id Tech 3

 
Kiedy ekipa id za sprawą trybów multi w pierwszych dwóch częściach Quake uświadomiła sobie, jak wielka moc drzemie w potyczkach sieciowych, postanowiła zadedykować Quake 3 tylko temu typowi rozgrywki. Z początku, gdy ogłoszono plany skoncentrowania się wyłącznie na rozgrywce wieloosobowej, wywołało to lawinę krytyki pod adresem studia. Jak się okazało, id nie było osamotnione w swoich poczynaniach. Podobne działania podjęło Epic na spółkę z Digital Extremes. Ich odpowiedzią był Unreal Tournament, oparty na kodzie Unreala.

W przeciwieństwie do rywali, Carmack (człowiek niebywale ambitny) nie skorzystał z już istniejącego silnika, lecz napisał nowy. Skoro o nim mowa, co ciekawego przygotowali ludzie ze studia w Teksasie? Przemodelowano cały system renderowania sceny. Aby nie przynudzać przydługimi technikaliami napiszę tylko, że polem widzenia, teksturami i związanymi z nimi efektami zajmują się skrypty nazwane "shader scripts". System shaderów jest podzielony na warstwy. Mamy teksturę, "blend mode", który decyduje jak jest ona nałożona na poprzednią warstwę, i jak jest położona. Engine potrafi generować dynamiczne półprzeźroczyste cienie, lustra i wolumetryczną mgłę. Jak w przypadku większości licencjonowanych silników, dopiero w "obcych" rękach jego możliwości są eksploatowane do granic możliwości.

id Tech 3 dał początek kilku seriom, które stały się wielkimi markami. Wystarczy spojrzeć na Medal of Honor, Call of Duty czy też Star Wars Jedi Knight. Jest to najpopularniejszy engine napisany dotąd przez zespół Carmacka. Lista gier, w których został wykorzystany, sięga dwudziestu pozycji. Duża elastyczność, niskie wymagania sprzętowe i spory wachlarz możliwości uczyniły go jednym z najpopularniejszych silników w historii gier wideo.

Ciekawostka: Quake III: Arena zadebiutował dokładnie w dziesięć dni po premierze Unreal Tournament.