Marvel’s Avengers, czyli jak growa adaptacja komiksów podzieliła naszą redakcję - recenzja gry

W kinach tego nie grają, czyli nowe pole bitwy dla Marvel’s Avengers

Marvel to już marka niemal tak duża jak Gwiezdne Wojny. Nie ma jeszcze co prawda takiego wielopokoleniowego przekroju fanów, ale już generuje miliardowe zyski. Mogłoby się wręcz wydawać, że wszystko czego dotkną się superbohaterowie zamienia się złoto. I pewnie dlatego twórcy Shadow of the Tomb Raider i Deus Ex: Rozłam Ludzkości, przy błogosławieństwie Disney’a, postanowili dać nam grę z Mścicielami w rolach głównych. 

Szkoda tylko, że postawili na wieloosobową rozgrywkę i grę jako usługę. Nie to żeby pomysł ten był totalnie chybiony. Po prostu szalenie trudno zdobyć teraz zainteresowanie graczy, szczególnie jeśli za otoczenie robią takie kooperacyjne tytuły jak Destiny 2 czy Tom Clancy's Division 2. Marvel’s Avangers już na starcie miał więc trochę przechlapane.Także dlatego, że twórcy nie popisali się udostępniając w czasie beta testów w większości mało porywający fragment gry, o czym zresztą mogliście się przekonać czytając nasze wrażenia z bety Marvel’s Avangers .

Jeśli zastanawiacie się teraz czy finalna wersja gry zdołała zatrzeć tamto nieszczególne pierwsze wrażenie to....  nie mamy dla Was prostej odpowiedzi. Marvel’s Avangers potrafi wywołać tak skrajne emocje, że jednoznacznie ocenić tego tytułu nie sposób. A przynajmniej nie samemu. Dlatego tym razem postanowiliśmy skonfrontować ze sobą dwie opinie.Wszak to gra z dużym naciskiem na kooperację. Niestety, nasza współpraca prędko przerodziła się w bratobójczą redakcyjną wojnę. Skakaliśmy sobie do gardeł o to, czy Marvel’s Avengers to hicior czy bubel… No dobra, tak drastycznie nie było, ale poróżniliśmy się nieźle, co znajduje swoje odbicie w naszej recenzji.

Wszystko, co zdarzyło się po Dniu A

Marvel's Avangers okiem Jakuba
Jakub Jakubowicz

Tak jak wspomniał Maciej - beta narobiła kłopotu twórcom, sama koncepcja też była ryzykowna, ale przecież to koniec wieńczy dzieło. Co z tego, że zapowiedzi były trochę rozczarowujące? I co z tego, że, w przeciwieństwie do tych rozczarowanych graczy, fani Marvelowskiego uniwersum wyczekiwali tego tytułu jak Pepper Potts wracającego z pracy Starka? Wszystko to, co działo się przed premierą powinno teraz stracić na znaczeniu, skoro światło dzienne ujrzał produkt finalny… No właśnie, ale chyba jednak nie straciło i oczekiwania wciąż odgrywają sporą rolę. 

W każdym razie dla mnie odegrały i paradoksalnie właśnie dlatego, że w moim przypadku wcale nie były wygórowane. Właśnie tak, wcale nie napalałem się na cyfrowych Avengersów, bo, po pierwsze, odczuwam już spory przesyt Marvelem, który krzyczy z kinowych plakatów, czerwienieje w netfliksowym menu i pewnie niedługo zacznie też wyskakiwać z lodówki. No, a po drugie, nie da się ukryć, że beta faktycznie była w stanie ostudzić nawet najgorętszy entuzjazm dla Marvel’s Avengers. I może właśnie dlatego, że nie spodziewałem się wiele po nowym tytule Crystal Dynamics, spotkało mnie… miłe zaskoczenie!

Zakładałem, że znajdę tu bardzo pretekstową ramę fabularną, w którą nawciskano mnóstwo waty i chociaż nie minąłem się z prawdą tak do końca, to trochę jednak się pomyliłem. Okazało się bowiem, że Marvel’s Avengers posiada kampanię nie najgorzej rozbudowaną, pełną naprawdę ciekawych i różnorodnych misji, a do tego wciągającą i niekiedy nawet bardziej klimatyczną, niż filmowe przygody Mścicieli.

Jasne, znajdzie się tu trochę zadań zaprojektowanych “na kolanie”, dłuższe chwile przestoju, ale… ogólnie rzecz biorąc, jest nieźle. Zwłaszcza, gdy do hollywoodzko opowiedzianej historii dorzucić znanych superbohaterów, których wyposażono w unikalne zestawy umiejętności, masę kosmetycznych bajerów, system rozwoju postaci i ekwipunek, który dokłada się do ich statystyk.

Krótko mówiąc, szczęka trochę mi opadła. W każdym razie, kiedy stawiałem pierwsze kroki w kampanii. Później już łatwiej było ją utrzymać na miejscu, bo oprócz świetnej fabuły, malowniczych lokacji, wartkiej akcji i ciekawych bohaterów, Marvel’s Avengers posiada też swoją ciemną stronę... 

Beztroska młócka w ekipie

Marvel's Avangers okiem Jakuba
Jakub Jakubowicz

Niestety, nie pozostaje mi nic innego jak zgodzić się z Maciejem… O ile przy głównym wątku kampanii bawiłem się przednio, o tyle misje poboczne, których jest cała masa, faktycznie rozczarowują. Powtarzalność, nuda i nijakość - to trzy słowa, które je najlepiej określają. Biegnij tu, biegnij tam, przejmij ten punkt, zabij tego bosa - zieeew!

I nawet te nieszczęsne skrzynki z “lootem” niewiele zmieniają. Może Maciejowi przeszkadzało w czasie jego rozgrywki, że nie może się przedrzeć przez drzwi, bo żaden kontrolowany przez SI bohater nie kwapi się, żeby je rozwalić. Mnie takie sytuacje nie przeszkadzały ani trochę, a to dlatego, że guzik mnie obchodziło, co jest za tymi drzwiami.

W takim Destiny 2, Borderlands 3 czy innych loot shooterach nowy sprzęt ekscytuje, bo czasem potrafi diametralnie zmienić sposób prowadzenia rozgrywki (przerzućmy się na przykład z wypasionej zapalającej strzelby na energetyczną snajperkę - czuć różnicę!). Tymczasem w Marvel’s Avengers chodzi wyłącznie o podbicie statystyk postaci. 

Niektóre elementy rynsztunku mają wprawdzie jakieś inne bonusy, ale raczej nie wnoszące za dużo urozmaiceń do rozgrywki. I na przekór namowom twórców naprawdę nie chciało mi się dobierać ekwipunku do danej misji, bo za dużo z tym zamieszania, a za mało różnorodności.

Jeśli zaś chodzi o współpracę kontrolowanej przeze mnie postaci z innymi, to miałem z tym problemy, nawet kiedy chodziło o kooperację z żywymi graczami. Dlaczego? A dlatego, że na ekranie panuje jeden wielki chaos i jak każdy odpali po jednej zdolności specjalnej, to przeważnie niczego już nie widać na ekranie.W dodatku system walki to prawdziwy rozgardiasz. Widać, że twórcy Marvel’s Avengers wzorowali się na serii Arkham i późniejszym Spider-Manie, ale… Co tu dużo mówić, wyszło im to średnio. 

Zamiast danse macabre uzyskali jakiegoś wybuchowego kazaczoka, w którym nijak nie można się zorientować, a wykonanie sprawnego uniku przeważnie graniczy z cudem. Może to taki pomysł na wysokie zawieszenie poprzeczki - w sam raz dla szybkopalcych mistrzów bijatyk, - ale mnie raczej zniechęcił do zabawy, zamiast dać dodatkową satysfakcję.

Żałuję więc, że zamiast jeszcze więcej energii włożyć w kampanię, twórcy Marvel’s Avengers napłodzili od groma takich byle-misji. No, ale taka jest konsekwencja obranej przez nich koncpecji. Gra jako usługa nie może opierać się wyłącznie na części fabularnej. 

Pozostaje mieć nadzieję, że dodawana później zawartość będzie dużo ciekawsza, niż to, co zaserwowano nam na premierę. W końcu obecnie większość rozwijanych na bieżąco tytułów też opiera się na pewnej powtarzalności, ale z jaką gracją robi to konkurencja, a jak topornie wychodzi to tutaj.

Włosy Czarnej Wdowy, ręka Kamali i inne uroki Marvel’s Avengers

Marvel's Avangers okiem Jakuba
Jakub Jakubowicz

Powinny, nie powinny - a w Wiedźminie Płotka nie pojawiała się na dachu? Pojawiała! Kto jest bez bugów, niech pierwszy rzuci kamieniem. Chociaż fakt faktem, że tutaj tych błędów jest trochę za dużo. Znikająca Czarna Wdowa, po której zostają tylko włosy (i nie jest to wywołane jej specjalną umiejętnością kamuflażu), Hulk zamierający bez ruchu w połowie walki, katapultowanie postaci na drugi koniec mapy… Oj tak, to boli.

A do tego mamy jeszcze skandalicznie przygotowane polskie napisy, które są w zasadzie przepisanym na ekran scenariuszem, gdzie obok opisu dźwięków pojawiają się regularne didaskalia. Nie wspomnę już o tym, że napisy niekiedy różnią się od wypowiadanych kwestii (i to czasem tak bardzo, że jedno krótkie zdanie jest tłumaczone na dwa długie), a w udźwiękowieniu między polskimi kwestiami znienacka pojawia się zdanie w języku Szekspira.

Ale - to wszystko jest do poprawienia! I tak odnoszę wrażenie, że błędów wszelkiej maści jest o połowę mniej, niż w becie sprzed paru tygodni. To dobrze wróży, bo znaczy, że twórcy machają śrubokrętem ile sił w rękach. Cóż, po raz kolejny muszę powtórzyć, że trzeba pewnie jeszcze trochę czasu, by Marvel’s Avengers osiągnęło “pełną sprawność bojową”.

Podobnie trzeba pewnie traktować matchmaking, który na razie mocno zawodzi i w zasadzie uniemożliwia szybką rozgrywkę z nieznajomymi . No, chyba, że to nie błąd, tylko mała liczba graczy bawiących się przy Marvel’s Avengers. Czyżby tak wiele osób zrezygnowało z zakupu tego tytułu? A jeśli tak, to czy należy iść w ich ślady? Odpowiedź wcale nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać!

Marvel’s Avengers – czy warto kupić?

Marvel's Avangers okiem Jakuba
Jakub Jakubowicz

Mimo tego całego utyskiwania z poprzednich akapitów, moim zdaniem… warto. I chyba ten punkt poróżni nas z Maciejem najbardziej. W moim przekonaniu bowiem wszystkie minusy Marvel’s Avengers są dobrze równoważone przez kampanię. Przecież misje dodatkowe, jak sama nazwa wskazuje, można potraktować jako swego rodzaju bonus (i w tym charakterze sprawdzają się nie najgorzej). Mikrotransakcje? To przecież też kwestia opcjonalna! Fanowski do bólu charakter produkcji? To przeszkadza tylko, jeśli nie jesteś fanem!

Co więcej, kiedy spojrzeć z lotu ptaka na Marvel’s Avengers, to nagle znikają te wszystkie błędy, niedoróbki i misje z rozdzielnika. Zamiast tego, naszym oczom (a w każdym razie moim) objawia się imponująca oprawa audiowizualna, fabuła, która wcale nie odstaje od filmowych przygód Mścicieli, spójny pomysł na rozgrywkę i kilka grywalnych postaci, które posługują się zupełnie odmiennymi umiejętnościami, a co za tym idzie wymuszają za każdym razem inny styl gry.

Krótko mówiąc, dla mnie Marvel’s Avengers w żadnym razie nie jest grą doskonałą, a już w żadnym razie sztosem, ale za to jest to produkcja bardzo przyzwoita. Trzeba, oczywiście, co nieco poprawić, trochę rozwinąć, ale już teraz można liczyć na dobrą zabawę. Jeśli natomiast ktoś kocha się w tym uniwersum, to niech do mojej oceny dorzuci sobie jeszcze połowę punktu, albo i nawet cały!

Ocena Marvel's Avengers wg Jakuba

• Grafika:
   dobry
• Dźwięk:
   dobry plus
• Grywalność:
   dostateczny plus

Ocena ogólna:

80% 4/5

Ocena Marvel's Avengers:

• nieźle pomyślana historia
• różnorodne i znane wszystkim postaci Marvela o unikalnych zdolnościach
• niektóre misje urzekają filmowym klimatem
• rozbudowane drzewka rozwoju superbohaterów
• mimo powtarzalności całkiem niezła regrywalność misji
• spory potencjał do dalszego rozwoju gry
• gratka dla zbieraczy i fanów "lizania ścian"
• fani Marvela znajdą tu mnóstwo bliskich sercu motywów
• całkiem niezła oprawa audiowizualna
   
• spory recykling lokacji, celów i przebiegu misji
• chaotyczny system walki
• kłopotliwe przełączanie się na angielski dubbing
• żenujący poziom wykonania polskich napisów i niektórych kwestii mówionych
• mała ilość chętnych do wspólnej zabawy
• przytłaczająca ilość błędów technicznych
• ciężkiego kalibru mikropłatności
   
• Grafika:
   dobry
• Dźwięk:
   dobry
• Grywalność:
   dostateczny plus

Ocena ogólna:

74% 3,7/5

Marvel's Avengers na potrzeby niniejszej recenzji otrzymaliśmy bezpłatnie od polskiego wydawcy gry - firmy Cenega S.A.

Oto co jeszcze może Cię zainteresować:

• Graliśmy w betę Marvel's Avengers... i trochę tego żałujemy
• Marvel's Avengers z darmowymi ulepszeniami na PlayStation 5 i Xboxa Series X
• Destiny 2: Twierdza Cieni vs Destiny 2: Nowe Światło – zasłona MMO opadła