Najlepsze gry na PlayStation 4 - TOP

Myślisz, że w grach widziałeś już wszystko? A co powiesz na postapokaliptyczny świat, który opanowały inteligentne maszyny? Ale żadne tam Terminatory czy Skynety, a niesamowicie rozwinięte, samo replikujące się roboty udające zwierzęta. Brzmi dziwacznie? No to dorzućmy do tego jeszcze ludzkość, a właściwie jej resztki, które cofnęły się w rozwoju niemal do czasów prehistorii. Niemal, bo choć tubylcy korzystają z łuków i proc, to potrafią wykorzystać mechaniczne części maszyn do tworzenia różnego rodzaju futurystycznych strzał, pocisków i bomb. Pomysł okazał się na tyle dobry i tak świetnie przyjęty przez graczy, że po Horizon Zero Dawn przyszła pora na Horizon Forbidden West. I naprawdę warto docenić, że Guerrilla Games wycisnęło siódme poty z PlayStation 4, bo jest to gra prezentująca się fenomenalnie (wiadomo, na PS5 robi jeszcze większe wrażenie), a do tego podobnie jak poprzednia część serii niesamowicie grywalna. Tym razem Aloy przemierza tytułowy zakazany zachód i mając już przygodę z tym tytułem za sobą możemy zapewnić, że nikt nie będzie tu znudzony. Ani widokami, ani fabułą i głównym wątkiem, ani licznymi podocznymi aktywnościami.

Propozycja obowiązkowa dla szukających naprawdę dobrej gry o superbohaterach i złoczyńcach. Właściwie już druga z tej serii, bo Spider-Man: Miles Morales to przecież kontynuacja (choć niektórzy podtrzymują, że raczej spin-off) równie udanego Marvel's Spider-Man. Nowsza produkcja Insomniac Games to przede wszystkim zmieniony bohater, Petera Parkera zastąpił tytułowy Miles Morales. Mimo młodego wieku i dopiero co odkrywania swoich spektakularnych mocy (poza strzelaniem pajęczyną potrafi znacznie więcej), musi stanąć do walki z niebezpiecznymi wrogami i ocalić marvelowski Nowy Jork. Teren działań znów jest ogromy, a widoki, zwłaszcza z dachów drapaczy chmur, dosłownie oczarowują. I nie nudzą się nawet mającym już za sobą przygodę z pierwszą częścią serii, bo tym razem akcja rozgrywa się zimą. Prosty zabieg związany ze inną porą roku przełożył się na spory powiew świeżości oraz zmianę klimatu - i w przenośni, i dosłownie. Jedno się absolutnie nie zmieniło, ale to akurat dobrze. Co konkretnie? Dynamiczne walki, które i tu dają ogrom frajdy, a wraz z opanowywaniem kolejnych mocy nowego człowieka-pająka stają się jeszcze bardziej widowiskowe.

Kratos, być może największy twardziel świata gier, nadal na topie. Może i jest nieco starszy i trochę bardziej żylasty, ale wciąż w typowej dla siebie formie. Znów zadarł też z bogami, tym razem nordyckimi. A Ci są dużo bardziej gwałtowni i zawistni niż Zeus i spółka. I nie byłoby pewnie w tym niczego nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że Kratos jest teraz ojcem i zamiast wciągać swoje dziecko w wir walki z bogami powinien go chronić. Nic tu jednak nie jest takie jak początkowo się wydaje. I to w nowym God of War jest najlepsze. To i bezpardonowa, krwawa sieczka. Bo przecież czym byłaby ta seria bez widowiskowych starć z potężnymi przeciwnikami. Zresztą nie tylko one potrafią tu zachwycić. God of War to świetna oprawa audiowizualna i powalające efekty HDR. Świetna gra i idealna rozgrzewka przed zmierzającym na rynek God of War Ragnarök.

Niełatwo stworzyć dobry western, a już szczególnie jeśli ma to być gra osadzona w takich klimatach. A jednak twórcom legendarnego GTA to się udało. I to już dwa razy. Ale czy ktoś w ogóle w to powątpiewał? Red Dead Redemption 2 to jednak nie tylko świetna historia z barwnymi, wyrazistymi postaciami czy fenomenalnie wyglądający, otwarty świat pełen przeróżnych aktywności i zadań pobocznych, ale także taki poziom realizmu jakiego dotąd w grach nie było. I nie chodzi tylko o to, że nasz bohater brudzi się podczas kolejnych przygód, że przenoszenie zabitych zwierząt zostawia plamy krwi na ubraniu czy też, że chodzenie w głębokim śniegu jest z każdym krokiem trudniejsze. Twórcy zadbali tu bowiem o całą masę drobiazgów, które czynią grę absolutnie niesamowitą. No bo gdzie indziej zobaczycie orła polującego na ryby, konia zjeżdżającego na zadzie ze stromego zbocza albo posłuchacie złośliwości i utyskiwań mieszkańców miasteczka jeśli za bardzo w nim narozrabiacie. To wszystko niesamowicie buduje klimat. Co tu dużo pisać, Rockstar znów pokazał klasę. Red Dead Redemption 2 to już nie tylko hit, ale prawdziwy przełom, rewolucja w podejściu do opowiadania historii. Mieć konsolę i nie zagrać w tę grę to wręcz ujma na honorze.

Najczęściej nagradzana gra 2021 roku. Złośliwi powiedzą, że It Takes Two jest silne słabością zeszłorocznej konkurencji, ale to naprawdę krzywdzące dla pracy, jaką wykonało studio Hazelight. Jeśli sympatyzujecie z grami kooperacyjnymi, to jest to nie tyle pozycja godna polecenia co wręcz obowiązkowa. Fabuła, chociaż początkowo może nie wydawać się niczym zachwycającym, wciąga bez reszty. Do tego stopnia, że na wyszukiwaną przez wielu frazę „ps4 gry z najlepsza fabułą” It Takes Two może być jedną z lepszych odpowiedzi. Do tego ta grafika, która na pierwszy rzut oka nie wygląda na zaawansowaną, ale przy bliższym spojrzeniu potrafi oczarować. No i wreszcie sama rozgrywka. Tu na każdym kroku coś się dzieje, ciągle pojawiają się kolejne zaskoczenia i nowe zadania do wykonania w inny sposób niż poprzednie. Czy to przy głównym wątku czy przy mini-grach nastawionych na współzawodnictwo, ciągle zaskakiwani jesteśmy nowymi mechanikami. Nudo nie jest nawet przez moment.

Niby Death Stranding to gra o przenoszeniu paczek z jednego miejsca na drugie, ale opakowana tak nietypową i oryginalną zawartością, że w ten niezwykły, postapokaliptyczny świat da się wsiąknąć bez reszty. No ale skoro za tym tytułem stoi nie kto inny jak sam Hideo Kojima inaczej być nie mogło. Już sama historia o wdarciu śmierci do świata żywych, opadach temporalnych przyspieszających starzenie i ludziach chowających się głęboko w schronach oznacza tu absolutnie nietuzinkową i wielowarstwową przygodę, a przecież na tym nie koniec. Death Stranding umiejętnie łączy bowiem sugestywne obrazy opustoszałego świata z rewelacyjnie dobraną muzyką, emocjami i fenomenalnym patentem na pomaganie sobie nawzajem przez innych grających. Bez tworzonych przez nich przedmiotów i budynków wszystko byłoby znacznie, znacznie trudniejsze. To jak? Nie chcesz dołożyć do tego i swojej cegiełki?

Wyobrażasz sobie, że reprezentacja Polski gładko wygrywa z Węgrami w ważnym meczu, Legia nie walczy o utrzymanie, a Barcelona wraca tam gdzie jej miejsce, czyli przed Real? Tu możliwe jest nie tylko to, ale również wiele więcej. Niby ciągle słychać narzekania na EA (i pewnie przynajmniej część z nich należy uznać za zasadne), ale gdy przychodzi co do czego to okazuje się, że kolejna FIFA zalicza się do najlepszych gier sportowych na rynku. O tych poświęconych tylko piłce nożnej nie ma nawet co mówić, bo po ekwilibrystycznym samobóju Konami konkurencji na tym polu EA po prostu nie ma. Względem wydania na PS5 zabrakło tutaj technologii HyperMotion, na całą resztę można już jednak liczyć, a cięcia oprawy wizualnej akurat tu nie są bardzo bolesne. Ogrom licencjonowanych lig i zespołów, a także trybów rozgrywki raczej nie pozwala się nudzić, przynajmniej sympatykom tej dyscypliny i tego gatunku gier. Szybki mecz, turniej, VOLTA, kariera (teraz z opcją tworzenia klubu) czy wreszcie Ultimate Team po raz pierwszy z kartami Bohaterów FUT. Zresztą, statystyki są nieubłagane. FIFA 22 to ścisły top sprzedażowy jeśli chodzi o najpopularniejsze gry na PS4.

Jedna z najlepszych, do tego w najbardziej dopakowanym i dopieszczonym wydaniu. Produkcja z łatką tej, która miała jako ostatnia (przed przesiadką na nową generację) pokazać możliwości PlayStation 4. I zrobiła to w iście fenomenalnym stylu, a zapierające dech w piersiach widoki połączono tutaj ze świetnym klimatem. Japonia z XIII wieku, dobra fabuła okraszona wcale nienudnymi wątkami pobocznymi, no i oczywiście widowiskowe, brutalne pojedynki samurajów. Ghost of Tsushima: Director's Cut, czyli wersja reżyserska, to, poza podstawką ulepszoną o wszystkie aktualizacje, przede wszystkim duże fabularne rozszerzenie Iki Island z nowymi terenami i zadaniami do wykonania oraz wieloosobowy kooperacyjny tryb legend. Do tego takie smaczki jak cyfrowy minialbum i kilka mniejszych przedmiotów do wykorzystania podczas zabawy. Świetnej zabawy.

Zombie, zarażeni, świrusy... jak zwał, tak zwał. Ważne, że twórcy gier wciąż mają pretekst, by wrzucić nas do opustoszałego, postapokaliptycznego świata, w którym aż roi się od niebezpieczeństw. Days Gone jest najlepszym przykładem tego, jak pozornie puste lokacje wypełnić po brzegi ciężkim, mrocznym klimatem, mrożącymi krew w żyłach akcjami i całą masą dodatkowych atrakcji do samodzielnego odkrycia. Niewiele gier potrafi tak skutecznie podnieść tętno jak właśnie Days Gone. Gdy na horyzoncie pojawia się olbrzymia horda nieumarłych, a amunicji w kieszeni jest coraz mniej, jedynym ratunkiem może okazać się sprawny i zatankowany motocykl. Jest on tu zresztą jednym z najważniejszych elementów rozgrywki dając nam nie tylko niezłe poczucie wolności, ale też powód do przeszukiwania świata Days Gone, zbierania zleceń i wykonywania misji. Tylko w ten sposób da się bowiem go odpowiednio ulepszyć. I choć początkowo odbiór Days Gone był raczej średni (mało kto upatrywał w nim obiecywany hit), to po czasie tytuł ten zdołał przekonać do siebie graczy zbierając coraz pochlebniejsze recenzje. Jeśli więc kiedykolwiek marzyło Ci się bardziej otwarte The Last of Us, to po prostu musisz spróbować Days Gone.

Są opinie, że zombie w grach nigdy dość. A będąc już przy nich nie wypada pominąć też najnowszej produkcji z naszego kraju. Dying Light 2, bo właśnie o niej mowa, nie jest tak dobre jak poprzednia część serii. Jest jeszcze lepsze! Mechanika rozgrywki nie przeszła rewolucji, ale ewolucję już tak, w efekcie eksploracja i parkour mieszają się tu z licznymi walkami. Tyle tylko, że bohater okazuje się teraz znacznie sprawniejszy, a dodatkowo może korzystać z szerszego zasobu broni i gadżetów. Wśród nich między innymi paralotnia, która szybko może skraść sympatię. I z racji zapewnianych widoków, i z powodów czysto praktycznych. Czterokrotnie większe miasto niż wcześniej to w końcu na tyle duży obszar, że ciągłe bieganie i skakanie potrafiłoby zmęczyć, a może i znudzić. Na szczęście nic takiego się nie dzieje, także z racji naprawdę dobrej fabuły i wielu trudnych wyborów, jakie trzeba tu podjąć. Warto się nad nimi chwilę zastanowić, bo twórcy nie żartowali obiecując, że każdy przełoży się na dalszy rozwój wydarzeń. Ale czy skoro Dying Light 2 jest produkcją nie tylko pachnącą nowością, ale też rozbudowaną, to PlayStation 4 daje sobie z nią radę? Na szczęście tak. Również w tej kwestii Techland dotrzymał słowa i udało się uniknąć nieprzyjemności, z jakimi mieliśmy do czynienia chociażby przy okazji Cyberpunk 2077.