id Tech 2

 
Po niebywałym sukcesie pierwszego Quake'a było już jasne, że ukazanie się następcy to jedynie kwestia czasu. id zmieniło czas i miejsce akcji. Zmieniła się większość broni, pojawili się nowi przeciwnicy. Po raz pierwszy w grze tego studia pojawił się też bardziej rozbudowany scenariusz, było nawet intro. Lecz to, co najbardziej elektryzowało wszystkich zapalonych fanów gry, to nowy silnik graficzny. Po raz kolejny jako całość gra Carmacka podniosła poprzeczkę i wyznaczyła nowy standard.

Jeśli spojrzeć na engine z czysto technicznej strony można zaryzykować stwierdzenie, że oprawa graficzna nie była rewolucją. Owszem, prezentowała się bardzo dobrze, ale szału nie było. Lista zmian była umiarkowanie długa. Q2 od początku obsługiwał OpenGL, poziomy były spore, z dużą ilością otwartych przestrzenii. Niebo wykonano w technice skybox. Ciekawie rozwiązano budowę silnika: poszczególne moduły przybrały postać bibliotek .dll. Zupełnie jak w pierwszym Quake, autorzy dali graczom możliwość tworzenia i edycji skórek i dodatkowych map, co było ułatwione, ponieważ personalizacja postaci możliwa była z poziomu menu gry. Multi w dwóch słowach kopało tyłek. Dość powiedzieć, że Quake 2 był najpopularniejszą grą sieciową 1998 roku.

Starym zwyczajem id Software sprzedawało swój silnik innym podmiotom. Najbardziej znane gry oparte na id Tech 2 to Soldier of Fortune, Heretic II, Sin, Daikatana, Anachronox i w końcu mój ulubieniec - świetny lecz niedoceniony Kingpin: Life of Crime. Na szczególną uwagę zasługują dwa ostatnie tytuły, w których programiści mocno przebudowali silnik, wyciskając z niego wszystkie soki.

Ciekawostka: Port Quake 2 na konsolę Nintendo 64 miał napisane od nowa efekty świetlne, a także potrafił zrobić użytek z dostępnego dla konsoli rozszerzenia pamięci. Jego posiadacze mogli się cieszyć większą głębią kolorów w grze.