mesh?

Pora podsumować naszą opinię o testowanym systemie Wi-Fi Mesh od D-Link. Routery te z całą pewnością wyróżniają się na tle konkurencji jakością wykonania oraz atrakcyjnym designem. Wystarczy sobie wyobrazić, że alternatywą jest typowy płaski router z 6 antenami – prawda, że w takiej formie nie nadawałby się, aby ustawić go na regale w salonie czy sypialni?

Nasz regał idealnie odwzorowuje zalecane rozmieszczenie węzłów Mesh w typowym domu 3-kondygnacyjnym :)

Nie jest jednak zupełnie idealny, gdyż obecnie coraz więcej nowych urządzeń wspiera już Wi-Fi 6, którego tutaj brak (a który to podnosi nie tylko samą przepustowość, ale również istotnie zwiększa wydajność przy dużym obciążeniu sieci ilością odbiorników). Jeżeli jednak spojrzymy na alternatywy, które z tym standardem są zgodne, a które kosztują ponad 5x więcej, to pewnie przejdzie nam ochota na nowinki technologiczne.

D-Link COVR-2202 to zestaw, który spokojnie poradzi sobie bezprzewodowo z rozprowadzaniem Internetu 500 Mbps, co oznacza bezproblemowe oglądanie materiałów 4K jednocześnie nawet na kilku urządzeniach rozsianych po całym domu!

Prędkość jak na AC1300, jakie mamy realnie do dyspozycji jako klient Wi-Fi (tyle oferują dwa widoczne dla nas zakresy), osiąga przyzwoite wyniki w swojej klasie. Zasięg jest bardzo dobry nawet z pojedynczego węzła, przez co te potrafią bardzo sprawnie komunikować się między sobą. Szkoda, że nie ma możliwości ustawienia wszystkich węzłów w tryb punktów dostępowych istniejącej sieci z obcym routerem.

Wcześniej o tym nie wspomnieliśmy, ale masa routera w połączeniu z gumowym paskiem na jednej z nóżek sprawia, że stoi on bardzo stabilnie.

Ostatecznie mamy jeszcze kwestię obsługi – ta jest całkiem intuicyjna w aplikacji oraz przez przeglądarkę, choć nadal część elementów można by poprawić – zwłaszcza brakuje kwestii dostępu zdalnego, aby regulować ustawienia sieci przez Internet spoza domu. Nie można też przejść obojętnie obok pakietu ochrony antywirusowej McAfee, na jaki otrzymujemy dwuletnią subskrypcję. Sama aplikacja D-Link Defend pozwala już na znacznie więcej i z utęsknieniem oczekujemy aż zostanie wchłonięta przez D-Link Wi-Fi.

Każdy znajdzie coś dla siebie :)

Pora ujawnić cenę testowanego sprzętu (jeżeli ktoś jej nie zauwżył w tabelce ze specyfikacją) – za D-Link COVR-2202 przyjdzie nam zapłacić 700 zł, a gdybyśmy chcieli dokupić jeszcze jedną sztukę, to samodzielny router COVR-2200 kosztuje 350 zł (kto by pomyślał ;) ). Oznacza to, że jedna sztuka jest 50% droższa niż COVR-1100 (a przypominamy, że model ten nagrodziliśmy odznaczeniem superopłacalności), co w naszym odczuciu jest zdecydowanie warte dopłaty, jeżeli nie mamy możliwości podpięcia węzłów z routerem przewodowo – w takim przypadku zyskujemy praktycznie 100% przepustowości względem tańszego modelu. Ostatecznie warto zaznaczyć, iż dostępność w ofercie pojedynczego routera sprawia, że możemy taki zakupić i dopiero, jeżeli okazałby się nie do końca wystarczający, to bez problemu dokupić drugi identyczny. 

Ocena D-Link COVR-2200 

• świetny zasięg w obu zakresach
• dodatkowy zakres do komunikacji między węzłami
• zjawiskowy wygląd
• bardzo wysoka jakość wykonania
• wygodna i funkcjonalna aplikacja mobilna
• dodatkowa aplikacja od bezpieczeństwa
• dwuletnia licencja na antywirusa w cenie
   
• chociaż jeden z routerów mógłby mieć USB
• brak Wi-Fi 6
• brak trybu punktu dostępowego
   
• Wydajność (w klasie AC2200)
  dobra
• Zasięg
  super
• Jakość wykonania
  super
• Interfejs/Konfiguracja
   dobre
• Funkcjonalność
  kiepska

92% 4,6/5

Warto zobaczyć również:

• A czy Ty dobrze ustawiłeś swój router i jego antenki?
• 10 najczęstszych problemów z siecią Wi-Fi
• Optymalny router bez USB? Testujemy D-Link DIR-878!